O ΆΡΗΣ το χρωστούσε στον εαυτό του (πάνω από όλα), το χρωστούσε στον κόσμο του, αλλά και σε όσους του κάνουν πόλεμο. Οι τελευταίοι ας το πάρουν απόφαση.
Ο Άρης θα βγει στην Ευρώπη! Θέλουν δεν θέλουν. Γιατί το αξίζει, γιατί είναι καλύτερος και γιατί πάνω από όλα η φετινή ομάδα παίζει σαν ΆΡΗΣ με κεφαλαία γράμματα!
Πήγε στη Λεωφόρο με λαβωμένη ψυχολογία (και ελλείψεις), έμεινε πίσω στο σκορ, έχασε πέναλτι σε καίριο σημείο, και όμως έβγαλε μια… Θεϊκή αντίδραση.
Ναι μεν η αποβολή του Μαουρίσιο έπαιξε σημαντικό ρόλο, όμως πόσες φορές στο παρελθόν οι «κίτρινοι» έχουν αντιδράσει σε ντέρμπι μέσα στην Αθήνα; Ακόμη και με αριθμητικό πλεονέκτημα; Ελάχιστες.
Αντιθέτως αυτός ο Άρης ήταν ισοπεδωτικός! Δεν τον έχουμε δει ποτέ ξανά έτσι σε ματς με τον Παναθηναϊκό μέσα στη Λεωφόρο. Για 45 λεπτά οι «κίτρινοι» έπιασαν τους «πράσινους» από τον λαιμό και τους έπαιζαν μονότερμα μέσα στην περιοχή τους.
Η ομάδα του Μπόλονι ήταν ανήμπορη να κρατήσει μπάλα για περισσότερα από μερικά δευτερόλεπτα και είναι χαρακτηριστικό ότι δεν έκανε φάση σε όλο το Β’ μέρος. Οι αριθμοί αμείλικτοι. 2 τελικές το «τριφύλλι», 16 ο «Θεός του πολέμου»! 1-8 τα σουτ εντός περιοχής, 0-6 τα εκτός περιοχής, 0-5 τα κόρνερ!
Όλοι περιμέναμε ότι θα υπάρξει μια αντίδραση λόγω παραπάνω παίκτη, όχι όμως αυτό το πράγμα. Σε κάποια στιγμή αναρωτιόσουν αν παίζεις με τον… πραγματικό Παναθηναϊκό. Λες κι έπαιζαν άνδρες με παιδιά ήταν!
Παναθηναϊκός-Άρης 1-2 – Το ρεπορτάζ του MEGA
Και αυτό οφείλεται εξ ολοκλήρου στον Μάντζιο και τους παίκτες του. Αυτό που μου άρεσε περισσότερο ήταν αυτή τη φορά ο Άρης γνώριζε πολύ καλά τι να κάνει με τη μπάλα στα πόδια. Δεν ήταν φλύαρος, δεν ήταν ανούσιος μηδέ κουραστικός, όπως άλλες φορές. Χτύπαγε από τα άκρα από τον άξονα, από παντού.
Κι αυτό απέναντι σε μια ομάδα που είναι εξαιρετική στο να διαφυλάττει το σκορ, όποτε έχει το αποτέλεσμα που θέλει. Σήμερα όμως ο Άρης την έκανε δείχνει ανήμπορη ακόμη και να βγει από την περιοχή της.
Επίσης αυτό που είναι πολύ σημαντικό ήταν ότι μόλις η ομάδα του Μάντζιου προηγήθηκε, όχι μόνο δεν κλείστηκε, αλλά συνέχισε να επιτίθεται και να παραμένει στα αντίπαλα καρέ. Κυνηγώντας ένα ακόμη μεγαλύτερο σκορ. Μια νοοτροπία που δεν είχε σε άλλα ματς και της κόστισε.
Στο πρώτο μέρος ο Παναθηναϊκός προηγήθηκε κόντρα στη ροή του ματς. Στο διάστημα αυτό ο Άρης ήταν σαφώς πιο καλός από ότι παρουσιάστηκε απέναντι σε Αστέρα και ΑΕΚ, όμως στη φάση του 1-0 ολιγώρησε χαρακτηριστικά.
Στο δεύτερο μέρος όμως ήρθαν τα πάνω κάτω. Για όλα τα παραπάνω που αναφέρουμε, γιατί ο Άκης Μάντζιος βοήθησε πολύ την ομάδα του με την είσοδο των Ματίγια (αλήθεια πόσο έλλειψε λόγω του τραυματισμού του), Γκάνεα και γιατί ο Μάνος είχε τα κότσια να «σβήσει» την ανορθογραφία του χαμένου πέναλτι.
Θέλω να σταθώ λίγο στον Μάνο. Σίγουρα όταν ο προπονητής ζητάει από κάποιον να χτυπήσει πέναλτι τότε θα πρέπει να εισακούγεται. Από την άλλη όμως αυτή η θέληση του Έλληνα επιθετικού να προσφέρει και η πίστη στις ικανότητές του δεν μας αφήνει ασυγκίνητους.
Επίσης η εκτέλεσή του δεν ήταν άσχημη. Λίγα εκατοστά πιο αριστερά να ήταν και θα έμπαινε γκολ. Κι αν έμπαινε θα λέγαμε για τον αρχηγικό Μάνο που πήρε μπάλα την έστησε στα 11 βήματα και το «κάρφωσε». Μπράβο στον 26χρονο φορ όμως που βρήκε ψυχικά αποθέματα ώστε να είναι από τους κορυφαίους της ομάδας του στο δεύτερο μέρος. Δείχνει πως «νιώθει» από Άρη.
Αναφορά και στον Ματέο Γκαρσία βεβαίως που μαζί με Ματίγια, Μάνο, Σάσα και Μπερτογλιο ήταν οι πιο καταλυτικοί. Χρωστούσε μια τέτοια παρουσία ο Αργεντινός καθώς η ομάδα περιμένει πολλά από αυτόν. Στο δεύτερο ημίχρονο μοίρασε και κράτησε σωστά τη μπάλα και βεβαίως «καραδοκούσε» την κατάλληλη στιγμή για να σκοράρει. Αυτός είναι ο Ματέο που ξέραμε.
Με τη νίκη αυτή πλέον ο Άρης είναι και πάλι «αφεντικό» για τη 2η θέση, ενώ ουσιαστικά «αγκάλιασε» την Ευρώπη. Ας το πάρουν απόφαση όσο ονειρεύονταν να τον αφήσουν εκτός, ότι για 3η σερί χρονιά θα είναι Ευρωπαίος. Ας μην κουράζονται άδικα…
ΥΓ: Καμία άλλη ομάδα δεν έχει καταφέρει να κερδίσει τον Παναθηναϊκό, ενώ χάνει στο ημίχρονο! Λέει πολλά αυτό δεν νομίζετε;
ΥΓ1: Ο Παναθηναϊκός έχει λέει κάποια παράπονα για τη διαιτησία. Για ένα πέναλτι που χάθηκε βρε παιδιά; Το επιχείρημα είναι επειδή λέει ο Αλεξανδρόπουλος που ανατρέπει τον Ρόουζ σπρώχνεται από τον Βέλέθ και δεν είναι ενέργεια του ιδίου. Αν είναι έτσι να παίζουμε άμυνα… μπόουλινγκ και ένας αμυντικός να σπρώχνει σαν κορίνα τον άλλο για να βγαίνουν οι άμυνες. Όσο για την αποβολή του Μαουρίσιο, θα μπορούσε να δοθεί και απευθείας κόκκινη. Ας μην διαμαρτυρόταν στην πρώτη κίτρινη εν τέλει.
ΥΓ2: Αναρωτιέμαι πώς αισθάνονται τώρα κάποιοι οπαδοί του Άρη (ευτυχώς μειοψηφία) που εκφράζονταν με απαράδεκτους χαρακτηρισμούς κατά της ομάδας, του Μάντζιου και του Μάνου στο ‘Α ημιχρονο. Ναι στην κριτική, όχι στην ισοπέδωση γιατί στο τέλος εκτίθεσαι.