Κάπου, μάλλον, χάνεται στη μετάφραση. Δεν γίνεται μία να βγαίνει ο Λουτσέσκου και να λέει για… μακακίες (όταν γράφτηκε για ενδιαφέρον της Γαλατά – που το συγκεκριμένο όντως ήταν όπως το είπε ο Ρουμάνος), την άλλη, να γενικολογεί όταν γράφεται το – όντως υπαρκτό – τσεκάρισμα της Μπεσίκτας, καταθέτοντας όρκους αγάπης (προσοχή, τη δεδομένη στιγμή, όχι αιώνιας…) στον ΠΑΟΚ.
Και παρά ταύτα το… μήνυμά του, να μην περνάει.
Και να συνεχίζονται τα δημοσιεύματα. Ναι, για την Γκέζτεπε, πραγματικά δεν αξίζει να ασχοληθείς, χτες όμως, από χείλη Ουκρανού ατζέντη έσκασε το σεναριάκι με τη Σαχτάρ.
Εκεί που διέπρεψε δηλαδή ο πατήρ Λουτσέσκου, τον οποίο ο ιδιοκτήτης των «πορτοκαλί», Ρινάτ Αχμέτοφ έχει ακόμη… εικόνισμα στο προσκέφαλο του. Ζητούμενο δεν είναι αν ευσταθεί (που αμφιβάλλω). Το θέμα είναι πως κανείς, σε πέντε ηπείρους και σε επτά θάλασσες, δεν «δημιουργεί» θέμα αν δεν υπάρχει, πόσο μάλλον να το συντηρεί, να το διευρύνει, αγνοώντας «διαψεύσεις» και διαψεύσεις.
Και στο τέλος-τέλος, αν Ραζβάν και ΠΑΟΚ θέλουν να συνεχίσουν, σταματώντας τα συνεχή σενάρια, τι καλύτερη αφορμή για ανανέωση πίστης, όταν μετά την κατάκτηση του πρωταθλήματος επεκτείνουν και τη μεταξύ τους συνεργασία; Εκτός αν αμφότεροι «βολεύονται» με το να δουλεύει ο προπονητής που οδήγησε στο πρωτάθλημα τον ΠΑΟΚ έπειτα από 3,5 δεκαετίες, έχοντας έναν ακόμη χρόνο συμβολαίου…