Μην μου πείτε για στοίχημα αδέρφια. Το κουμπί μου είναι. Αθεράπευτα τζογαδόρος, χωρίς καν να ενδιαφέρομαι για το κέρδος. Το χρηματικό εννοώ. Μόνο και μόνο να κερδίσω το στοίχημα. Αυτό φτάνει.
Εύκολα λοιπόν θα το έβαζα για τις μεταγραφές του Παναθηναϊκού, διαβάζοντας πως ο Ρόκα ετοιμάζεται για μίνιμουμ 7, για διψήφιο, για οτιδήποτε τέλος πάντων που να υποδεικνύει εκ βάθρων αναδόμηση.
Πόσο καιρό φωνάζω από εδώ πέρα πως ο Αλαφούζος έχει – πρώτος – πάρει τα μέτρα του για την επόμενη σεζόν; Πως θα προσαρμόσει ανάλογα μπάτζετ και μεταγραφές και πως όλη αυτή η προ εβδομάδων επιστροφή στην κουβέντα για τις ακαδημίες μόνο τυχαία δεν ήταν; Και πως δεν πρέπει κανείς να περιμένει κινήσεις και προσθήκες πέραν των απολύτων απαραίτητων;
Μέχρι και αυτή η αδιαπραγμάτευτη μεταγραφή βασικού αριστερού μπακ, αμφισβητήθηκε τις τελευταίες ώρες. «Εμπιστοσύνη σε Χατζηθεοδωρίδη, Ζαγαρίτη», διαβάζω. Τι άλλο θέλετε;
Να το ξαναπάμε λοιπόν; Ενας δεξιός μπακ, ένας εξτρέμ. Αυτοί είναι οι σίγουροι. Σε όλες τις υπόλοιπες θέσεις που «παίζεται» ενίσχυση, υπάρχει αστερίσκος. Αν και εφόσον. Αν φύγει ο Δώνης junior, αν φύγει ο Μακέντα. Και μάλιστα το αν είναι με κεφαλαία. Γιατί δεν αποκλείεται όπως ανακαλύψαμε χτες την «εμπιστοσύνη» στα γηγενή υλικά για τα αριστερά της άμυνας, έτσι στην πορεία να ανακαλυφθούν και αντίστοιχα σε άλλες θέσεις…