Ο Δώνης φεύγει και ένα είναι το ζητούμενο

Βρε σήμερα το ραντεβού, βρε αύριο το ραντεβού, πότε το ραντεβού; Κι αυτά, όχι τώρα, εδώ και 2-3 εβδομάδες σέρνεται η… ραντεβουλογία Αλαφούζου – Δώνη. Φυσικά και δεν έχει γίνει και φυσικά κανείς από τους δυο τους δεν θέλει να γίνει.

Γιατί θα επιβεβαιώσει το αγεφύρωτο χάσμα και κανείς, τη δεδομένη στιγμή δεν θέλει να κρεμαστεί, εν όψει play off (ιού επιτρέποντος…) να κρεμαστεί μανταλάκια.

Τυχαίο, λοιπόν, δεν μπορεί να είναι. Τουλάχιστον δεν το βλέπω εγώ έτσι. Ούτε σύρμα (πάλι) να έπεσε. Δεν θέλει στόχευση τετράδας, αλλά πρωταθλητισμού ο Δώνης διαβάζω στη μία πλευρά, δεν έχει λόγο να μείνει αν εγκαταλειφθεί το πλάνο ελληνοποίησης στον Παναθηναϊκό (που ξέχασε να υπηρετήσει και χρειάστηκε μια απόλυση και προειδοποίησης για να θυμηθεί προσθέτω εγώ…) και οι αποφάσεις λαμβάνονται από έναν, αλλά όχι τον ίδιο, διαβάζω αλλού. Κοινώς;

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: Παναθηναϊκός: Χαμόγελα για Αγιούμπ

Τώρα που αργεί (ή δεν «καίγεται» κανείς για να γίνει) το ραντεβού με Αλαφούζο, υπενθυμίζονται τάσεις. Όχι πως αλλάζει κάτι. Τα πάνω κάτω θα πρέπει να έρθουν για να διαφοροποιηθούν δεδομένες πλέον αντιλήψεις και γνώμες εν όψει της επόμενης σεζόν.

Τόσο που δεν κρύβεται ούτε από την μία, ούτε από την άλλη πλευρά. Κατά 95% (εκτιμάται, λοιπόν, πως…) έχει φύγει το «τρένο». Το πώς και ο διακανονισμός είναι πλέον το ζητούμενο…