Τα φώναζε, αλλά που ν’ ακούσετε, ο ατζέντης. Τελάλης κατάντησα. Αλλά τίποτα. Η Πόρτο δεν ψωνίζει από Ελλάδα (επαγγελματίες ποδοσφαιριστές τουλάχιστον), όταν ανακυκλώνονταν το «ενδιαφέρον» της για τον Λεονάρντο Κούτρη.
Αυτό δε σημαίνει πως ο διάδοχος του Τέλες (αν τελικά φύγει) δεν είναι κλεισμένος. Είναι. Και δεν είναι ο Κούτρης. Ο τελευταίος ήδη βλέπει το όνομά του να φιγουράρει στο ρεπορτάζ της Γουέστ Χαμ.
Την αμαρτία μου θα την πω. Απορώ με την ευκολία που καταγράφονται επιθυμίες ανθρώπων που ουδείς στην Ελλάδα, είτε σε προσωπικό είτε σε επαγγελματικό επίπεδο, γνωρίζει. «Σαν τρελός», λέει λοιπόν, «θέλει τον Κούτρη ο Μάριο Ουσίγιος».
Ο Ουσίγιος, ο διευθυντής ποδοσφαίρου της Γουέστ Χαμ, ο οποίος στη μίνι θητεία του στον Ολυμπιακό, περισσότερο ήταν στον Αστέρα παρά στα γραφεία.
Ο Ουσίγιος, ο οποίος δεν έχει τόσο… αναβαθμισμένο (όσο εκτιμάται) λόγο στα μεταγραφικά των Λονδρέζων. Και αν, λεω τώρα, ήθελε να βάλει κάπου… ελληνική πλάτη, γιατί να μην το κάνει για τους «φίλους» του, στη Rogon, τη γερμανική εταιρεία εκπροσώπησης, που έχει τον Σταφυλίδη; Ένα παράδειγμα αναφέρω…
Anyway, επιμένω, πως πρόταση στα μέτρα των «ερυθρόλευκων» από Πρέμιερσιπ δύσκολα θα έρθει. Ακόμη και αν δεχθώ πως ο Ουσίγιος ξυπνάει και κοιμάται ψελλίζοντας το όνομα «Κούτρης», η προϋπόθεση εννοείται – στην περίπτωση της Γουέστ Χαμ – δεν είναι αυτή.
Οσο για το από πού θα έρθει; Τα λιγοστά μου φράγκα, σε ομάδα της Μπουντεσλίγκα θα τα πόνταρα…