Ολυμπιακός: Μία σου και μία μου

Συμψηφιστικά λειτουργεί κάθε ομάδα και ο Ολυμπιακός του Μαρτίνς, δεν αποτελεί εξαίρεση. Η διαφορά έγκειται στον τρόπο και στην αμοιβαιότητα

Δύο ήταν οι 101% κινήσεις του Μαρτίνς το καλοκαίρι: ο Πέπε, η πιο ακριβή δηλαδή προσθήκη που έκανε ο Ολυμπιακός και ο Ραφίνια, το ακριβότερο δηλαδή συμβόλαιο των νιόφερτων. Αποτυχία. Μεγάλη.

Ο Ραφίνια ούτε καν πλησίασε τα αναμενόμενα στάνταρντς. «Πλακώθηκε» με τον Μαρτίνς (κερασάκι στην τούρτα), τσάντισε τους πάντες και φεύγει. Ο Πέπε ήταν τόσο εκτός κλίματος που ούτε ο Μαρτίνς βρήκε ευκαιρία να τον βάλει στην εξίσωση (όπως π.χ. έκανε με τον Μπρούμα).

Παρά ταύτα, πίστευε πως θα είχε τέτοια δυνατότητα από εδώ και πέρα, με το πρωτάθλημα τελειωμένο. Γι’ αυτό και όταν τέθηκε ζήτημα, αρνήθηκε την παραχώρηση του πατριώτη του στην Γρανάδα.

Όταν όμως ήρθε η Φαμαλικάο (πολύ το παρασκήνιο, θα επανέλθω), ο πανέξυπνος Πέδρο Μαρτίνς κατάλαβε πως μάλλον ματαιοπονεί.

Διοικητικά ήταν μια κίνηση επιθυμητή, δεδομένα θα μπορούσε να «ζήσει» χωρίς τον Πέπε για το υπόλοιπο της σεζόν, ο ίδιος ο ποδοσφαιριστής θα έπαιρνε ανάσες και χρόνο που δεν θα έβρισκε εδώ με την ελπίδα να επιστρέψει ανανεωμένος το καλοκαίρι.

Και στο φινάλε, το χατίρι του «Πεδράο» έγινε και τον Ιανουάριο με την αγορά του Ρέαμπτσιουκ. Ειδικά στον Ολυμπιακό, ακόμη και για τον Μαρτίνς, το «μία σου και μία μου» έχει απόλυτη εφαρμογή.

Και προφανώς, για τον Πέπε που (δεν) είδαμε όλοι μας ως τώρα, ο Μαρτίνς δεν είχε κανένα λόγο να «κάψει» κανονάκι…

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ:

Λαλά: «Έρχομαι σε μια ομάδα πρωταθλητών, όπως ο Ολυμπιακός»!