Ο Πορτογάλος Αρτούρ Σοάρες Ντίας ορίστηκε να διευθύνει το άλλοτε ντέρμπι Ολυμπιακός-Παναθηναϊκός στο «Καραϊσκάκης, το Σάββατο. Για όσους Αρειανούς έχετε ξεχάσει (ελάχιστοι θα είστε γιατί πώς να τον ξεχάσετε), είναι ο διαιτητής που σφύριξε εξαιρετικά στο πρώτο ημίχρονο του περσινού ημιτελικού του Κυπέλλου ΑΕΚ-Άρης (στο ΟΑΚΑ) και στο δεύτερο -κατόπιν… ψαχουλέματος στην περιοχή λίγο κάτω από τη μέση σε έναν εκ των βοηθών του- σφύριζε σαν Έλληνας!
Στην προκειμένη περίπτωση το θέμα μας δεν είναι αυτό. Το θέμα είναι ότι η ΕΠΟ σε ένα παιχνίδι του πρώτου με τον ένατο όρισε ξένο διαιτητή, ενώ λίγες εβδομάδες πριν στο ντέρμπι του πρώτου με τον τρίτο τότε (Άρης-ΑΕΚ) είχε ορίσει Έλληνα!
Και όχι απλά Έλληνα, αλλά τον Τζήλο, τον έναν και μοναδικό διαιτητή κατά του οποίου ο επίσημος Άρης βγάλει ανακοίνωση, χαρακτηρίζοντάς τον ανεπιθύμητο: «Ο κ. Τζήλος θα πρέπει να ντρέπεται για τη διαιτησία του. Το λιγότερο. Δικαίωσε όσους τον θεωρούν κακό και ανεπαρκέστατο διαιτητή. Με το «έτσι θέλω» επιχείρησε να μας… κλέψει τη νίκη», είχε αναφέρει, μεταξύ άλλων, σε ανακοίνωσή του μετά το ματς με τον Αιγινιακό σε ματς για τη Football League στις (5/3/2017). Είναι δυνατόν να μην είσαι καχύποπτος;
Με ποια λογική τώρα η ΕΠΟ ορίζει ξένο διαιτητή στο ματς του «Καραϊσκάκης»; Αντικειμενικά μιλώντας ποιος διεκδικεί υψηλότερους στόχους, ο Άρης ή ο Παναθηναϊκός.
Εγώ δεν λέω ότι είναι σίγουρο ότι η ομάδα του Άκη Μάντζιου θα διεκδικήσει το πρωτάθλημα ως το τέλος. Ο Παναθηναϊκός όμως, ο οποίος βρίσκεται στην χειρότερη κατάσταση της σύγχρονης ιστορίας του, σε τι ακριβώς υψηλότερο από τον Άρη στοχεύει ώστε να δικαι0λογεί τον ορισμό ξένου ρέφερι;
Ακόμη κι αν υποθέσουμε ότι ο Άρης θα καταφέρει τελικά να πετύχει τον μίνιμουμ στόχο του που είναι η έξοδος στην Ευρώπη (δηλαδή έστω την 4η θέση), ποια από τις δύο ομάδες έχει περισσότερες πιθανότητες να τον πετύχει; Οι «κιτρινόμαυροι» με 16 βαθμούς σε μόλις έξι ματς, ή οι «πράσινοι» με μόλις 9 βαθμούς σε οκτώ αγώνες;
Για να ξεκαθαρίσω τη θέση μου δεν έχω τίποτα με τον Παναθηναϊκό. Παρότι είναι στα κάτω του παραμένει ένας πολύ μεγάλος σύλλογος και το αντικειμενικά σωστό είναι στα παιχνίδια του με τις άλλες μεγάλες ομάδες να ορίζονται ξένοι. Το ίδιο όμως πρέπει να γίνεται και στα ντέρμπι που δίνει ο Άρης.
Δεν γίνεται να αντιμετωπίζεται με δύο μέτρα και δύο σταθμά, ειδικά φέτος που πραγματοποιεί αυτή την εξαιρετική πορεία και δείχνει ότι έχει όλα τα φόντα για να συνεχίσει σε ανάλογη «τροχιά».
Είναι εμφανές ότι η απόφαση δεν ανήκει στον Μαρκ Κλάτερνμπεργκ. Ο νέος αρχιδιαιτητής βλέπει έναν Άρη πρωτοπόρο και έναν Παναθηναϊκό πολύ πιο κάτω. Είναι εμφανές ότι στον Άγγλο κάποιος επέβαλε οι «πράσινοι» να αντιμετωπίζονται διαφορετικά, έστω κι αν απέχουν παρασάγγας από τον παλιό καλό εαυτό τους.
Το θέμα με τους διαιτητές για τον Άρη έχει ως εξής: Μπορεί ως τώρα στην τρέχουσα σεζόν οι Έλληνες διαιτητές να μην τον έχουν «πειράξει» (ούτε και ευνοήσει φυσικά), αλλά πως να το κάνουμε. Οι Έλληνες δεν εμπνέουν εμπιστοσύνη. Ακόμη και ανθρώπινο λάθος να κάνουν, με την πορεία τους όλα αυτά τα χρόνια έχουν απωλέσει αυτό το ελαφρυντικό.
Γενικότερα έχουν αποδείξει σε πολλές περιπτώσεις ότι φοβούνται να εφαρμόσουν τους κανονισμούς σωστά όταν αυτό είναι εναντίον των γνωστών ομάδων. Ακόμη και τώρα που υπάρχει το VAR.
Ως έναν βαθμό τους δίνω δίκιο καθώς γνωρίζουν ότι μετά θα έχουν να τα βάλουν με τις ομάδες αυτές, καθώς επίσης και με ένα ολόκληρο σύστημα μίντια. Ένα σύστημα δημοσιογράφων-οπαδών που θα τους «ξεσκίζουν», ανάλογα με το συμφέρον της ομάδας που υπηρετούν. Σε κάθε περίπτωση έχουν δείχνει ότι σε μεγάλο βαθμό είναι εξαρτώμενοι και σε αρκετές περιπτώσεις και ανεπαρκείς.
Από εκεί και πέρα θεωρώ ότι είναι επιτακτική ανάγκη η ΠΑΕ Άρης να μην αφήσει το θέμα έτσι και να απαιτήσει με κάθε τρόπο (μέσω συναντήσεων κι επιστολών) να ορίζονται ξένοι ρέφερι στα ντέρμπι της.
ΥΓ: Την 10 αγωνιστική θα έχουμε το ντέρμπι κορυφής Άρης-Ολυμπιακός. Και σε αυτό το ματς πάλι Έλληνα διαιτητή θα ορίσει η ΕΠΟ;
ΥΓ1: Πέρα από όσα αναφέρω πιο πάνω ο Μάρκ Κλάτενμπεργκ κάνει καλή δουλειά ως τώρα και δεν έχει καμία σχέση με τον προκάτοχό του Περέιρα. Αρκεί φυσικά να τον αφήσουν να κάνει τη δουλειά του που δεν το… βλέπω.