Μιλάνο- Μπολόνια: Η Ιταλία κάνει επίθεση

Οι παλαιότεροι θυμούνται ότι οι δεκαετίες ’80 και ’90 στην Euroleague άνηκαν ολοκληρωτικά στους Ιταλούς. Πρωταγωνιστούσαν, παρουσίαζαν ισχυρές ομάδες και έφερναν τα καλύτερα ονόματα στην Ευρώπη. Πέρασαν 18 χρόνια από τότε που μέσω της Βίρτους Μπολόνια πανηγύρισαν την τελευταία κατάκτηση της Euroleage. Και 27 χρόνια από τότε που το Μιλάνο παρουσιάστηκε σε φάιναλ φορ. Ομως δεν πέρασαν παρά μόνο λίγες μέρες από τότε που οι προαναφερόμενες ομάδες άρχισαν να προκαλούν αίσθηση στην Ευρώπη με τις κινήσεις τους. Οι Ιταλοί είναι και πάλι εδώ! 

Η Αρμάνι Μιλάνο έφερε πίσω τον Ετορε Μεσίνα που θα ξαναδουλέψει σε σύλλογο της χώρας του για πρώτη φορά μετά το 2005. Tότε ήταν προπονητής στην Μπένετον Τρεβίζο, που πλέον διατηρεί μόνο ακαδημίες μπάσκετ. Και ταυτόχρονα, έδωσε στον Μεσίνα ένα μπάτζετ που πλησιάζει τα 30 εκατομμύρια… Ιλιγγιώδες ποσόν. Ο Σέρχιο Ροντρίγκεθ, ο Σέλβιν Μάκ, ο Ααρον Γουντ και ο Μάικλ Ρολ είναι η πρώτοι που προσγειώθηκαν στην πόλη της μόδας. Η ιστορική Ολίμπια, αρχίζει και θυμάται μέρες του παρελθόντος.

Η Βίρτους Μπολόνια κατέκτησε το BCL αλλά επέλεξε το Eurocup για τη νέα σεζόν; Γιατί; Μα για να διεκδικήσει την είσοδο στην Euroleague. Αν και όπως ήδη ψυθιρίζεται η ομάδα του Αλεξάνταρ Τζόρτζεβιτς έχει εξασφαλισμένη την μία wild card για την περίοδο 2020-2021.

Για να το μεταφράσουμε, σύμφωνα με την Gazzetta dello Sport, η Βίρτους έχει εξασφαλισμένη θέση στην Euroleague για την επόμενη σεζόν. Πως; Μα η Μπολόνια είναι basket city. Και πλέον επέστρεψε για τα καλά. Με τεράστιες  (Τεόντοσιτς) αλλά και με πολύ καλές (Χάντερ, Γουιμς και έπεται ο Στέφαν Μάρκοβιτς). Αλλά κυρίως με επένδυση. Με ένα μπάτζετ που φτάνει τα 15 εκατομμύρια ευρώ.

Η… μαύρη περίοδος της Ιταλίας

Οπως προαναφέραμε τις δεκαετίες του ’70 και του ’80 οι Ιταλοί κυριαρχούσαν στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις. Στο διάστημα αυτό, οι ομάδες της χώρας κατέκτησαν 10 φορές το τρόπαιο! Κάτι σαν… χρονιά παρά χρονιά. Πέντε φορές (δεκαετία ’70) η Βαρέζε. Από δύο φορές (σερί μάλιστα) η Καντού και το Μιλάνο. Και άλλη μία η Ρόμα.

Τι ακολούθησε; Το 1998 ξαναπήρε τον τίτλο η Βίρτους όπως και το 2001 στην… διασπασμένη διοργάνωση. Το Μιλάνο είχε περάσει στο περιθώριο, μετά την τελευταία παρουσία στο φάιναλ φορ του 1992, στην Κωνσταντινούπολη.  Επέστρεψε στην Euroleague αλλά μέτρησε μόλις μια παρουσία σε πλέι οφ, το 2014. Τότε που με το φάιναλ φορ στην έδρα της, αποκλείστηκε αν και είχε πλεονέκτημα έδρας από την μετέπειτα πρωταθλήτρια Μακάμπι, του Μπλατ.

Το 2011 ήταν η τελευταία παρουσία ιταλικής ομάδας σε φάιναλ φορ. Τότε εμφανίστηκε η Σιένα στην Βαρκελώνη, όπου είχε θριαμβεύσει ο Παναθηναϊκός. Πλέον με όσα συμβαίνουν, υπάρχει υποψία ότι οι Ιταλοί ετοιμάζουν την αντεπίθεσή τους.

Το Μιλάνο και η Μπολόνια

Η ιστορική Ολίμπια Μιλάνο έχει κατακτήσει 28 Πρωταθλήματα- 6 Κύπελλα και 3 Super Cup στην χώρα της. Εχει επίσης τρία τροπαια Euroleague, άλλα τόσα Σαπόρτα, 2 Κόρατς και 1 Διηπειρωτικό. Συνολικά έχει 46 τίτλους!!!

Την δεκαετία του ’70 που έπεσε επάνω στην θρυλική Βαρέζε, κατέκτησε 3 Κύπελλα Σαπόρτα. Στις αρχές των 80ς με την Καντού να κυριαρχεί πήρε 1 Κόρατς. Και στο τέλος των 80ς (1987-1988) με κορυφαίες φυσιογνωμίες τους Μπομπ Μάκαντου, Μάικ Ντ’ Αντόνι και Ντίνο Μενεγκίν- Ρίκι Μπράουν ή Κεν Μπάρλοου και Ρομπέρτο Πρεμιέρ κατέκτησε άλλους δύο τίτλους στην Euroleague. To 1993 κατέκτησε το Κόρατς. Ακολούθως είχε δύο τελικούς Κόρατς (έχασε από Εφές και Αλμπα) και έναν στο Σαπόρτα (ηττήθηκε από Ζαλγκίρις).  Μετά…. τίποτα!

Η Βίρτους Μπολόνια κατά την δεκαετία του ’90 και ειδικά μετά το ’95 άρχισε να αφήνει στίγμα στην Ευρώπη. Συνολικά μετρά 29 τίτλους: 15 Πρωταθλήματα- 8 Κύπελλα- 1 Super Cup στην Ιταλία. 2 Euroleague- 1 Σαπόρτα- 1 BCL και 1 FIBA Eurochallenge στις διεθνείς διοργανώσεις. Το 2002 όταν ηττήθηκε μέσα στην έδρα της από τον Παναθηναϊκό στον τελικό της Euroleague, παρουσίασε μια απίστευτη ομάδα: Ριγκοντό- Τζινόμπιλι- Γιάριτς- Μπετσίροβιτς- Γκρίφιθ- Αντερσεν- Γκρέιντζερ- Σμόντις… Μετά άρχισαν τα προβλήματα. Τα οικονομικά που την έριξαν από την A1 και φυσικά τα αγωνιστικά, ως επίπτωση. Επέστρεψε στην Euroleague την σεζόν 2007-2008 χωρίς να κάνει τίποτε καλό. Την επόμενη σεζόν κατέκτησε το Eurochallenge με κορυφαίο τον Κιθ Λάνγκφορντ. Από τότε ψάχνει το στίγμα. Την μεγάλη επιστροφή.