Η σέντρα για το Άρης-ΠΑΟΚ πλησιάζει (Κυριακή 13/12, 19:30-NS1HD) και θα πω ότι ο «Θεός του πολέμου» είναι το φαβορί της αναμέτρησης. Και δεν το λέω οπαδικά, υπεροπτικά αυτό. Μιλάω ως νοοτροπία και χαρακτήρα.
Όποιος παρακολουθεί τα παιχνίδια των δύο ομάδων φέτος, βλέπει καθαρά ότι ο Άρης σε πείθει περισσότερο. Τουλάχιστον ως τώρα.
Είναι πιο ομάδα από τον δικέφαλο, από την οποία μάλιστα περιμένεις πράγματα από όλους σχεδόν τους παίκτες. Βασικούς και αναπληρωματικούς. Και όχι μόνο 4-5 (ποιοτικότατους μεν) όπως συμβαίνει με τον ΠΑΟΚ. Βεβαίως κανείς δεν παραβλέπει το πολλαπλάσιο μπάτζετ που διαθέτουν οι ασπρόμαυροι, την υπεροχή τους εκτός των τεσσάρων γραμμών (στην Ελλάδα είμαστε και είναι απαραίτητο), αλλά και την ικανότητα που έχουν να φτάνουν στις νίκες. Έστω και δύσκολα, έστω και στο 90′.
Σε κάθε περίπτωση όμως, ο Άρης καταφέρνει να φτάνει στα θετικά του αποτελέσματα με πιο ορθολογικά ποδοσφαιρικό τρόπο.
Από εκεί και πέρα δεν ξέρω αν ο χαρακτηρισμός φαβορί προσδίδει άγχος και πίεση στον Μάντζιο και τους παίκτες του. Δεν θα πρέπει αν θέλουν να λέγονται Άρης. Έστω και αν δεν έχουν την άκρως πολύτιμη στήριξη των οπαδών τους, μέσα στο Βικελίδης θέλω να παρουσιαστούν με αυτή τη νοοτροπία.
Αυτή η ομάδα πραγματοποιεί το καλύτερο ξεκίνημα της ιστορίας της και μπροστά της ανοίγεται μια τεράστια προοπτική. Σπανιότατα μετά το 1926 (από όταν ιδρύθηκε ο ΠΑΟΚ δλδ) «κιτρινόμαυροι» και «ασπρόμαυροι» βρίσκονταν ταυτόχρονα στις κορυφαίες θέσεις της βαθμολογίας.
Τι πιο ωραίο λοιπόν από το να κερδίσεις, όχι απλά στο κλασικό ντέρμπι της Θεσσαλονίκης, αλλά επιτέλους σε ένα ντέρμπι κορυφής; Δεν πρέπει να χαθεί η ευκαιρία λοιπόν. ΓΙΑΤΙ ΦΕΤΟΣ ΜΠΟΡΕΙΣ!
Θέλω ο Μάντζιος και οι παίκτες του να μου δείξουν ότι έχουν τον χαρακτήρα να πάρουν μια νίκη που θα αλλάξει για τα καλά τα δεδομένα στη Super League. Πρώτα από όλα για τον ίδιο τον Αρη που θα έχει κάνει ένα μεγάλο βήμα ώστε να αποδείξει ότι αντέχει στα ψηλά. Ότι αντέχει στην πορεία πρωταθλητισμού.
Πέρα από το αγωνιστικό όμως, υπάρχει και το ηθικό κομμάτι. Και αυτό πειράχτηκε πολύ από τις άκομψες τοποθετήσεις δύο μελών του αντιπάλου.
Η πρώτη αφορά τις τουλάχιστον άστοχες δηλώσεις του προπονητή του Πάμπλο Γκαρσία περί… φιλικών. Δεν ξέρω αν ήταν γραμμή της ομάδας του ή τα είπε από μόνος του. Σε κάθε περίπτωση είναι πολύ άσχημο να ακούγονται τέτοια πράγματα από άνθρωπο του ποδοσφαίρου, την ώρα μάλιστα που δεν μπορεί να αποδείξει τίποτα από όσα λέει.
Η δεύτερη ήρθε από τον Σβιντέρσκι ο οποίος σε μέσο της πατρίδας του δήλωσε πικρόχολα ότι στον Άρη ούτε ξέρουν πως βρίσκονται στην κορυφή και ότι σύντομα αυτό θα αλλάξει. Κι αν από τον Γκαρσία περιμένεις μια τέτοια συμπεριφορά, από τον Πολωνό ο οποίος βρίσκεται μόλις 1-2 χρόνια στην Ελλάδα, σίγουρα όχι. Να ήταν κανένας Κλάους η Τζαβέλλας οκ. Τι να πεις, ίσως του έκαναν… ταχύρρυθμα μαθήματα.
Αυτό που βλέπω πάντως είναι ότι από τότε έχει περάσει αρκετός καιρός και ο Άρης εξακολουθεί να βρίσκεται σχεδόν στην κορυφή. Θα ήταν δεύτερος μάλιστα αν ο προσεχής αντίπαλός του δεν είχε «τσιμπήσει» 4 πολύτιμα βαθμουλάκια, όπως επίσημα απεφάνθη η ΚΕΔ.
Επειδή σε κάθε ντέρμπι μετρούν πολύ τα κίνητρα, αν ήμουν Μάντζιος θα χρησιμοποιούσα αυτές τις δηλώσεις σαν μέσο για να… μπριζώσω ακόμη περισσότερο τους ποδοσφαιριστές μου. Θα τις τοιχοκολλούσα σε Βικελίδης και Ρύσιο.
Τυχαίο ο Άρης που βρίσκεται τόσο ψηλά; Δεν νομίζω… Ας το δείξουν όμως προπονητής και παίκτες την Κυριακή σε αυτούς που πρέπει και σε όλη την Ελλάδα.
ΥΓ: Μπράβο στην ΠΑΕ Άρης που θέλει να τιμήσει τη μνήμη του δολοφονηθέντος Τόσκο σε ένα ματς μεγάλης σημασίας και τηλεθέασης. Και ντροπή σε όσους τολμούν να πουν (κυρίως «δημοσιογράφοι») ότι με την κίνηση αυτή προκαλείται ένταση στο ματς. Ένας άνθρωπος έχει χάσει τη ζωή του και θα πειράξει επειδή θα κρατηθεί ενός λεπτού σιγή και μάλιστα σε άδειο γήπεδο; Τι φοβούνται όσοι τα λένε αυτά, τα 23 χιλιάδες καρεκλάκια;
ΥΓ1: Η ΠΑΕ Άρης και ο κόσμος της ομάδας πάντα τιμά τη μνήμη των οπαδών του ΠΑΟΚ που χάθηκαν στα Τέμπη. Με ανακοινώσεις, με κατάθεση στεφάνων στο σημείο του δυστυχήματος, αλλά και στην Τούμπα στα ντέρμπι των δύο ομάδων. Και μπράβο τους. Θα ήταν πολύ όμορφο και θα το χειροκροτούσαμε όλοι, αν έκανε κάτι ανάλογο και η ασπρόμαυρη ΠΑΕ την Κυριακή.
ΥΓ2: Ο Άρης έκανε τα δωράκια του στον Αρειανό CEO της Pfizer, Άλμπερτ Μπουρλά. Δεν κάνει όμως κι αυτός δώρο στην ΠΑΕ κάνα… εμβόλιο χορηγίας; Το αξίζει η αγαπημένη σας ομάδα, έτσι δεν είναι κ. Μπουρλά;
Διαβάστε εδώ όλα τα μπλογκ του Αλέξανδρου Κωτάκη