Αυτά που αρέσουν και όσα θέλουν βελτίωση

Άρης: Μπορεί ακόμη να βρισκόμαστε πολύ νωρίς στη σεζόν, ωστόσο μετά την ολοκλήρωση της προετοιμασίας και μετά από τέσσερα φιλικά, έχουμε ένα πρώτο δείγμα από τον «Θεό του πολέμου».

Το να πούμε ότι ακόμη ο Άρης δεν έχει «χημεία», αυτοματισμούς και την αποτελεσματικότητα που πρέπει, είναι κάτι αναμενόμενο και κάτι που θα έρθει το επόμενο διάστημα.

Πάμε να δούμε όμως κάποια στοιχεία που ξεχωρίζουν, που αρέσουν και που δείχνουν οτι η φετινή ομάδα μπορεί να είναι καλύτερη από την περσινή.

Πρώτα απ’ όλα είναι πιο ορθολογικά στημένη, και όπως φαίνεται θα είναι «γεμάτη» σε όλες τις θέσεις (αν γίνουν κάποιες ακόμη προσθήκες που χρειάζονται) και δεν θα χρειάζεται να γίνονται «αλχημείες» για να καλυφθούν τα όποια κενά εμφανιστούν.

Άρης: Η εμφανής βελτίωση στα μπακ

Κομβική σημείο της φετινής με την περσινή ομάδα είναι οι θέσεις των ακραίων μπακ. Πέρσι τις κάλυπταν στα αριστερά ο τίμιος, αλλά σχετικά αργός Κόρχουτ και ο κατά συνθήκην δεξιός  μπακ Ρόουζ που όμως κακά τα ψέματα υστερούσε. Φέτος υπάρχουν Σάκιτς και Γκανέα, που είναι σαφώς πιο γρήγοροι και νευρώδεις, πιο ικανοί στο επιθετικό κομμάτι και στο overlap.

Κάτι το οποίο θα βοηθήσει ιδιαίτερα και τους ακραίους επιθετικούς του Άρη, δηλαδή τους Μπρούνο Γκάμα και Γιάννη Φετφατζίδη που θα βρουν σαφώς περισσότερους χώρους για να ξεδιπλώσουν την ποιότητά τους.

Άρης: Η απελευθέρωση του Ματίγια

Με το 4-3-3 που θέλει να εφαρμόσει ο Μίχαελ Ένινγκ ο Άρης αποκτά έναν παραπάνω παίκτη στο κέντρο, σε σχέση με το περσινό 4-2-3-1. Λούκας Σάσα και Τζέιμς Τζέγκο θα είναι οι δύο σίγουροι -εκτός απροόπτου- και λογικά όταν επιστρέψει από τον τραυματισμό του ο τρίτος θα είναι ο Ματίγια.

Τρεις παίκτες με διαφορετικά χαρακτηριστικά που μπορούν να αλληλοσυμπληρώσουν τον άλλον και κυρίως; Να δώσουν ελευθερία κινήσεων στον Ισπανό που δεν θα χρειάζεται πλέον να μαρκάρει σαν αμυντικό χαφ, αλλά να εστιάσει περισσότερο στο δημιουργικό κομμάτι,  το οποίο άλλωστε είναι το «καλό» του.

Επίσης μου αρέσει αρκετά ο Τζέγκο που είναι ένας παίκτης που δεν «κουράζει» το παιχνίδι, δίνοντας άμεσα τη μπάλα. Είναι δηλαδή παίκτης της επαφής.

Άρης: Πίεση ψηλά και ένταση

Βασικό χαρακτηριστικό του φετινού Άρη το οποίο θέλει να εφαρμόσει ο Ένινγκ είναι η ένταση. Ο Γερμανός δεν θέλει
επ’ ουδενί να βλέπει νωθρότητα και παθητικό πρόσωπο, όπως είδαμε πέρσι σε αρκετά ματς. Όπως πχ με ΑΕΛ στο Βικελίδης που είδαμε το 2-0 να γίνεται 2-3 χωρίς να το… καταλάβει κανείς.

Έτσι λοιπόν ο φετινός Άρης θα έχει ένταση και νεύρο και στις δύο πλευρές του γηπέδου,κάτι που μέχρι στιγμής έχουμε δει σε αρκετό βαθμό στα φιλικά. Άλλωστε στόχος είναι να υπάρχει κι ένας «γεμάτος» πάγκος προκειμένου να αντικαταστήσει επάξια όσους κουραστούν.

Σε συνέχεια των παραπάνω ο Ένινγκ θέλει έναν Άρη κυριαρχικό, που θα πιέζει ψηλά και θα καταστρέφει το μυαλό και κατά συνέπεια το παιχνίδι του αντιπάλου του. Όπως ακριβώς είδαμε δηλαδή στο δυνατό φιλικό με τη Σάλκε.

Μέχρι στιγμής ο «Θεός του πολέμου» το κάνει σε αρκετά ικανοποιητικό βαθμό και το ευτύχημα είναι οτι με αυτή τη νοοτροπία έχουν «μπολιαστεί» και οι Φετφατζίδης-Γκάμα. Παίκτες που η άμυνα δεν είναι, ας πούμε, το φόρτε του.

Άρης: Ο προβληματισμός στην επίθεση

Είναι αλήθεια ότι ενώ ο Άρης δημιουργεί μπροστά και φτάνει με αρκετή άνεση στην αντίπαλη περιοχή, δεν έχει καταφέρει να πάρει πράγματα από τους επιθετικούς του. Μάνος και Λόπεθ είναι προς το παρόν αποκομμένοι και εμφανές ότι ακόμη δεν έχουν βρει τα πατήματά τους. Ειδικά για τον Ισπανό υπάρχει και το ελαφρυντικό ότι βρίσκεται λίγες μόνο μέρες στην ομάδα.

Έτσι κι αλλιώς πάντως είναι νωρίς ακόμη για αμφότερους και ας μην βιαστούμε να βγάλουμε επισφαλή συμπεράσματα. Ταλέντο άλλωστε και διαπιστευτήρια έχουν δείξει και οι δύο. Είναι κρίμα πάντως με τέτοια ποιότητα στα άκρα να μην υπάρχει ανάλογη «εξαργύρωση» από τα φορ.

Γενικότερα για την επίθεση οι «κίτρινοι» πρέπει να βρουν το εύκολο γκολ καθώς η πλειοψηφία των ομάδων στην Ελλάδα θα τους αντιμετωπίσει με μαζική άμυνα, αντιποδόσφαιρο και… καθυστερήσεις.

Άμυνα: Η δουλειά που έκανε… ο Βέλεθ

Στο κέντρο της άμυνας, Ρόουζ και Ντάτκοβιτς δείχνουν αν συνθέτουν ένα καλό δίδυμο, ενώ επιτέλους ο Γάλλος θα παίζει ως στόπερ και όχι ως δεξιό μπακ. Θέση στην οποία χαραμιζόταν.

Ο Κροάτης διαθέτει καλά στοιχεία, όμως γενικότερα για την άμυνα του Άρη ένα θα είναι το κομβικό σημείο κατά την άποψή μου. Αν θα μπορούν τα στόπερ να βγάζουν τη μπάλα από «πίσω» με την αποτελεσματικότητα που το έκανε ο Βέλεθ. Και αυτό θα το δούμε κυρίως σε παιχνίδια με δυνατούς αντιπάλους, δηλαδή στα ντέρμπι.

ΥΓ: Μεταγραφικά ο Άρης κινείται για έναν ακόμη κεντρικό αμυντικό, ικανό να χτυπήσει την «πόρτα» της 11άδας και όχι απλά για συμπλήρωμα. Και κάνει σωστά. Από εκεί και πέρα είναι «αγκαλιά» με Χατζισαφί και Μπρούνο, ενώ όπως διαβάσατε στο Sportime υπάρχει στα πλάνα και ένας έξτρα επιθετικός για μεγαλύτερη σιγουριά. Στο προσκήνιο παραμένει πάντα ο Ματέο Γκαρσία (τον οποίο η ομάδα θα περιμένει μέχρι… τέλους), ενώ προσωπικά θα ήθελα κι έναν αντικαταστάτη για τον Σάκιτς στο δεξί άκρο της άμυνας για να μην τραβήξουμε τα… περσινά.

Διαβάστε εδώ όλα τα μπλογκ του Αλέξανδρου Κωτάκη