Ο Λιβάια δεν είναι… Μακέντα. Εξηγούμαι. Ούτε σε επίπεδο αξίας, αφού η χρηματιστηριακή αξία του Κροάτη της ΑΕΚ είναι ανώτερη από αυτήν του Ιταλού, αλλά κυρίως σε επίπεδο ψυχοσύνθεσης.
Ο Βαλκάνιος είναι… Βαλκάνιος. Συναισθηματικός πολύ, λειτουργεί με τον ψυχισμό του και αυτός σε αρκετές περιπτώσεις μπαίνει και πάνω από τα φράγκα. Στην προκειμένη περίπτωση είναι… 50-50. Ο Λιβάια όντως περνάει καλά στην Αθήνα, έχει βρει το λιμάνι του, γουστάρει που παίζει για τίτλους.
Πως βέβαια τον περασμένο Ιανουάριο χρειάστηκε… ηρεμιστικά (τρόπος του λέγειν) όταν ενημερώθηκε πως δεν έγινε δεκτή η πρόταση της ΣΠΑΛ, προτελευταίας και ουσιαστικά καταδικασμένης σε υποβιβασμό από τη Serie A, είναι ακόμη ένα ενδεικτικό χαρακτηριστικό της ευμετάβλητης (sic) ιδιοσυγκρασίας του.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: Λυσάνδρου: Η λάσπη στο πρόσωπο του έχει… στόχο
Ποια λοιπόν η μετάφραση συνεπώς των χτεσινών του δηλώσεων στην Κροατία, ότι δηλαδή έχει προτάσεις από ομάδες και των πέντε κορυφαίων ευρωπαϊκών πρωταθλημάτων, αλλά αυτός προτιμάει ΑΕΚ;
Καθαρή. Όντως δεν θέλει να φύγει για τις… Εϊμπάρ αυτού του κόσμου. Πρώτον, γιατί και μισθολογικά δεν θα έχει διαφορά. Δεύτερον, γιατί δεν θα είναι (επ ουδενί) βασιλιάς όπως είναι εδώ. Και τρίτον – το είπε άλλωστε – γιατί δεν θα διεκδικεί τίτλους.
Γιατί το λέει συνεπώς; Για να υπενθυμίσει πως ανά πάσα ώρα και στιγμή μπορεί ο… ψυχισμός του να αλλάξει και να έχει διεξόδους. Πως δεν θα αλλάξει; Με ένα (ακόμη) καλύτερο νέο συμβόλαιο στην ΑΕΚ…
