Για να μην πάρει ούτε βαθμό από τη συγκεκριμένη ΑΕΚ ο Άρης, έπρεπε να πάνε όλα «στραβά. Και σήμερα στο «Κλεάνθης Βικελίδης όλα ήταν λάθος.
Ο ίδιος (ο Άρης) να μην πιάσει καλή απόδοση, να δεχθεί γρήγορο γκολ και παράλληλα να αντιμετωπίσει μια κακή διαιτησία. Ψυχραιμία όμως γιατί παραμένει δεύτερος στη βαθμολογία της Super League και γιατί πολύ απλά δεν χρειάζεται να φέρουμε την καταστροφή.
Απλά δεν μπορείς να δεχτείς πώς απέναντι σε μια τόσο κακή άμυνα που δέχεται παραπάνω από ένα γκολ στα περισσότερα ματς (με κάθε πιθανό και απίθανο τρόπο) ο Άρης απείλησε τόσο λίγο. Πώς είναι δυνατόν να κάνεις την αυτή την προβληματική ΑΕΚ να δείχνει τόσο συμπαγή μεσοαμυντικά;
Η «στραβή» μέρα φάνηκε από το πρωί όταν ο παίκτης-κλειδί που λέγεται Γκάμα (και διαθέτει την μεγαλύτερη προσωπικότητα), έμεινε εκτός αποστολής. Η εξέλιξη αυτή έφερε «ντόμινο» στην 11άδα με τον Σίλβα να «θυσιάζεται» ως βασικός και για άλλη μια φορά να μην βοηθά όταν αρχίζει στην 11άδα. Το χειρότερο ήταν ότι δεν μπορούσες να φέρεις τον Πορτογάλο από τον πάγκο, εκεί που μπορεί να κάνει τη διαφορά.
Επίσης αυτό που δεν χωνεύεται, ήταν πώς ο Άρης μπήκε και πάλι τόσο νωθρός, σε ένα τόσο σημαντικό ματς. Είδαμε το ίδιο «έργο» κόντρα στον Αστέρα και αφού δεν τον πλήρωσες κόντρα στους Αρκάδες έλεγες πώς το πάθημα θα γίνει μάθημα «αναίμακτα». Αμ δε.
Και εδώ χρεώνω το θέμα της ψυχολογίας στον προπονητή. Γενικότερα ο Άκης Μάντζιος δεν έκανε την καλύτερη δυνατή διαχείριση σήμερα. Ήταν αποκαρδιωτικό να βλέπεις την ομάδα να μην μπορεί να κρατήσει μπάλα, να φοβάται μην κάνει το λάθος και να μην μπορεί να οργανώσει μια σωστή επίθεση.
Επίσης δεν βγήκε ούτε η επιλογή Μπρούνο, ενώ το μεγαλύτερο πρόβλημα ήταν η επιλογή Μαντσίνι στην κορυφή, αντί να αρχίσει ο Μάνος. Έτσι ο Άρης ήταν πολύ «λάιτ» εντός της περιοχής, καθώς ο Αργεντινός είναι προτιμότερο να αγωνίζεται στην κορυφή σε εκτός έδρας ματς. Γενικότερα όταν οι «κίτρινοι» έχουν απέναντι ομάδα που θα τους πιέσει.
Στις δηλώσεις του ο Μάντζιος είπε πως ο Μάνος ήταν τραυματίας (όπως και ο Μήτρογλου), πάντως ο Έλληνας φορ ήταν από τους λίγους που ξεχώρισαν σήμερα παίζοντας στο δεύτερο μέρος. Επίσης οι δύο αλλαγές στο 86′ δεν ξέρω τι εξυπηρετούν. Ένα ματς χαμένο ήταν μπορούσε να υπάρξει μεγαλύτερο ρίσκο κι ας κινδύνευες λίγο περισσότερο.
Φυσικά δεν μου φταίει μόνο ο 51χρονος τεχνικός, όταν αρκετοί παίκτες βρίσκονται σε κακή μέρα, δείχνουν φόβο και παράλληλα υποπίπτουν σε παιδαριώδη λάθη.
Και πάμε και στον διαιτητή της αναμέτρησης, Αλεξέι Κουλμπάκοφ ο οποίος αν δεν γνώριζες ότι είναι Λευκορώσος θα ήσουν σίγουρος ότι ήταν… Έλληνας! Γιατί το πράγμα σήμερα «στράβωσε» πρώτα από όλα από αυτό το πέναλτι-εφεύρεση που χάλασε (από το 12′) όλα τα πλάνα των γηπεδούχων.
Δεν γίνεται στην εποχή του VAR να σφυρίζεις τέτοιο πέναλτι. Μια φάση που ήταν εμφανές (ακόμη και με «γυμνό» μάτι) ότι ο παίκτης της ΑΕΚ αρχίζει να βουτάει πολύ πριν έρθει σε επαφή με το σώμα του Ρόουζ. Το απίστευτο είναι πως ούτε ο Κροάτης Varίστας Στούκαν είδε το προφανές! Κι αντί λοιπόν ο Λόπες να αντικρίσει κίτρινη για θέατρο, έγινε το 0-1.
Πάμε παρακάτω όμως γιατί ο Άρης έχασε μεγάλη ευκαιρία να «αγκαλιάσει» από την 3η αγωνιστική την Ευρώπη, καμία καταστροφή όμως δεν ήρθε. Αυτοί οι παίκτες και αυτός ο προπονητής εξακολουθούν να τον έχουν δεύτερο και βλέπετε ότι και οι αντίπαλοι του μπορούν να χάσουν παντού βαθμούς.
Επόμενο ματς αυτό με τον Παναθηναϊκό στο οποίο ο «Θεός του πολέμου» μπορεί να αναπληρώσει το χαμένο έδαφος και να γίνει ξανά το απόλυτο «αφεντικό». Όχι μόνο για την Ευρώπη, αλλά και για τη 2η θέση.
Αλέξανδρος Κωτάκης: Όλα τα μπλογκ του συντάκτη