Ο Άρης που «μιλάει» με ποδόσφαιρο και o σπάνιος κύριος Ουαγκέ

Θα μπορούσα να γράψω πολλά για το θέμα που προέκυψε με τον Μάριο Σιαμπάνη. Γιατί αυτό που γίνεται είναι πέρα για πέρα άδικο. Το σκέφτηκα, το ξανασκέφτηκα και τελικά αποφάσισα να μείνω στο ποδόσφαιρο και όχι στην αρρώστια που έχει δηλητηριάσει το ελληνικό ποδόσφαιρο, αλλά και μερίδα της δημοσιογραφίας εδώ και πολλά χρόνια. Άλλωστε τι θα προσέφερε ακόμη ένα άρθρο πόλωσης, έστω κι αν στα όσα έγραφα είχα δίκιο;

Προτιμώ να αναδείξω την ποδοσφαιρική υγεία που βγάζει ο Άρης, αλλά και την σπάνια αυταπάρνηση του Μουσά Ουαγκέ.

Ξεκινώντας με το πρώτο, δεν θα αφήσω τίποτα να μου χαλάσει αυτή την όμορφη εικόνα που βγάζει ο φετινός Άρης. Και μην το επιτρέψετε κι εσείς στους εαυτούς σας. Έχουμε κουραστεί με τα εξωαγωνιστικά, ας απολαύσουμε απολαύσουμε επιτέλους «κιτρινόμαυρη» μπαλίτσα. Μια ομάδα με μικρό πορτοφόλι, αλλά μεγάλη καρδιά, που καταφέρνει να κάνει πρωταθλητισμό. Ένα σύνολο που βγάζει ποδοσφαιρική υγεία μετά από χρόνια.

Άλλωστε η ομάδα που υποστηρίζετε απέχει διαχρονικά από τέτοιες καταστάσεις. Το μαρτυρούν τα 74 χρόνια που δεν έχει να πάρει πρωτάθλημα, τα 50 που δεν πήρε Κύπελλο, οι τρεις υποβιβασμοί κοκ.

Η παρέα που έχουν στήσει ο Άκης Μάντζιος και οι ποδοσφαιριστές του είναι κάτι που ευχόμασταν όλοι να δούμε και να χαρούμε κάποια στιγμή. Και μια διοίκηση που έχει φροντίσει το μυαλό τους να απασχολείται με το αγωνιστικό κομμάτι και μόνο.

Στον Αρειανό έχει λείψει χρόνια ολόκληρα να ασχολείται αμιγώς με αγωνιστικά ζητήματα και να βλέπει την αγαπημένη του ομάδα να διεκδικεί στόχους. Και αυτός ο Άρης-εκτός από το ποδοσφαιρικό θέαμα που προσφέρει- διεκδικεί πράγματι στόχους και δείχνει (επιτέλους) να διαθέτει το μέταλλο που απαιτεί ο «Θεός του πολέμου».

Που θα φτάσει η ομάδα δεν ξέρω. Θα μας το δείξει ο χρόνος και πρέπει να το αποδείξει η ίδια. Μέχρι στιγμής όμως έχει βάλει τα γυαλιά στους πλούσιους και πολύ πιο ισχυρός (σε όλα τα επίπεδα) αντιπάλους της.

Από εκεί και πέρα το θέμα Σιαμπάνη πήρε ήδη τη δικαστική οδό και οι αρμόδιες αρχές θα αποφασίσουν. Ούτε δικαστής είμαι, ούτε ήμουν μπροστά για να ξέρω τι ακριβώς έγινε.

Αυτό που ξέρω όμως είναι ότι η ΠΑΕ Άρης χειρίστηκε σωστά το θέμα. Δεν αποκάλυψε τίποτα πριν το ντέρμπι, καθώς  αν έλεγε, ο «θόρυβος» που θα δημιουργούταν, το πιθανότερο θα ήταν να έβλαπτε εκείνη στο αγωνιστικό κομμάτι. Αντ’ αυτού άφησε να παιχθεί το ματς, το κέρδισε καθαρά και στη συνέχεια έκανε τις απαιτούμενες ενέργειες στις αρμόδιες αρχές.

Τόσο η ομάδα όσο και ο αθλητής είμαι σίγουρος ότι θα μείνουν αλώβητοι από όλο αυτό και μάλιστα θα βγουν πιο ατσαλωμένοι. Αμφότεροι διαθέτουν την προσωπικότητα και τον τσαμπουκά για να το πετύχουν και  ήδη πρέπει να σκέφτονται το πώς θα νικήσουν τον ΟΦΗ για ένα ακόμη «τρίποντο». Θα με χαροποιούσε μάλιστα να δω βασικό τον Μάριο. Εφόσον το θέλει κι αυτός θα ήταν η καλύτερη απάντηση από μέρους του.

Εξάλλου, η έκθεση του Μαρκ Κλάτενμπεργκ ξεκαθαρίζει με τον ποιο επίσημο τρόπο ότι το ντέρμπι Άρης-ΠΑΟΚ κρίθηκε αγωνιστικά και όχι από διαιτητικές αποφάσεις. Και στο χόρτο καλύτερη (έστω και χωρίς να εντυπωσιάσει) ήταν η ομάδα του Μάντζιου.

Τέλος θα κάνω μια αναφορά στον παλικάρι που λέγεται Μουσά Ουαγκέ. Η αυταπάρνηση που έδειξε ο Σενεγαλέζος είναι κάτι που σπανίζει στο σύγχρονο ποδόσφαιρο. Ένας αθλητής ξένος, ένας ποδοσφαιριστής που είναι δανεικός, δεν δίστασε να τσακίσει το πόδι του προκειμένου, απλά να γλιτώσει την ομάδα του από ένα δεύτερο γκολ.

Ένας άνθρωπος που σε λίγους μήνες μπορεί να μην αγωνίζεται στον ΠΑΟΚ, έκανε κάτι που βλέπαμε πριν από πάνω από 50 και 60 χρόνια στο ποδόσφαιρο. Όταν οι ποδοσφαιριστές έπαιζαν για τη φανέλα και τσάκιζαν κεφάλια, χέρια και πόδια για ψίχουλα. Γιατί ήταν «πετσί» οπαδοί των ομάδων που έπαιζαν.

Τώρα δεν τους πληρώνεις μια δόση από τα παχυλά τους συμβόλαια και αρνούνται να προπονηθούν, τραβάνε προσφυγές με το παραμικρό και γενικότερα είναι ψυχροί επαγγελματίες. Ο οπαδός όμως γουστάρει να βλέπει αυτοθυσίες τύπου Ουαγκέ, στον οποίο όλοι υποκλινόμαστε κι ευχόμαστε ταχεία ανάρρωση και πλήρη αποκατάσταση. Αξίζει να τιμηθεί από την ΠΑΕ ΠΑΟΚ και από ότι ποδοσφαιρικά και αθλητικά υπάρχουν στην χώρα.

ΥΓ: Σε γενικές γραμμές ο Κλάτενμπεργκ κάνει πολύ καλή δουλειά και διαφέρει από τους προηγούμενους αρχιδιαιτητές. Οι αναλύσεις με τα βίντεο βοηθούν τους μη γνώστες  οπαδούς, ακόμη και δημοσιογράφους να καταλάβουν το άθλημα και καλύτερα. Και δεν το λέω επειδή οι αποφάσεις του στο ντέρμπι ήταν θετικές προς τον Άρη. Θα μπορούσε και ο Άρης να αρχίσει τις ανακοινώσεις για τα όσα έγιναν  στο Περιστέρι και τον μην καταλογισμό των αποβολών στο ντέρμπι. Βλέπει όμως ότι δεν υπάρχει δόλος, γι’ αυτό και κρατάει χαμηλούς τόνους. Και κάνει καλά.

ΥΓ1: Συγκινητικός ο τρόπος με τον οποίο ο Άρης και οι οπαδοί του αγκάλιασαν τον Μάριο. Βλέποντας κανείς δεκάδες από εσάς να αλλάζετε τη φωτο προφίλ σας στα social media, η αν βάζετε φωτο του στα stories, σας βγάζει το καπέλο.

Αλέξανδρος Κωτάκης: Όλα τα μπλογκ του συντάκτη

 

Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.

 

Η δημοσίευση κοινοποιήθηκε από το χρήστη ARIS F.C. (@arisfc_official)