Όλοι ασχολήθηκαν, όλοι έγραψαν, όλοι σχολίασαν. Εγώ γιατί να μην γράψω και τη δική μου βερσιόν για τον Βινάγκρε; Ψυχή δεν έχω; Δύο αράδες λοιπόν. Όποιος θέλει τις κρατάει, όποιος θέλει τις πετάει.
Τo deal έκλεισε από Πέμπτη και μετά. Ως τότε ο ίδιος ο Μαρτίνς πάλευε για τον Ρέις. Δεν κάθονταν. Και έτσι χρειάστηκε να ξεπεραστούν πολλοί εγωισμοί για να ξεκινήσει το στόρι με τον Βινάγκρε. Όλη τη δουλειά την έκαναν οι συνεργάτες του Μέντες. Εκτός και εντός Ελλάδας.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: ΚΕΔ για οφσάιντ Ελ Αραμπί: «Σωστή η απόφαση» (pic)
Ο παίκτης δεδομένα ήταν στο «σφυρί» της Γουλβς. Είχε (καταφέρει να) πλακωθεί με τον Νούνο. Γι’ αυτό και είχε χάσει τη θέση του, γι’ αυτό και δεν θα έπαιζε φέτος. Στα 21 του όμως και με τέσσερα χρόνια Premier League, λογικά ο Μέντες (τον ελέγχει, δεν τον εκπροσωπεί. Λογιστική η διαφορά…) δεν ήθελε να τον «κάψει».
Πρόταση 25 «χαρτιών» που γράφτηκε, δεν υπήρχε. Λέτε να υπήρχε και ο Μέντες να τον έστειλε δανεικό; Πόση λογική χρειάζεται δηλαδή; Ούτε η Πόρτο ασχολήθηκε ποτέ. Εκτός αν πιστεύουν όσοι τα διαρρέουν πως ο Μέντες θα έβαζε δύο πελάτες του, στην ίδια θέση, στην ίδια ομάδα (Ζαϊντού, Βινάγκρε).
Και φυσικά, δεν τίθεται κανένα θέμα αγοράς του από τον Ολυμπιακό. Τυπική η ρήτρα. Οχι όμως και η… εξυπηρέτηση που ουσιαστικά κάνουν οι «ερυθρόλευκοι». Μονό κερδισμένοι. Το ένα χέρι άλλωστε, νίβει τ’ άλλο…
