Απολύτως σωστή η επιλογή, Γκάμα και Σάσα να εκτίσουν με Ολυμπιακό (vid)

Ο Άρης έκανε το πρώτο από τα τρία βήματα που απαιτούνται ώστε να βρεθεί στον τελικό του Κυπέλλου Ελλάδας, όμως  θα σχολιάσω το αγωνιστικό μέρος πιο κάτω. Πρώτα θα ασχοληθώ με την παράνοια που έχει πιάσει μερικούς μετά την απόφαση του Μίχαελ Ένινγκ, Μπρούνο Γκάμα και Λούκας Σάσα να εκτίσουν τις ποινές τους στο προσεχές ντέρμπι με τον  Ολυμπιακό.

Η επιλογή του Γερμανού τεχνικού είναι ΑΠΟΛΥΤΩΣ ΣΩΣΤΗ! Ο Άρης δεν έχει να δώσει λογαριασμό σε ΚΑΝΕΝΑΝ και όσοι πάνε να του προσάψουν κάτι το παρασκηνιακό, απλά δεν πρέπει να τον ενδιαφέρει ούτε στο ελάχιστο. Κανείς από δαύτους δεν δικαιούται να κουνήσει το δάχτυλο σε αυτή την ομάδα. Το έχει αποδείξει η ιστορία και το έχουμε εξηγήσει πολλές φορές.

Το απογοητευτικό όμως δεν είναι τι λένε οι αντίπαλοι οπαδοί αλλά η μερίδα ΟΠΑΔΩΝ ΤΟΥ ΑΡΗ που με τόσο ευκολία ρίχνει νερό στον «μύλο» των απέναντι. Όχι ρε μάγκες, αν σκέφτεστε έτσι, ας διαλέξετε άλλη ομάδα που λειτουργεί και κινείται με… άλλους τρόπους. Τόσες υπάρχουν άλλωστε σε αυτό το απαξιωμένο πρωτάθλημα που έχουμε…

Το πιο δύσκολο παιχνίδι που έχει ο Άρης να δώσει ως το τέλος της κανονικής περιόδου είναι αυτό στο «Καραϊσκάκης». Αντικειμενικά οι πιθανότητες θετικού αποτελέσματος είναι περιορισμένες, σε σχέση με οποιονδήποτε άλλο αντίπαλο. Γιατί δηλαδή πρέπει να πιεστούν δύο, δεδομένα «ξεζουμισμένοι» παίκτες και να αγωνιστούν στο συγκεκριμένο ματς;

Ο Γκάμα έτσι κι αλλιώς ταλαιπωρείται από ενοχλήσεις στον προσαγωγό (γι’ αυτό έμεινε εκτός αποστολής με Ξάνθη), είναι 32 ετών και προέρχεται από έναν πολύ σοβαρό τραυματισμό. Οπότε δύσκολα θα προλάβαινε να παίξει. Στη θέση του Πορτογάλου έτσι κι αλλιώς έχεις εναλλακτικές. Και Μαντσίνι (κόντρα στην Ξάνθη τα πήγε μια χαρά) και Ντιγκινί και Λάρσον και Μαρτίνες.

Ο Σάσα από την άλλη έχει τραβήξει πολύ «κουπί», παίζοντας σε διάφορες θέσεις και όντας ο μοναδικός τόσο ποιοτικός αμυντικός μέσος στο ρόστερ. Όντως οι Βραζιλιάνος είναι ένας εξαιρετικός παίκτης και έχει κάνει τον Σιώπη να ξεχαστεί σε μεγάλο βαθμό. Συγγνώμη όμως, αλλά δεν είναι κι ο… Μαραντόνα, που αν αγωνιστεί, ο Άρης θα πάρει σχεδόν σίγουρα αποτέλεσμα. Ούτε τώρα που δεν θα αγωνιστεί οι «κίτρινοι» είναι χαμένοι από χέρι, σώνει και καλά.

Η ομάδα του Ένινγκ θα πάει να διεκδικήσει τις πιθανότητές της ευρισκόμενη σε ένα πολύ καλό μομέντουμ ψυχολογικά και αγωνιστικά. Στον Ολυμπιακό πάντως δεν θα κάνει ΚΑΜΙΑ χάρη.

Τους δύο αυτούς παίκτες προσωπικά τους θέλω στα ματς με τις μικρομεσαίες ομάδες. Αυτά τα παιχνίδια είναι αριθμητικά τα περισσότερα και σε ΑΥΤΑ ο Άρης την έχει πατήσει, αφήνοντας τους ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟΥΣ βαθμούς. Στα ντέρμπι μια χαρά τα πήγε.

Ακολουθούν στη συνέχεια παιχνίδια με Ξάνθη, Παναιτωλικό, Πανιώνιο και Αστέρα Τρίπολης (ξέχωρα το Κύπελλο) και σε αυτά εγώ θέλω νίκες και «τρίποντα». Τι να το κάνω ένα θετικό αποτέλεσμα στον Πειραιά, αν στη συνέχεια «γκελάρω» με τους μικρούς; Απλά και μόνο για να μην έχουν να ΛΕΝΕ κάποιοι; Ποσώς με ενδιαφέρει. Θα λένε ακόμη κι αν ο Άρης νικήσει τον Ολυμπιακό. Πάντα θα βρίσκουν κάτι.

Μια ήττα με τον Ολυμπιακό δεν θα ΣΤΟΙΧΙΣΕΙ ΚΑΤΙ. Εγώ προσωπικά αν ήμουν Ένινγκ θα ξεκούραζα κι άλλους παίκτες. Οπως ο Κόρχουτ, ο Βέλεθ, ο Ματίγια. Ακόμη κι αν τους έβαζα, θα τους έβαζα ως αλλαγή ή αν τους ξεκινούσα θα τους έβγαζα κάπου στο 55′. Άλλωστε ο Άρης έχει αξιόλογους παίκτες και στον πάγκο, οπότε όλοι πρέπει να πάρουν χρόνο και λόγους ισορροπίας…

Στα αγωνιστικά η ομάδα μπήκε κάπως νωθρά κόντρα στην Ξάνθη και σε έκανε να λες ότι είναι «σκασμένη». Μετά το αντικανονικό γκολ που δέχθηκε όμως λες και της… γύρισαν τα μάτια! Έπιασε από τον… λαιμό -την ανεβασμένη τον τελευταίο καιρό ομάδα του Παράσχου- και ως το φινάλε του ματς δεν τις άφησε κανένα περιθώριο να διεκδικήσει ουσιαστικά την πρόκριση.

Ο Άρης εξακολουθεί να παρουσιάζει ΣΤΑΘΕΡΟΤΗΤΑ, αλλά και πλέον γίνεται ομάδα… παντός καιρού. Ακόμη και όταν βρέθηκε πίσω στο σκορ με ένα γκολ που ήταν ΜΑΡΣ οφσαιντ, έβγαλε αντίδραση και χαρακτήρα. Είχε τρεξίματα, κοντά τις γραμμές της, ενώ λειτούργησε καλά και σε οργανωμένες επιθέσεις, αλλά και στην κόντρα. Έφτιαξε πολλές ευκαιρίες με αρκετούς παίκτες να συμμετέχουν σε αυτό το κομμάτι και με τον Ματίγια να (προώθησε το παιχνίδι με αρκετέ κάθετες) να βγάζει (επιτέλους) τον καλό του εαυτό. Και για μία ακόμη φορά το σύνολο του Ένινγκ απειλήθηκε ΕΛΑΧΙΣΤΑ.

Πέρα από αυτά ο Άρης δεν επηρεάστηκε ούτε ότι από το θέμα που προέκυψε με την απαγόρευση Σιστόν και τη μη συμμετοχή του Ντουρμισάι (προς το παρόν). Όλα αυτά τα πιστώνω στον Γερμανό τεχνικό, αλλά και τον Χαριστέα που όπως αποδεικνύεται έχουν πολύ καλή συνεργασία.

ΥΓ: Επειδή πρέπει να είμαστε δίκαιοι, στο 2-1 ο Λάρσον ήταν οφσάιντ στο ξεκίνημα της φάσης. Η παράβαση όμως ήταν πολύ οριακή και δύσκολα μπορούσες να τη διακρίνεις χωρίς VAR. Εν αντιθέσει δηλαδή με το γκολ της Ξάνθης που το οφσάιντ το έβλεπε και… τυφλός. Επίσης το γκολ του Ιντέγε ήρθε όταν ο Άρης είχε ήδη σκορ πρόκρισης (1-1). Με δεδομένο κιόλας ότι οι Ακρίτες δεν έκαναν σχεδόν ούτε μία τελική σε όλο το Β’ μέρος, το δεύτερο τέρμα των γηπεδούχων δεν επηρέασε ουσιαστικά το ποια ομάδα προκρίθηκε.

ΥΓ1: Διπλό χέρι από Μαλεζά και Λισγάρα στο 84΄, όμως ούτε εκεί δόθηκε κάτι. Αναρωτιέμαι αν υπήρχε VAR, θα έπαιρνε ο Άρης αυτό που δικαιούται από τις επίμαχες φάσεις; Είναι όντως τόσο κακοί διαιτητές ή…..;

ΥΓ2: Οι πολλές χαμένες ευκαιρίες πειράζουν. Κάποια στιγμή θα κοστίσει. Πάντως ο… άμπαλος κατά μερικούς (άσχετους) Ιντέγε έφτασε τα οκτώ γκολ συνολικά. και συνεχίζει. Ο Νιγηριανός είναι μέσα στις περισσότερες τις φάσεις και αυτό μετράει πολύ. Θυμίζω ότι ο Ματέο Γκαρσία (ναι θυμάμαι ότι δεν είναι εξτρέμ και όχι φορ) είχε πέρσι 11.