Αυτός είναι ο Άρης! Εκεί που λες απογοητεύτηκα, δεν αξίζει να ασχολούμαι άλλο, κάτι κάνει και σε υποχρεώνει να κολλάς ξανά!
Άλλες φορές αυτό το κάτι μπορεί να είναι μια επική νίκη στη Μαδρίτη ή μια μεγάλη πρόκριση στη Σαραγόσα. Άλλες μια τεσσάρα στην Τούμπα ή μια τεσσάρα στο Βικελίδης κι ενώ οι προϋποθέσεις είναι συντριπτικά εις βάρος του.
Αυτή τη φορά ήταν κάτι διαφορετικό. Δεν μιλάμε για έναν θρίαμβο, ομως μια τέτοια γλυκιά γεύση φέρει. Τηρουμένων των αναλογιών.
Στην Τούμπα παρατάχθηκε μια ομάδα με… ολίγη από τον φετινό Άρη, αφού με το ζόρι συμπληρώθηκε 11άδα και ουσιαστικά αλλαγές πλην Τσαγκαλίδη, δεν υπήρχαν.
Κι όμως ο Άρης πήρε σχετικά άνετα μια τεράστια ισοπαλία, με λάμψη νίκης. Έντεκα παίκτες κι ένας προπονητής που τα έδωσαν όλα. Για τους εαυτούς τους, για την ομάδα και την ιστορία της και για τον κόσμο. Αυτό που ζητάει δηλαδή ο Αρειανός. Την προσπάθεια και την κατάθεση ψυχής κι ας μη νικήσεις.
Κακά τα ψέματα απόψε υπήρχαν οι συνθήκες για ένα βαρύ σκορ. Ο Άρης και ο Ένινγκ όμως με μεγάλα ψυχικά αποθέματα πήραν ένα σπουδαίο, ένα ηρωικό αποτέλεσμα. Και προφύλαξαν την ιστορία του Θεού του πολέμου. Πολύ σημαντικό.
Και το πιο εντυπωσιακό; Οι κίτρινοι το πέτυχαν αυτό χωρίς ούτε τώρα να κλειστούν μαζικά στην άμυνά τους. Αντιθέτως οπότε μπόρεσαν ψάχτηκαν επιθετικά και 2-3 φορες ανησύχησαν τον αντίπαλό τους.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΗ:
ΠΑΟΚ-Άρης 0:0: Στο Champions League ο ΠΑΟΚ-Τις εντυπώσεις ο Άρης
Παράλληλα έδωσαν απαντήσεις σε εχθρούς και φίλους και κυρίως στους τελευταίους. Είναι φοβερά όσα άκουγες από μερικούς Αρειανούς. Ότι θα διασυρθούμε στα πλέι οφ, ότι ο ΟΦΗ βγήκε σίγουρα πέμπτος και ότι στην Τούμπα θα γραφτεί η πιο μαύρη σελίδα στην ιστορία. Τίποτα δεν έγινε από αυτά και ο Άρης τελείωσε περήφανος.
Η σεζόν κλείνει με γλυκό τρόπο λοιπόν και κρίνεται ικανοποιητική. Με ban, χωρίς μεταγραφές τον Ιανουάριο και αποδεκατισμένος στα πλέι οφ, βγήκε στην Ευρώπη για δεύτερη σερί χρονιά και στη λίγκα πέμπτος.
Στην Ευρώπη και στο κύπελλο έχασε την πρόκριση από δικά του λάθη και μπορούσε καλύτερα.
Γενικότερα στη χρονιά που ήταν μαρτυρική λόγω της απαγόρευσης μεταγραφών (αλλά και του κορονοϊού) ο Άρης αδικήθηκε από το παρασκήνιο, αλλά και αδίκησε πολύ τον εαυτό του.
Ελπίζω να έμαθε από όλα αυτά και άλλη φορά να μην βιώσει κάτι ανάλογο. Ήταν κρίμα για την ομάδα που είχε δυνατότητες και άξιζε κάτι παραπάνω. Κατά διαστήματα είδαμε καλή μπάλα και επίσης πολύ καλή παρουσία στα ντέρμπι, ειδικά εκτός έδρας. Τέτοια ταλαιπωρία δεν τηνάξιζε κι ο κόσμος που δοκίμασε τις αντοχές του.
Τώρα ο Άρης να κοιτάξει το ban και λογικά σύντομα θα έχουμε ευχάριστα νέα για το θέμα. Ο χρόνος για να στηθεί η νέα ομάδα είναι λίγος και πρέπει να γίνουν κινήσεις άμεσα.
Χαριστέας και Ένινγκ είναι έτοιμοι για να γεμίσουν το ρόστερ και το σίγουρο είναι ότι θα δούμε Άρη με αλλαγμένο -σε σημαντικό βαθμό- προσωπείο.
Το μεγάλο στοίχημα όμως είναι όλοι αυτοί οι νέοι παίκτες να γίνουν γρήγορα ομάδα γιατί τα μονά ματς στην Ευρώπη γεννούν όνειρα ομίλων.
ΥΓ: Οι κλυδωνισμοί που προκάλεσε στον ΠΑΟΚ το 0-0, είναι ανάλογοι με αυτούς μετά το επικό 4-2. Για να καταλάβετε την αξία αυτού του αποτελέσματος που πήρε ο αποδεκατισμένος παλικ-ΑΡΗΣ.
ΥΓ 1: Αυτή τη φορά έγινε σωστή διαχείριση του χρόνου, με τους παίκτες να τρώνε οπότε μπορούσαν πολύτιμα λεπτά. Κάτι που δεν έκαναν με την ΑΕΚ στο κύπελλο και στοίχισε.
ΥΓ 2: Ένα εκατομμύριο πλήρωσε ο Καρυπίδης για χρέη άλλων. Πόσοι από τους προηγούμενους διοικούντες θα έκαναν κάτι τέτοιο; Ας είμαστε λίγο εγκρατείς στις κρίσεις μας.
ΥΓ 3: Μια θετική παράδοση χτίζεται στην Τούμπα. Ποτέ ήταν η τελευταία ήττα δεν θυμάμαι…
Διαβάστε εδώ όλα τα μπλογκ του Αλέξανδρου Κωτάκη