Η μεγάλη στιγμή έφτασε για τον Άρη. Σε λίγες ώρες στις 19:00 (Cosmote Sport 2 HD) δίνει το ματς της χρόνιας, μέχρι το επόμενο που είναι ο τελικός. Απέναντί του, η ΑΕΚ, μια ομάδα την οποία φέτος αντιμετώπισε τέσσερις φορές και αντικειμενικά κέρδισε τις εντυπώσεις. Παρότι δεν την κέρδισε καμία, με τους λόγους γιατί συνέβη αυτό να είναι… γνωστοί.
Ειδικά την τελευταία το περασμένο Σάββατο (21/6) ο Άρης έφερε ισοπαλία με «λάμψη» νίκης. Κι αυτό καθώς εκτός από την ψυχολογική «ντόπα» που εξασφάλισε για τον εαυτό του, «φόρτωσε» με γκρίνια και αμφισβήτηση την ΑΕΚ. Ακόμη και ο Καρέρα που σε όλη τη σεζόν βρισκόταν στο «απυρόβλητο», πλέον δέχεται αρκετά «πυρά» από οπαδούς και οπαδικό Τύπο.
Ολα αυτά μπορεί να μην παίξουν κανέναν ρόλο αν ο Άρης δεν άφησε την… ψυχή του στο γήπεδο. Με μία πρόχειρη ματιά οι δύο ομάδες μοιάζουν. Είναι πολύ δυνατές μεσοεπιθετικά, κάνουν πολλές φάσεις και σκοράρουν σχεδόν σε όλα τους τα παιχνίδια. Και προβληματικές στα μετόπισθεν, γεγονός που τις κάνει να παρουσιάζουν ανισορροπία και αρκετές φορές να χαλούν ό,τι καλό δημιουργούν μπροστά.
Στο ματς αυτό ο Άρης πρέπει να επιδείξει πολύ επιμονή και υπομονή. Ακόμη κι αν το ματς «στραβώσει» και η ομάδα του Ένινγκ δεχτεί πρώτη γκολ από νωρίς. Παίζοντας στο γήπεδό του (έστω και στο άδειο) και απέναντι σε ένα σύνολο που είναι ευάλωτο πίσω ο «Θεός του πολέμου» έχει πολλές πιθανότητες να σκοράρει τουλάχιστον δύο γκολ που θα τον κρατήσουν ζωντανό και μετά το 90λεπτο.
Όχι οτι ο Άρης δεν μπορεί να πάρει την πρόκριση με… μισό μηδέν, αλλά με όσα έχουμε δει φέτος και από τις δύο ομάδες, το πιθανότερο είναι η ομάδα του Ένινγκ να χρειαστεί αρκετά γκολ για να πάρει την πρόκριση. Προσωπικά θα προτιμούσα μια πρόκριση με 1-0 και να δω μια ΑΕΚ ανήμπορη να δημιουργήσει επιθετικά και τον Άρη στιβαρό και σκληρό.
Έτσι ίσως να προτιμούσα ένα κεντρικό αμυντικό δίδυμο με Ρόουζ – Δεληζήση και τον Σάσα στο δεξί άκρο της άμυνας. Εκεί όμως θα έχει «θεματάκι» στον παρτενέρ του Ματίγια στα χαφ. Γι’ αυτό όποιος παίξει δίπλα του, ή ο Τόνσο ή ο Αμπού Μπα θα πρέπει να αποχωρήσει με τη… γλώσσα στο πάτωμα όταν τελειώσει το ματς. Όπως δηλαδή και άπαντες οι ποδοσφαιριστές του Άρη προκειμένου να καλύψουν τα κενά που υπάρχουν στο ρόστερ και να καμουφλάρουν τις «αλχημείες» στις οποίες ο Ένινγκ είναι αναγκασμένος να προβεί.
Από εκεί και πέρα πίσω από τον Μπράουν Ιντέγε θα ξεκίναγα τον ανεβασμένο Ντάνιελ Μαντσίνι που έχει το μομέντουμ και θα άφηνα τον Λάρσον για αργότερα, ώστε ο Σουηδός, όταν μπει, να είναι απόλυτα φρέσκος.
Άλλωστε η ΑΕΚ είναι μια πολύ επικίνδυνη ομάδα, έστω κι αν την τελευταία φορά που ήρθε στο «Βικελίδης» σου έδινε την εντύπωση οτι έπαιζε σαν… Εργοτέλης. Το σύνολο του Καρέρα σε περισσότερα μεγάλα ματς και (ειδικά στα εκτός έδρας), δίνει χώρο στον αντίπαλο, παίζει άμυνα στα όρια του αντιαθλητικού και εκεί που σε έχει κοιμίσει (καθώς θεωρείς ότι δεν απειλείσαι) με 3-4 πάσες σου κάνει το γκολ.
Κομβικό σημείο η απουσία του σκληρού Βράνιες, η φυγή του οποίου έχει αποδομήσει σημαντικό ποσοστό από την ισχυρή αμυντική λειτουργία των Ενωσιτών. Ακόμη και η παρουσία του πολύπειρου, ποιοτικού, αλλά εύθραυστου Τσιγκρίνσκι δεν μπορεί να καλύψει το κενό αυτό.
Ήρθε λοιπόν η ώρα ο Άρης να νικήσει την ΑΕΚ. Πέμπτη και «φαρμακερή». Τις προηγούμενες τέσσερις είτε δεν τον άφησαν είτε ο ίδιος έκανε το λάθος που του στέρησε τη νίκη. Αυτή τη φορά πρέπει να είναι η φορά του. Να την κάνει να είναι. Αρκεί να είναι «Θεός του πολέμου», να «δαγκώνει» από το πρώτο λεπτό και ν α δει το παιχνίδι μέσα από τα μάτια των οπαδών του.
Χθες (23/6) το απόγευμα οι τελευταίοι… μπούκαραν στο «Βικελίδης» και έδειξαν στους παίκτες τις ακριβώς σημαίνει αυτό…
ΥΓ: Δεν έχουν τον… Θεό τους στην ΕΠΟ. Έβαλαν βοηθό παρατηρητή οργανωμένο συνδεσμίτη της Ορίτζιναλ! Δεν τον ξέρω τον άνθρωπο και δεν θέλω να κατηγορώ, αλλά οι σκέψεις είναι εύλογες. Τι θα μπορούσε να γράψει ή να αποκρύψει στην έκθεσή του, αναλόγως τι θα συνέφερε; Είδατε όμως τι πετυχαίνει ο Άρης όταν είναι ενωμένος. Τους έτρεψε σε άτακτη οπισθοχώρηση!
ΥΓ1: Στον Ολυμπιακό παίζουν συνθήματα από τα μεγάφωνα του γηπέδου προκειμένου να δημιουργήσουν συνθήκες γηπέδου για την ομάδα τους. Απόψε κάτι ανάλογο θα συμβεί και στο «Βικελίδης». Μόνο που ο ήχος θα είναι φυσικός από τον κόσμο που θα γεμίσει τα γύρω καφέ, φαγάδικα και πολυκατοικίες. Πάντως πέρα από αυτό θα μπορούσε και η ΠΑΕ Άρης να εφαρμόσει αυτό που έκαναν οι Πειραιώτες. Οι ηχητικές εγκαταστάσεις πλέον του Χαριλάου είναι εξαιρετικές και προσφέρονται για ηχητική «βία».
ΥΓ2: Ο κύριος Στέλιος Μητσιόγλου ήταν και εκεί. Με βροχή, μαζί με τον υπόλοιπο κόσμο να εμψυχώσει την αγαπημένη του ομάδα στην τελευταία της προπόνηση. Και όπως πάντα κουβαλώντας το μηχάνημα παροχής οξυγόνο. Θα μου πείτε εδώ δεν χαμπαριάζει από κορονοϊό, με λίγη βροχούλα θα κόλλαγε;
ΥΓ3: Μόλις ο Ματέο Γκαρσία βρήκε ελεύθερο χρόνο ήρθε στη Θεσσαλονίκη που τόσο αγαπάει αυτός και η σύντροφός του. Βεβαίως ήρθε στην προπόνηση, είδε τους φίλους του και αν μπορεί θα είναι και στο ματς. Σίγουρα έγινε κουβέντα με τον Καρυπίδη για τον Άρη αφού ο Αργεντίνος γουστ… ΑΡΗ. Το θέμα δεν είναι να πειστεί αυτός (είναι «ψημένος»), αλλά να βρεθεί η «χρυσή τομή» με τον Ερυθρό Αστέρα.