Δεν κατάλαβε πώς έχασε… Ο Άρης υπέστη μια κακή ήττα (0-1) από μια ΑΕΚ που δεν ήταν καλύτερή του. Είχε όμως έναν προπονητή (Χιμένεθ) που έκανε πολύ διαχείριση, από την οποία ο Μάντζιος και η ομάδα του «εγκλωβίστηκαν» στο μεγαλύτερο μέρος της αναμέτρησης.
Στο πρώτο μέρος ο Ισπανός κράτησε τα «ατού» του στον πάγκο, διάστημα στο οποίο αντί ο Άρης να κυριαρχήσει, πέταξε στα «σκουπίδια» τις μόλις δύο φάσεις που δημιούργησε (με Μάνο και Σάσα).
Όταν Μάνταλος και Λιβάγια πέρασαν στο ματς, οι φιλοξενούμενοι διατήρησαν την εξαιρετική αμυντική τους λειτουργία, κερδίζοντας παράλληλα μέτρα στο γήπεδο και μαζί το φάουλ από το οποίο προήλθε το γκολ του Γκαρσία.
Βλέποντας τη σύνθεση με την οποία κατέβηκε η ΑΕΚ στο ματς (και ειδικά μετά την αποχώρηση του Νεντελτσιάρου) δεν μπορούσα να πιστέψω πώς ο Άρης δεν θα επιβάλλει τον ρυθμό του και δεν θα βάλει κάποιο γκολ. Και όμως υπήρχε μια πρωτόγνωρη στατικότατα, που ανάγκασε την ομάδα σε… 40άρες μπαλιές από την άμυνα που δεν είχαν τύχη.
Πρώτη φορά φέτος ο Άρης είναι τόσο ακίνδυνος επιθετικά σε ένα ολόκληρο 90λεπτο. Χωρίς έμπνευση και «φαντασία», χωρίς ο Μάντζιος να μπορεί να αλλάξει τίποτα στο προβλέψιμο παιχνίδι της ομάδας του (δεν είχε λύση στα τρία χαφ της Ένωσης).
Επιπλέον ο διαιτητής Μπέμπεκ, αλλά και ο Τζήλος ήρθαν να «κόψουν» το Β΄ ημίχρονο στη μέση, όταν μπερδεύτηκαν με τις αλλαγές. Επίσης ο Κροάτης επέτρεψε το σκληρό (στα όρια του αντιαθλητικού κάποιες φορές) παιχνίδι των αντιπάλων, χαρίζοντας αρκετές κάρτες. Αυτό όμως δεν αποτελεί δικαιολογία για τον Άρη ο οποίος έτσι κι αλλιώς είχε όλα τα ατού αποκομμένα (Γκάμα, Σίλβα, Ματίγια).
Η ομάδα και ο προπονητής δικαιούνται μια κακή μέρα και δεν χρειάζεται καταστροφολογία. Δεν πιστεύω ότι οι «κιτρινόμαυροι» είναι ντεφορμέ. Περισσότερο είναι «άδειοι» και κουρασμένοι από τα σερί ματς και ειδικά από τις δυο «λασπομαχίες» σε Λαμία και Γιάννενα.
Χθες η ΑΕΚ δεν έπιασε κάποια σούπερ απόδοση, κατάφερε όμως να «κλέψει» το ματς διαθέτοντας 3-4 παίκτες κλάσης. Γενικότερα τα τελευταία χρόνια η «Ένωση» καταφέρνει να παίρνει αποτελέσματα από τον Άρη χωρίς να είναι ανώτερη.
Άρης: Η ευκαιρία του Μάνου και η φάση με την πτώση του Γκάμα στην περιοχή
Θέλει ψυχραιμία, ο Άρης παραμένει δεύτερος και φαβορί για την 4άδα και την Ευρώπη που ήταν ο βασικός στόχος εξ αρχής. Καλά κάνει βεβαίως ο κόσμος του και προτιμά να κοιτά προς τα πάνω (τον Ολυμπιακό) και δεν του αρέσει να κοιτάει προς τα κάτω, όπως αναγκαστικά θα κάνει τώρα.
Μπροστά του έχει πλέον τον Παναθηναϊκό. Το ιδανικότερο, κατά τη γνώμη μου, παιχνίδι προκειμένου να πετύχει μία μεγάλη νίκη. Μια νίκη που θα τον φέρει σε θέση ισχύος για την 4άδα και θα τον κρατήσει με αξιώσεις στη μάχη της δεύτερης θέσης.
ΥΓ: Μάνος και Λόπεθ είναι φιλότιμοι και τα δίνουν όλα. Ο Άρης όμως μεγαλώνει κι έχει ανάγκη από έναν πιο αποτελεσματικό φορ για βασικό.
ΥΓ: Απαράδεκτος ο ορισμός Έλληνα διαιτητή (Σιδηρόπουλος) στο Άρης-Παναθηναϊκός, ένα ματς που κρίνει πολλά για αμφότερους. Στο Ολυμπιακός-Παναθηναϊκός που είχαν καμία 20άρια βαθμούς διαφορά γιατί ορίστηκε ξένος; Αδικαιολόγητο έως και ύποπτο. Εδώ θα μου πείτε όρισαν ξένο στο… Βόλος-Λαμία (ξανά ο Μπέμπεκ), στο ντέρμπι του Βικελίδης θα κολλήσουν;
Αλέξανδρος Κωτάκης: Όλα τα μπλογκ του συντάκτη