Έφτασε η ώρα για το πρώτο ντέρμπι κορυφής στο πρωτάθλημα και θεωρώ ότι ο Άρης έχει όλα τα φόντα για να κερδίσει τον Ολυμπιακό. Δεν είναι μόνο η εξαιρετική ψυχολογία, η ποιότητα και το βάθος (στις περισσότερες θέσεις) που διαθέτει η ομάδα του Άκη Μάντζιου φέτος. Είναι κι ότι τη δεδομένη στιγμή διαθέτει αυτό που λέμε ποδοσφαιρική «ρέντα». Του πάνε τα πράγματα.
Απέναντί του ο Άρης θα βρει τον Ολυμπιακό ο οποίος δεν δείχνει να βρίσκεται σε «καλό φεγγάρι», όπως φάνηκε και στα παιχνίδια ε Παναθηναϊκό και Μάντσεστερ Σίτι. Βεβαίως ακόμη και με τις απουσίες η ομάδα του Πέδρο Μαρτίνς παραμένει με διαφορά η καλύτερη στην Ελλάδα, όμως χωρίς τους Βαλμπουενά, Χασάν, Ελ Αραμπί ( ο τελευταίος είναι στην αποστολή αλλά να δούμε σε τι κατάσταση θα είναι) χάνει αισθητά σε κλάση.
Πάντως το μεγαλύτερο πρόβλημα που εμφάνισε ο Ολυμπιακός στις δύο τελευταίες αναμετρήσεις του ήταν αυτό της κούρασης. Κι αν απέναντι στη Σίτι η διαφορά ποιότητας είναι τεράστια, κόντρα στον (κακό φετινό) Παναθηναϊκό η εικόνα του μετά το πρώτο 20λεπτο (όταν και σκόραρε) ήταν αρνητική. Οι «ερυθρόλευκοι» δεν μπορούσαν να κρατήσουν καθόλου μπάλα, ενώ παρουσίασαν μεγάλα αμυντικά κενά στις στημένες φάσεις.
Με αυτά βεβαίως ασχολούνται οι δημοσιογράφοι και οι οπαδοί στις ποδοσφαιρικές τους αναλύσεις και κουβέντες. Διόλου δεν πρέπει ο Άρης να κατέβει στο ματς έχοντας στο μυαλό του τα παραπάνω.
Και πολύ σωστά ο Μάντζιος, στις δηλώσεις που έκανε τόνισε ότι δεν περιμένει οι Πειραιώτες να είναι κουρασμένοι, ενώ πρόσθεσε ότι διαθέτουν μεγάλο βάθος.
Από εκεί και πέρα πολλά θα κριθούν και στη νοοτροπία. Ο Άρης θα πρέπει να κατέβει χωρίς τον παραμικρό φόβο και αν το κάνει θεωρώ ότι έχει μεγάλη τύχη ακόμη και για τη νίκη. Παίζει στην έδρα του (έστω και χωρίς κόσμο), το ηθικό του είναι ακμαιότατον και καλείται να κάνει το παιχνίδι του.
Έτσι όπως είναι δομημένη η ομάδα δεν μπορεί να κλειστεί και να παίξει αμυντικά. Οπως είπε και ο Ρόουζ «…πρέπει να είμαστε συγκεντρωμένοι στα αμυντικά μας καθήκοντα , να κάνουμε το παιχνίδι, χωρίς να σημαίνει ότι θα παίξουμε αμυντικά».
Ο τρόπος που παίζει ο Ολυμπιακός βολεύει τον Άρη. Για να έχει όμως τύχη για τη νίκη ο «Θεός του πολέμου» θα πρέπει να εμφανίσει σαφώς καλύτερο πρόσωπο μεσοεπιθετικά από αυτό που μας έδειξε στο Αγρίνιο.
Κόντρα στους «ερυθρόλευκους» πρέπει να κρατήσει μπάλα, να την κυκλοφορήσει καλύτερα και να προσπαθήσει να δημιουργήσει ευκαιρίες πιο ορθολογικά. Τους παίκτες και την ποιότητα την έχει.
Σε αυτό το πλαίσιο δεν ξέρω αν είναι καλύτερο κάποιος εκ των Ματέο Γκαρσία και Σίλβα (ή και οι δύο ακόμα) να μην ξεκινήσουν στο ματς. Η κλάση αμφότερων είναι δεδομένη, όμως κόντρα στον Παναιτωλικό ήταν απείθαρχοι και επιπόλαιοι αγωνιστικά. Ειδικά ο Αργεντίνος που έκανε και μερικά σοβαρά λάθη στην άμυνα που αν τα επαναλάβει με τον Ολυμπιακό θα στοιχίσουν.
Ίσως αρκετοί να μην συμφωνήσετε αλλά στο συγκεκριμένο παιχνίδι ίσως είναι προτιμότερο να αρχίσουν Μαντσίνι-Μπερτόλιο που ακολουθούν πιο πιστά το πλάνο του προπονητή. Και αναλόγως την εξέλιξη, Ματέο και Σίλβα να περάσουν την κατάλληλη στιγμή, έχοντας προηγουμένως «διαβάσει» το ματς από τον πάγκο ψύχραιμα.
Έτσι κι αλλιώς είναι πιθανόν το παιχνίδι να κριθεί σε «βάθος», συνεπώς η διαχείριση θα παίξει επίσης σημαντικό ρόλο για την έκβασή του.
Το θετικό είναι ότι ο Άρης δείχνει σημαντική βελτίωση στην άμυνα. Δεν δέχεται γκολ και κυρίως δεν επιτρέπει στον αντίπαλο να φτιάξει φάσεις εναντίον.
Έτσι λοιπόν Μάντζιος και παίκτες έχουν όλες τις προϋποθέσεις για μια νίκη που αν έρθει θα θέσει τα πράγματα σε διαφορετική βάση για τη συνέχεια.
ΥΓ: Ο ορισμός ξένου διαιτητή στο ντέρμπι κορυφής της Super League αποδεικνύει ότι ο Άρης τους ΑΝΑΓΚΑΣΕ να μην βάλουν Έλληνα. Θέλοντας και μη…
ΥΓ1: Το παιχνίδι δεν είναι τελικός για τον Άρη. Είναι σημαντικό να νικήσει, αλλά δεν χάνεται τίποτα αν ηττηθεί. Η ομάδα έχει μια εξαιρετική συγκομιδή βαθμών, ικανή να την κρατήσει ψηλά ακόμη και σε αρνητικά αποτελέσματα.
ΥΓ2: Προσοχή στο πρώτο ημίωρο. Ο Ολυμπιακός αναμένεται να μπει δυνατά για να σκοράρει και μετά να κρατήσει το αποτέλεσμα. Αν ο Άρης δεν δεχθεί νωρίς γκολ, όσο ο χρόνος θα κυλάει θα είναι υπέρ. του.
Διαβάστε εδώ όλα τα μπλογκ του Αλέξανδρου Κωτάκη