Όσοι το νόμιζαν πήραν την… πληρωμένη απάντηση που τους έδωσε ο Άρης. Ο αποψινός Άρης έπαιξε όπως τον θέλει ο κόσμος του. Σαν «Θεός του πολέμου»! Σαν πολεμιστής έτοιμος να «πεθάνει» στη μάχη που δίνει. Γιατί η ομάδα που είδαμε στις δύο πρώτες αγωνιστικές δεν έδωσε μάχη και δεν ήταν η ΟΜΑΔΑ που είδαμε κόντρα στον Παναθηναϊκό. «Ξέσπασμα» στο «Βικελίδης» μετά τη νίκη επί του Παναθηναϊκού!
Με τα περιθώρια βελτίωσης να είναι ακόμη πολύ μεγάλα και την εμφάνιση να μην είναι αυτό που λέμε σούπερ, η ομάδα του Άκη Μάντζιου πέτυχε μια σχετικά εύκολη νίκη. Αν και αγχωτική. Ένα δεύτερο γκολ από τις αρκετές ευκαιρίες που δημιούργησαν οι «κίτρινοι» θα οδηγούσε σε μεγαλύτερες διαστάσεις.
Αυτός ο Άρης νίκησε γιατί επιτέλους ήταν ο Άρης που βλέπαμε… πέρσι, αλλά με την ποιότητα του φετινού! Ένα πραγματικό σύνολο, που ελέγχει τα ματς μέσα από την άμυνά του, που «βραχυκυκλώνει» τον αντίπαλό του και που καταφέρνει να πετύχει τουλάχιστον ένα γκολ παραπάνω. Τι ωραίο να βλέπεις μηδέν στην άμυνα και το 1 στην επίθεση. Δεν σας είχε λείψει ο αντίπαλος να προσπαθεί, αλλά να μην μπορεί και να «πελαγώνει»;
Άρης – Παναθηναϊκός 1-0 (Mega Channel)
Οι ομιλίες των Μάντζιου, Καρυπίδη, αλλά και αυτές μεταξύ των παικτών τις προηγούμενες μέρες έπιασαν τόπο όπως φάνηκε και δεν έγιναν για να γίνουν. Η καλή μέρα φάνηκε από την διάθεση του προπονητή να αλλάξει πρώτα από όλα ο ίδιος. Να προχωρήσει σε έναν τελείως διαφορετικό τρόπο με τον οποίο διαχειρίζεται ένα ματς. Από το πως παρέταξε την 11άδα του έως 90+5′.
Ουσιαστικά ο Έλληνας τεχνικός κατέβασε τον… περσινό Άρη με μόνο τρεις από τις μεταγραφές (τους δύο στόπερ και τον Καμαρά). Έτσι πέτυχε μια καλύτερη συνοχή και «χημεία», αλλά με την ποιότητα σε θέσεις που πέρσι «πονούσε». Παράλληλα έδωσε ευκαιρίες στους ολίγον τι παραγκωνισμένους Κουέστα και Γκάνεα και αμφότεροι τις άρπαξαν από τα μαλλιά όντες εξαιρετικοί!
Η διαχείριση του κόουτς κατά τη διάρκεια του ματς ήταν ακόμη καλύτερη. Παρότι η ομάδα του ήταν μπροστά, απέσυρε τον Μπερτόγλιο κι έριξε μέσα τον Εντιαγέ ενισχύοντας έτσι τη μεσοαμυντική του γραμμή, χωρίς όμως να χάσει από το επιθετικό του παιχνίδι. Ο Σενεγαλέζος ήταν (επιτέλους) ο παίκτης που είδαμε στα φιλικά συνδέοντας εξαιρετικά την επίθεση με το κέντρο και κατ’ επέκταση την άμυνα της ομάδας. Γι αυτό και ο Άρης ήταν ακόμη καλύτερος στο Β’ μέρος.
Οι υπόλοιπες αλλαγές έγιναν από τον 51χρονο τεχνικό στα χρονικά σημεία που χρειάζονταν ώστε ο Άρης να παίρνει αυτό που χρειαζόταν κάθε φορά, «παγώνοντας» παράλληλα τον χρόνο για τον Παναθηναϊκό. Έτσι το ματς πήγε «σβηστά», ειδικά στο τελευταία 10 λεπτά και τις καθυστερήσεις που η ομάδα διαχρονικά κοψοχολιάζει όταν θέλει να κρατήσει αποτέλεσμα.
Βεβαίως δεν μπορώ να μην αναφερθώ και στον Αμπουμπακάρ Καμαρά που πραγματοποίησε εμφάνιση παίκτη-«ορχήστρα». Με τρομερές ανάσες και τρεξίματα παντού, έκανε πολλή δουλειά σε όλα τα μήκη και τα πλάτη του γηπέδου και το έργο των συμπαικτών του ευκολότερο. Ένα πολύτιμο φάουλ που κέρδισε στο 90+3′ ήταν όλα τα λεφτά και δείγμα της εξαιρετικής φυσικής του κατάστασης.
Ήταν μια πολύ μεγάλη νίκη του οργανισμού «Άρης», πέραν των τριών βαθμών. Η ομάδα απάντησε πρώτα απ όλα στον κακό εαυτό της και βεβαίως στους ύπουλους εχθρούς της που νόμιζαν ότι θα τελείωναν από νωρίς φέτος μαζί της. Αμ δε…
Απάντησε δυστυχώς και σε μια αρρωστημένη μειοψηφία οπαδών της που περιμένει στη γωνία για να τα «γκρεμίσει» όλα, να ειρωνευτεί τους πάντες και να… δικαιωθεί. Κάντε τους επιτέλους πέρα όπου τους βρίσκεται.
Η συνέχεια πρέπει να είναι ανάλογη. «Στραβά» αποτελέσματα θα έρθουν και πάλι, όμως όταν ο Άρης τα δίνει όλα, όπως κόντρα στον Παναθηναϊκό, δύσκολα δεν θα παίρνει τη νίκη.
Άρης – Παναθηναϊκός 1-0 (Nova)
ΥΓ: Εκνευριστικός διαιτητής αυτός ο Παπαπέτρου. Απλές φάσεις που δεν ήταν φάουλ τις έδινε φάουλ και άλλες που ήταν ή τις άφηνε, ή τις έδινε ανάποδες. Κατά του Άρη βεβαίως στο 90%.
ΥΓ1: Άμεση βελτίωση στα στημένα στην άμυνα. Οι περισσότερες από τις λίγες φάσεις που έκανε ο Παναθηναϊκός προήλθαν από τις κεφαλιές του Ιωαννίδη. Του επιτρέψαμε να γίνει… Μίροσλαβ Κλόζε!
ΥΓ2: Όλα τα λεφτά το «φωνάξτε» του Μάντζιου στον κόσμο. Είχε μεγάλη πίεση πάνω του και η κίνηση αυτή έδειξε πόσο πολύ ήθελε να χαρίσει μια μεγάλη νίκη στον Άρη.