«Γωνία» ναι, χρυσωρυχείο όμως όχι ο Παναθηναϊκός!
Ταλέντο υπάρχει στον Παναθηναϊκό, αλλά αν αυτό «προσελκύει» μεγαλοατζέντηδες, τότε στη Μονακό, στον Άγιαξ, στην Μπενφίκα πρέπει να κυκλοφορούν με… τανκς
Δεν έχω ιδέα για το αν συναντήθηκε ο Νταμπίζας με τον Σέλουκ. Το γράφω κομψά, μην πω τίποτε άλλο δηλαδή για αυτόν που έβγαλε την είδηση.
Αυτό που ξέρω είναι πως ο Ουκρανός, δεν πέρασε ούτε με διαστημόπλοιο από Ελλάδα τις τελευταίες μέρες. Και πάλι όμως, το προσπερνάω για την οικονομία της συζήτησης.
Άλλωστε η διάψευση από τον Παναθηναϊκό για τα όσα κυκλοφόρησαν περί συνάντησης, δεν επιτρέπει παρερμηνείες. Αλλού θέλω να το πάω. Ο Παναθηναϊκός, πλέον, είναι μαγαζί γωνία.
Από… μανατζερικής άποψης. Το «υλικό» που υπάρχει στο ρόστερ δουλεύεται και δουλεύεται καλά. Έχει potential, ταλέντο, νιάτα και όλο αυτό το πακετάκι, μανατζερικά, μεταφράζεται σε ευρώπουλα.
Λογικό λοιπόν οι απανταχού ατζέντηδες να έχουν στρέψει το βλέμμα τους στο «τριφύλλι». Και όχι μόνο στην πρώτη ομάδα (στις ακαδημίες να δείτε τι γίνεται…). Άλλο το ένα όμως και άλλο το άλλο. Ευκαιρία ο Παναθηναϊκός και οι παίκτες του, ναι, είναι. Ευκαιρία πλουτισμού όμως, όχι. Ακόμη. Και κάτι τελευταίο. Ψαχτείτε λίγο με τον Σέλουκ.
Έναν άλλον πελάτη του γνωρίζει κανείς; Παίκτης του που να αγωνίζεται στη δυτική Ευρώπη, υπάρχει; Καλός ο «καταστρόφα», αλλά και αυτός την καριέρα του και τη φήμη του μέσω του Τουρέ την έχτισε. Άλλο, πλέον, ουδέν…
για άμεση κι έγκυρη ενημέρωση.
