Άρης: Ήθελα να γράψω κάποιον σκληρό χαρακτηρισμό στον τίτλο για το τι Άρη βλέπουμε τα τελευταία χρόνια, αλλά ευτυχώς κρατήθηκα. Που έχουμε φτάσει τα τελευταία χρόνια. Να παρακαλάς για μια αξιοπρεπή σωτηρία και να βλέπεις ότι ούτε αυτό δεν είναι πλέον εφικτό.
Είσαι Άρης κι έφτασες να χάνεις από την κάθε απίθανη ομάδα και τον κάθε απίθανο παίκτη με τον κάθε πιθανό κι απίθανο τρόπο. Αυτή τη φορά έχασες από τον Αγραβάνη που πριν λίγους σε μήνες σε παράτησε κι έφυγε!
Όλοι αυτοί όμως καλά κάνουν και μπράβο τους. Εσύ έχεις απωλέσει το Αυτοκρατορικό DNA σου γιατί η «κατρακύλα» είναι πια τόσο μεγάλη που έχει επηρεάσει ακόμη και την τεράστια κληρονομιά των Γκάλη και Γιαννάκη.
Κι λέω πάλι δεν απαιτείς πια ούτε τίτλους, ούτε 4άδες ούτε καν είσοδο στα πλέι οφ. Απλά μια αξιοπρεπή σεζόν στην οποία να κάνεις 5-6 νίκες στον πρώτο γύρο ώστε να μην βγάλει ακόμη μία σεζόν με την καρδιά σφιγμένη και την ψυχολογία στα Τάρταρα.
Έφτασες να πανηγυρίζεις την είδηση ότι τελικά υποβιβάζεται ένας και όμως βλέπεις ότι ακόμη κι έτσι θα ανησυχείς. Εύχεσαι να υπάρχουν χειρότερες ομάδες από εσένα (δύσκολο) ή να υπάρχουν ομάδες που θα διαλυθούν οικονομικά κατά τη διάρκεια της σεζόν για να γλιτώσεις.
Γνωρίζω πολύ καλά τα τεράστια προβλήματα που αντιμετωπίζει η ομάδα τον περιορισμό στις μεταγραφές όμως πώς να το κάνουμε; Αυτό το σύνολο απλά δεν μπορεί…
Δεν γίνεται να βγαίνει ο Λευτέρης Αρβανίτης και να λέει ότι πέρσι (που σώθηκες λόγω κορονοϊού) η ομάδα ήταν ακριβή(!) και φέτος με μικρότερο μπάτζετ ο Άρης θα σωθεί άνετα. Από που κι ως που;
Με αυτό το υλικό το οποίο είναι -να μου επιτραπεί ο αδόκιμος χαρακτηρισμός- οι «κίτρινοι» διαθέτουν το πιο… αντιαθλητικό σύνολο στη Basket League. Ειδικά από τις θέσεις «3» και κάτω η ομάδα διαθέτει παίκτες και σε ηλικία και (κυρίως σε φυσική κατάσταση) τελείως κόντρα σε αυτό που επιτάσσει το σύγχρονο μπάσκετ.
Όλες οι ομάδες, ακόμη και οι νεοφώτιστες εξαντλούν τον αριθμό των Αμερικανών που έχουν δικαίωμα να αποκτήσουν (6). Κι ακόμη και χαμηλού επιπέδου Αμερικανοί να είναι αυτοί δεν παύει να είναι μαυράκια που πήδανε στον… Θεό, που ξέρουν τα βασικά του μπάσκετ, που είναι σκόρερ. Και οι οποίοι πάνω από όλα βγάζουν ΕΝΕΡΓΕΙΑ.
Την ίδια ώρα ο Άρης έχει για ψηλούς τους Ντραγκίσεβιτς και Μιλόσεβιτς οι οποίοι είναι τελείως εκτός σύγχρονης μπασκετικής λογικής. Σαν να μην φτάνει αυτό ο πρώτος δεν έχει εικόνα αθλητή και πάνω από 10-15 λεπτά δεν μπορεί να βγάλει. Και ποιος είναι ο αντικαταστάτης του; Χαριτόπουλος; Άρα ουσιαστικά σέντερ δεν έχεις.
Κάτι ανάλογο ισχύει και για τον Τσάλμερς που μπορεί έχει «γράψει» μεγάλη καριέρα, αλλά τώρα επίσης δεν έχει την επιθυμητή εικόνα επαγγελματία αθλητή. Πόσες ανάσες θα απομένουν στον πρώην συμπαίκτη του… ΛεΜπρόν Τζέιμς για τα κρίσιμα ενός αγώνα; Πώς θα έχει καθαρό μυαλό και ποιον αντίπαλο σκόρερ γκαρντ θα μπορεί να περιορίσει;
Γενικότερα ο Καμπερίδης διαθέτει ένα υλικό που μπορεί να αντέξει το πολύ για 25 λεπτά και μετά καταρρέει. Αυτά τα τεράστια σερί που έτρεξε ο Χαρίλαος Τρικούπης οφείλονται ακριβώς σε αυτό. Μακάρι να κάνω λάθος αλλά κάθε φορά θα βιώνουμε καθίζηση.
Και ρωτάω αν δεν νίκησες τον Χαριλάο Τρικούπη ποιον θα νικήσεις εκτός έδρας; Τον… Αδαμάντιο Κοραή; Σαν να μην έφτανε αυτό το μεγάλο ατού που διαθέτει ο Άρης και είναι ο κόσμος του, δεν υφίσταται λόγω κορονοϊού.
Ακόμη είναι πολύ νωρίς όμως έχοντας καεί στον χυλό…. φυσάμε και στο γιαούρτι. Αν δεν πάρεις κάποιες νίκες στις πρώτες αγωνιστικές θα σε πάρει από κάτω. Μετά θα τρέχεις δεν θα φτάνεις όπως πέρσι.
ΥΓ: Ανάλυση δεν θέλω να κάνω στο συγκεκριμένο ματς. Από τη μία δεν έχω κουράγιο, από την άλλη δεν έχει σημασία, για όλα τα παραπάνω που ανέφερα. Γιατί θα χάσουμε το δάσος.
ΥΓ1: Λες κι αν το ματς πήγαινε στην παράταση θα είχες αντοχές να νικήσεις.
ΥΓ2: Αν γίνεται, αλλαγές παικτών και ειδικά στους ψηλούς… χθες! Αν όχι βάλε τους νέους Έλληνες. Τουλάχιστον θα ΤΡΕΧΟΥΝ!
ΥΓ3: 17 λάθη, για μόλις 13 ασίστ, 19/52 σουτ εντός παιδιάς, 6/22 τρίποντα (0/9 Σούλερ και Ντεκόζι μαζί!). 13 πόντους από δεύτερη ευκαιρία ο Τρικούπης, 26π. από τον πάγκο και 34 μέσα από τη ρακέτα. Που να πας έτσι;
ΥΓ2:ΥΓ4: Ευθύνες έχει και ο Καμπερίδης όμως είναι νωρίς να του τις αποδώσουμε. Με αυτό το υλικό και ο… Φιλ Τζάκσον δεν ξέρω αν θα είχε πολύ καλύτερο αποτέλεσμα.