Πρώτο αγωνιστικό δείγμα γραφής μετά τη μεγάλη διακοπή λόγω της πανδημίας και ομολογώ ότι ο Άρης μου άφησε καλύτερες εντυπώσεις απ’ ότι περίμενα. Γενικότερα η εικόνα του ματς στο άδειο «Βικελίδης» και από τις δύο ομάδες ήταν αρκετά ελκυστική με καλό ρυθμό, φάσεις και διάθεση.
Η αλήθεια είναι ότι βάσει των δεδομένων περίμενα πως ο Άρης θα είναι χειρότερος. 97 ημέρες χωρίς ματς, χωρίς καν φιλικό, με λίγες προπονήσεις μετά την επιστροφή, χωρίς κόσμο και με τη βροχή να είναι καταρρακτώδη.
Κι όμως το σύνολο του Ένινγκ ακόμη κι όταν το ματς «στράβωσε», έβγαλε αντίδραση, έδειξε χαρακτήρα και με την ποιότητα ππυαπου διαθέτουν κάποιοι ποδοσφαιριστές του, ανετρεψε την κατάσταση με τρία όμορφα γκολ.
Ο Μπρούνο Γκάμα απέδειξε ότι φέτος είναι ακόμη καλύτερος και δεν… χαμπάριασε ούτε από τον σοβαρό τραυματισμό που πέρσι του χάλασε τη χρονιά. Ο Πορτογάλος έφτασε τα 10 γκολ στο πρωτάθλημα αφήνοντας τον δεύτερο Ιντέγε στα επτά. Κυρίως όμως αυτό που μετράει είναι το πάθος του και η διάθεση για νίκες. Ευχής έργον θα είναι να παραμείνει στην ομάδα καθώς και το αξίζει και τον γουστάρει ο κόσμος.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: Άρης: Και όμως οι οπαδοί του πανηγύρισαν στο… Βικελίδης! (pic)
Από κοντά σε απόδοση και ο Γιάννης Φετφατζίδης που έφτασε τις οκτώ ασίστ και να είναι δεύτερος σε όλο το πρωτάθλημα μαζί με τον Μάνταλο. Αυτή τη φορά ο Έλληνας εξτρέμ δεν… έκλεψε την παράσταση, όμως αν και «αθόρυβος» ήταν ιδιαίτερα ουσιαστικός. Μέσα και στα τρία τέρματα που πέτυχε ο Άρης, καθώς στο πρώτο έβγαλε κάθετη-λουκούμι στον Ρόουζ, στο δεύτερο εξασφάλισε το φάουλ από το οποίο ο Γκάμα «εκτέλεσε» τον Γουόλι, ενώ στο τρίτο «έσπασε» τη μπάλα στον Κόρχουτ, δίνοντας του την ευκαιρία να πετύχει το πρώτο του γκολ στο πρωτάθλημα.
Ιδιαίτερη αναφορά θέλω να κάνω και στον Ρόουζ ο οποίος παρότι στόπερ και κατ’ ανάγκη δεξί μπακ συμβάλλει καθοριστικά στην επίθεση με τις επιθετικές αρετές που διαθέτει.
Στα αρνητικά, ο Άρης δέχθηκε και πάλι το γνωστό «κρύο» γκολ που δέχεται σε αρκετά ματς την ώρα που είναι καλύτερος από τον αντίπαλό του κόντρα στη ροή του αγώνα.
Επίσης ο Φραν Βέλεθ δεν ήταν τόσο αποδοτικός ως αντι-Ματίγια στα χαφ. Όχι ότι ο Ισπανός δεν προσπάθησε, αλλά ήταν εμφανές οτι δεν κατέχει τη θέση όπως ο συμπατριώτης του που δίνει σαφώς περισσότερο πράγματα στο κέντρο. Έδειξε όμως διάθεση και αυτός έχει σημασία με δεδομένο ότι έχει συμφωνήσει να συνεχίσει σε άλλη ομάδα.
Αποτέλεσμα ήταν στο πρώτο ημίχρονο ειδικά, ο ΟΦΗ να δημιουργήσει πολλά προβλήματα με τους ποιοτικούς μεσοεπιθετικούς του. Στις αντεπιθέσεις των Κρητικών υπήρχε μεγάλη ανισορροπία στην αμυντική λειτουργία του Άρη, ενίοτε και πανικός, με αποτέλεσμα το γκολ του Σακόρ.
Σίγουρα κατά διαστήματα η εικόνα δεν ήταν καλή, όμως βάσει των δεδομένων η εμφάνιση ήταν θετικότατη. Κυρίως έδωσε ψυχολογία ενόψει της συνέχειας τόσο για την κατάκτηση της 5ης θέσης στα πλέι οφ (ο μίνιμουμ στόχος) όσο και ενόψει του ημιτελικού με την ΑΕΚ για το Κύπελλο.
Παράλληλα το μυαλό του κόσμου «έφυγε» λίγο από το θέμα του μπαν και του ρόστερ της επόμενης σεζόν και βλέπει ότι μπορεί να περιμένει πράγματα στην τωρινή.
ΥΓ: Επίσης ας χαλαρώσουμε λίγο με τον Ντιγκινί. Πρόσφερε πολλά, είναι «πολυεργαλείο» και «δέχθηκε» με τον κόσμο, ειδικά μετά την εξαιρετική του έμπνευση να πανηγυρίσει ως «Θεός του πολέμου». Εφόσον όμως θα συνεχίσει (εκτός απροόπτου) αλλού και το μυαλό του ίσως έχει αρχίσει να «φεύγει» ας κατανοήσουμε την απόφαση διοίκησης και προπονητή να τον αφήσουν εκτός (τουλάχιστον από αυτό το ματς).
ΥΓ1: Ειδική αναφορά πρέπει να γίνει στον κύριο Στυλιανό Μητσίογλου. Ακόμη κι έτσι, εν μέσω πανδημίας, καταρρακτώδους βροχής και προσωπικών προβλημάτων υγείας ήταν πάλι εκεί! Βρήκε τρόπο ώστε να δηλωθεί στα άτομα που είχαν δικαίωμα να μπουν στο «Βικελίδης» ώστε να είναι και πάλι κοντά στον αγαπημένο του Άρη.
ΥΓ2: Οι ουρανοί… άνοιξαν χτες στη Θεσσαλονίκη όμως ο αγωνιστικός χώρος του Βικελίδης δεν «χαμπάριασε». Μέχρι και πριν μερικά χρόνια θα γινόταν «λίμνη», πλέον όμως παραμένει «χαλί». Ας το πιστώσουμε εκεί που πρέπει.
Διαβάστε εδώ όλα τα μπλογκ του Αλέξανδρου Κωτάκη