Υπάρχει και η σκοπιμότητα!

Η πραγματικότητα λέει πως μέσα σε λιγότερο 15 μέρες ο Ολυμπιακός έχασε την δυνατότητα να κυνηγάει και τους τρεις στόχους που είχε θέσει για την σεζόν.

Η αρχή έγινε με το ντέρμπι της Τούμπας, όπου πήγε να παίξει με τον ΠΑΟΚ σε καλό μομέντουμ. Ωστόσο ήθελε να παίξει παιχνίδι κυριαρχίας, σε μια δύσκολη έδρα και με τα γνωστά κενά του στην αμυντική λειτουργία.

Κάτι ανάλογο έκανε και στα δύο ματς με την Ντιναμό Κιέβου, για τους «32» του Γιουρόπα Λιγκ. Αν στο πρώτο ματς, σαν σκέψη ήταν καλό, αλλά δεν βγήκε, στον επαναληπτικό, έπρεπε να παίξει πιο συντηρητικά.

Σίγουρα στο μυαλό του Πέδρο Μαρτίνς δεν μπορεί να μπει κανείς. Αλλά και δεν μπορεί να του πει κάτι, όταν μέσα σε 7 μήνες δημιούργησε μια ομάδα, με 20 μεταγραφές, που παίζει ελκυστικό ποδόσφαιρο.

ΤΟ ΠΡΟΤΖΕΚΤ

Ο Ολυμπιακός είναι κυριολεκτικά ένα πρότζεκτ, που με βάση την ποδοσφαιρική λογική, θα απέδιδε καλύτερους καρπούς, την επόμενη σεζόν.

Ωστόσο έδειξε από φέτος και γέμισε με προσδοκίες τον κόσμο του. Όχι άδικα. Έχει την ποιότητα. Πολλές οι αρετές. Αλλά και μεγάλα θέματα στην αμυντική λειτουργία.

Ο Πέδρο Μαρτίνς είναι φιλόδοξος και καλά κάνει. Με βάση αυτά που έχει δείξει, δεν μπορεί κανείς να του αφαιρέσει το δικαίωμα.

Όμως στα κομβικά παιχνίδια με ΠΑΟΚ και Ντιναμό Κιέβου, θα έπρεπε ο Ολυμπιακός να ήταν πιο μαζεμένος αμυντικά.

Στοίχισαν και οι χαμένες ευκαιρίες, ειδικά με την Ουκρανική ομάδα, αλλά θα μπορούσε και να μην δεχθεί γκολ. Γιατί έτσι η ψυχολογία είναι διαφορετική.

ΟΙ ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΕΣ

Αποτελέσματα ήθελε και δεν θα έλεγε κανείς κάτι πως δεν έπαιξε μπάλα, αν τα έπαιρνε. Μπορούσε να τα βγάλει πετυχημένα, αρκεί να μην έπαιζε τόσο ανοικτά. Να είχε πιο κοντά τις γραμμές του, ακριβώς για να καλύψει τα αρκετά λάθη που γίνονται στην άμυνα.

Με βάση τις δυνατότητες τους οι «ερυθρόλευκοι» θα μπορούσαν να βρουν τα γκολ που θα τους κρατούσαν στο κόλπο.

Από την άλλη τα λάθη είναι γι’ αυτούς που κάνουν δουλειά και θέλουν να παρουσιάσουν κάτι διαφορετικό.

Οι Πειραιώτες είναι σε καλό δρόμο, τους λείπουν κάποια στοιχεία στην άμυνα, αλλά και τον Πέδρο Μαρτίνς, να προσαρμόζεται σε παιχνίδια σκοπιμότητας!