Συμφωνώ κι εγώ ότι ο Άκης Μάντζιος δεν ήταν το «ηχηρό όνομα» που ήθελε για την τεχνική ηγεσία του Άρη η πλειοψηφία του κόσμου του Άρη. Δεν κάνει το απαιτούμενο «γκελ», δύσκολα θα το δοθεί πίστωση χρόνου και πιθανότατα η ημερομηνία… λήξης του δεν θα είναι μακράς διάρκειας.
Μήπως όμως αυτό έχει να κάνει περισσότερο με την κακή νοοτροπία που έχουμε σαν Έλληνες οπαδοί και λιγότερο με την αξία ενός προπονητή;
Τρανό παράδειγμα ο Έκτορ Ραούλ Κούπερ που ήταν από τα πιο «βαρύγδουπα» ονόματα (αν όχι το πιο «βαρύγδουπο») που έχουν κάτσει στον πάγκο του Άρη. Και αυτός δεν αμφισβητήθηκε από αρκετούς, ακόμη κι από το ξεκίνημα όταν ήρθε το στραβό αποτέλεσμα στο ντέρμπι της Τούμπας;
Τι ότι είναι παππούς και συνταξιούχος που ήρθε για τα τελευταία ένσημα ακούσαμε, τι το ότι είναι ξεπερασμένος ποδοσφαιρικά.
Ανάλογα παραδείγματα υπάρχουν και στις άλλες μεγάλες ελληνικές ομάδες. Ο Πέδρο Μαρτίνς είχε βρεθεί εκτός Ολυμπιακού με το… ενάμισι πόδι και λόγω 1-2 θετικών αποτελεσμάτων κατάφερε να παραμείνει στη θέση του.
Ο Αμπέλ Φερέιρα για τον οποίο ο ΠΑΟΚ ξόδεψε ένα… σκασμό λεφτά δεν μπήκε πολύ γρήγορο σε καθεστώς χλεύης και αμφισβήτησης από τους οπαδούς της ομάδας; Ειδικά μετά την ξεγυρισμένη «4άρα» από τον Άρη στο «Βικελίδης» άκουσε τόσο κράξιμο που δεν άκουσε ούτε ο άσημος Ένινγκ των 150.000 ευρώ.
Ο Μάντζιος δίνει πρόκριση στον Άρη επί του Παναθηναϊκού, στο Κύπελλο, στα πέναλτι
Με τα παραπάνω θέλω να πω ότι είτε Μάντζιο έχεις, είτε… Κλοπ αν δεν νικάς συνέχεια, θα υπάρξει αμφισβήτηση, μίρλα, φθορά και τελικά απόλυση. Πρέπει λοιπόν να αλλάξει η νοοτροπία όλων μας. Και των 0παδών, αλλά και των παραγόντων.
Στην προκειμένη περίπτωση του Θόδωρου Καρυπίδη ο οποίος εφόσον δεν ήταν «ζεστός» με τον Ένινγκ θα έπρεπε να του δείξει την πόρτα της εξόδου αμέσως μετά τα πλέι οφ και όχι τώρα. Παρά τον οδυνηρό αποκλεισμό από την Κόλος, έπρεπε να τον στηρίξει εφόσον ανανέωσε μαζί του.
Όσον αφορά την επιλογή προπονητή επιπέδου Μάντζιου την κατανοώ απολύτως. Οταν έχεις πληρώσει ένα εκατ. για τα μπαν και όταν χάνεις τουλάχιστον μισό μύριο από τον αποκλεισμό το Europa, είναι λογικό να πας σε ποιο οικονομική λύση.
Με λίγα λόγια το «αφεντικό» του Άρη σκέφτηκε ως εξής: Αφού δεν μπορώ να φέρω δυνατό όνομα, γιατί να φέρω έναν άγνωστο ξένο που θα είναι ο Ισπανός ή ο Ιταλός Μάντζιος και θα του δώσω τα διπλάσια ή και τριπλάσια.
Παίρνω τον Έλληνα Μάντζιο που και γνώστης της ελληνικής πραγματικότητας είναι και το μέγεθος του Άρη γνωρίζει έχοντας αγωνιστεί σε αυτόν. Σαν σκεπτικό πρέπει να είναι σεβαστό.
Και πάμε τώρα στον νέο προπονητή της ομάδας. Από τη στιγμή που φοράει το έμβλημα του «Θεού του πολέμου» και τα «κιτρινόμαυρα» χρώματα, αυτομάτως γίνεται ένας από σένα. Αγωνίζεται για την επιτυχία του Άρη, όπως κι εσύ. Αρα είσαι μαζί του, τον στηρίζεις όσο μπορείς.
Στο κάτω κάτω πρόκειται για ένα αγαπητό πρόσωπο στον κόσμο από όταν αγωνιζόταν και από τους πιο αξιόλογους Έλληνες στόπερ της ομάδας την τελευταία 25ετία.
Επιπλέον για τον Μάντζιο ο Άρης είναι ευκαιρία ζωής. Είμαι σίγουρος ότι έτσι το βλέπει κι αυτός και θα τα δώσει όλα για να την αρπάξει. Αν θα πετύχει δεν τον ξέρουμε. Θα εξαρτηθεί σε σημαντικό βαθμό και από τη νοοτροπία που ανέφερα πιο πάνω.
Ο «Θεός του πολέμου» είναι μεγάλο και δύσκολο «καράβι» και είτε θα εκτοξεύσει, είτε θα σε «καταπιεί» αν δεν έχεις την ικανότητα να αντέξεις. Όπως πχ οι Χατζάρας, Τσιώλης και Αναστόπουλος που μετά την χαμένη ευκαιρία του Άρη χάθηκαν γενικότερα από το προσκήνιο του ελληνικού ποδοσφαίρου.
ΥΓ: Για τον Σούντγκρεν ήμουν από εκείνους που επιθυμούσαν την απομάκρυνσή του μετά τα όσα είπε κι έκανε κατά του κλαμπ. Από τη στιγμή όμως που το συμβόλαιό του δεν λύθηκε, δεν γίνεται να τον έχεις «παρκαρισμένο» και να του σκας 200.000 ευρώ. Εφόσον δήλωσε και ο ίδιος οτι θέλει να προσφέρει και υπάρχει ανάγκη στη θέση του δεξιού μπακ, τότε καλά έκανε ο Μάντζιος και του έδωσε δεύτερη ευκαιρία.
ΥΓ1: Ο Άγγελος Χαριστέας με απογοήτευσε γιατί παραιτήθηκε εύκολα. Από τη στιγμή που ο Καρυπίδης δεν ήθελε να τον διώξει, όσο κι αν το κλίμα είχε χαλάσει μεταξύ τους μετά τον αποκλεισμό, έπρεπε να μείνει και να το παλέψει. Οκ το πλήγμα ήταν μεγάλο, αλλά αν είναι να αποχωρούν οι τεχνικοί διευθυντές μετά από ένα αρνητικό αποτέλεσμα ή κάποια λάθη τότε δεν θα έμενε κανείς τους σε ομάδα.
ΥΓ2: Το πρώτο Ελληνικό Σούπερ Καπ το κατέκτησε ο «Αυτοκράτορας» Άρης το 1986 και δεν καθιερώθηκε φέτος η διοργάνωση όπως θέλει να λέει ο ΕΣΑΚΕ του Γαλατσόπουλου και ενστερνίζεται η κρατική τηλεόραση. Απλά μετά το ’86 ακολούθησαν τα σερί νταμπλ του Άρη κι έτσι η ΕΟΚ ματαίωσε τη διοργάνωση καθώς δεν γινόταν ο πρωταθλητής Άρης να αντιμετωπίζει τον Κυπελλούχο εαυτό του! Δεν καταλαβαίνω βεβαίως γιατί 35 χρόνια μετά καμία διοίκηση από όσες πέρασαν δεν πίεσε τους αρμοδίους ώστε ο τίτλος να επικυρωθεί και επίσημα.
Η «σπαθένια» διαιτησία του Ντίας και το πέναλτι… μαρς υπέρ του Άρη
ΥΓ3: Ο Πορτογάλος διαιτητής Αρτούρ Μανουέλ Ριμπέιρο Σοάρες Ντίας ορίστηκε στο ΑΕΚ-Βόλφσμπουργκ για τα πλέι φο του Europa League. Ήταν εκείνος που σφύριξε τον επεισοδιακό πρώτο ημιτελικό του Κυπέλλου ΑΕΚ-Άρης στο ΟΑΚΑ και στο ημίχρονο δέχθηκε επίθεση μαζί με τον βοηθό από τους ανθρώπους της Ένωσης. Σε ένα ματς που δεν έπρεπε να συνεχιστεί ποτέ, αλλά να κατακυρωθεί υπέρ του Άρη. Αν ήμουν στη θέση του Ντίας θα έπαιρνα την εκδίκησή μου για όσα υπέστην τότε. Αυτή τη φορά δεν είμαστε στο ελληνικό πρωτάθλημα για να πέφτουν τηλέφωνα από τον Περέιρα. Λοιπόν ούτε… παραγγελιά να είχε κάνει αυτό τον ορισμό ο Πορτογάλος.
Διαβάστε εδώ όλα τα μπλογκ του Αλέξανδρου Κωτάκη