Σας έχω πει, έχω αδυναμία στους προπονητές. Γι’ αυτό ήρθε η στιγμή να ασχοληθώ με έναν παλιό μας γνώριμο, τον Βλάνταν Ίβιτς. Ας αφήσουμε για λίγο τη Super League γιατί ακόμη και εγώ εκεί τα έχω δει όλα. Άλλα γράφονται, άλλα γίνονται. Για να μην πιάσω τους παράγοντες. Τέτοια αναποφασιστικότητα δε συναντάς εύκολα.
Πάμε, λοιπόν, για τον Βλάνταν. Μετά τον ΠΑΟΚ ψάχνεται και τώρα που τελειώνει η σεζόν, έχει αρχίσει το τηλέφωνό του να παίρνει φωτιά. Το παλεύει αρκετά και ο ίδιος, αλλά έχει και τις άκρες. Και στο παλμαρέ του υπάρχει και ένα Κύπελλο με τον ΠΑΟΚ. Δεν περνούν απαρατήρητα αυτά.
Ο Σέρβος, λοιπόν, δεν θέλει να μπλέξει με μικρομεσαία ομάδα της χώρας μας. Αν ήθελε, θα είχε ήδη δουλειά. Αφήστε που δύσκολα μπορεί κάποιος να καλύψει τις απαιτήσεις του.
Και δεδομένου ότι σε μεγάλη ομάδα δεν θα μπορούσε να πάει και λόγω των αντιδράσεων από το κόσμο, το βλέμμα του είναι στραμένο στο εξωτερικό. Θέλετε και χώρα; Τουρκία το πρώτο φαβορί αυτή τη στιγμή.
Έχουν καλή άποψη οι γείτονες και δεν θα πρέπει να κάνει σε κανέναν εντύπωση αν τελικά καταφέρει να βρει δουλειά εκεί. Και κάτι τελευταίο πριν σας αφήσω. Το πιο εύκολο για τον Ίβιτς θα ήταν να πάει στην Παρτιζάν. Εκεί, όμως, είναι ακόμα ο Μίροσλαβ Τζούκιτς. Και παρότι δεν πάει καλά, δεν είναι εύκολο να αποχωρήσει. Υπήρχε, βλέπετε όρος στο συμβόλαιό του να βγάλει την ομάδα στους ομίλους του Europa League. Και αφού το έκανε, δεν το κουνάει εάν δεν αποζημιωθεί.