Παναθηναϊκός: Όταν βλέπετε εξάρσεις και νεύρα, δεν σημαίνει μόνο χαμένος έλεγχος. Σημαίνει και έλλειψη σεβασμού. Και αυτό είναι κάτι που παρατηρείται στον Παναθηναϊκό μόνο επί Μπόλονι. Κρατήστε το.
Ο Μπουζούκης (και ένας ακόμη) σηκώνεται και φεύγει από το γεύμα του Σαββάτου, μόλις μαθαίνει ότι είναι εκτός αποστολής, κατεβάζοντας ό,τι καντήλι υπάρχει, ενώ γνωρίζει πως επί Μπολόνι υποχρεωτικά τρώει όλη η ομάδα μαζί.
Ο Μακέντα αφού κάνει το σόου για τις κάμερες βγαίνοντας από το γήπεδο, χωρίς να καν να δώσει το χέρι στον προπονητή του (αυτό είναι χειρότερο από τον θεατρινισμό με τα μπουκάλια και αυτό είναι που γύρισε το μάτι του Μπόλονι), παραδίδει ταχύρρυθμα μαθήματα ιταλικής στα αποδυτήρια ξεσπαθώνοντας (sic) κατά του προπονητή του. Και όχι μόνο στα ιταλικά, αλλά το πιάσατε το νόημα.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: Φεντερίκο Μακέντα: To παθαίνει κάθε χρόνο…
Προσθέστε στην εξίσωση την ασταμάτητη μουρμούρα του Σένκεβελντ, τα ψυχολογικά του Αϊτόρ και την – εμφανή πλέον – διάσπαση σε διάφορα «κόμματα» των Ελλήνων και είναι σαφές ότι πέραν όλων των υπολοίπων, ο Μπολόνι καλείται (είτε δημιουργώντας τις, είτε κληρονομώντας και αυτές είτε διογκώνοντας τις) να διαχειριστεί πολλές και συνεχώς εξελισσόμενες, ραγδαία ενίοτε, εστίες φωτιάς.
Και, μεταξύ μας, ο Ρουμάνος δεν δείχνει – ως τώρα – σε επίπεδο διαχείρισης να έχει τα απαιτούμενα αντανακλαστικά για τέτοιες καταστάσεις.
