Δεν ξέρω αν αυτό που έγραψαν οι Γάλλοι -και εμπλέκεται ο Βαγγέλης Μαρινάκης- εν μέσω κατάστασης εθνικής ανάγκης εκεί, ισχύει ή όχι. Μου φάνηκε πάντως, σε πρώτη ανάγνωση, τεκμηριωμένο. Και λίγο που το έψαξα, σε πολλά έχει βάση.
Η Τρουά όντως πωλείται. Κινέζοι όντως είχαν εκδηλώσει ενδιαφέρον (προ πανδημίας) και τα χρήματα που ζητάει ο νυν ιδιοκτήτης της είναι πάνω κάτω 15 εκατ. ευρώ. Κάθε άλλο παρά απαγορευτικά για μια ομάδα του γαλλικού ποδοσφαίρου.
Όχι μεγαθήριο, αλλά με συχνές «επισκέψεις» στο σαμπιονά, χωρίς ιδιαίτερα απαιτητικό, αλλά σταθερό κοινό, χωρίς οικονομικά προβλήματα και «ανοίγματα», ό,τι πρέπει συνεπώς για επένδυση.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: Ολυμπιακός: Οι σχέσεις με τον Ζόρζε Μέντες
Τα «απαραίτητα» λοιπόν του θελκτικού προφίλ τα έχει. Δεδομένο, ο Μαρινάκης ψάχνεται – και ψάχνεται καιρό – για ομάδα στη Γαλλία. Δεν το κάνει για.. μεγαλομανία. Μπίζνα είναι αδέρφια.
Βλέπει πόσο πολύ χρειάζεται να δημιουργήσει υπεραξίες στον Ολυμπιακό και στο ελληνικό πρωτάθλημα και από την άλλη βλέπει πόσο εύκολα αυτές δημιουργούνται στην Αγγλία και στη Γαλλία. Οπότε, επιχειρηματικά σκεπτόμενος, ψάχνει τρόπους να συντομεύσει το διάστημα επένδυσης-απόσβεσης σε περιβάλλον που επιτρέπει το μεγαλύτερο δυνατό κέρδος. Και από την στιγμή που τα κονέ στη Γαλλία υπάρχουν σε αφθονία, ψάχνει.
Αν είναι η Τρουά ή κάποια άλλη, δεν το ξέρω. Και στο τέλος τέλος, δεν έχει και σημασία. Αυτό που έχει είναι πως δεδομένα υπάρχει (σοβαρό) ενδιαφέρον για εμπλοκή σε γαλλική ομάδα.