Άλλο επίπεδο ο φετινός Άρης και φαίνεται με το καλημέρα. Ας είναι ανέτοιμος, ας μην υπάρχει η απαιτούμενη χημεία ακόμη ας λείπει ο έτερος βασικός στόπερ.
Η ομάδα που χτίζει ο Άκης Μάντζιος δείχνει οτι έχει καλύψει και με το παραπάνω τα «χτυπητά» κενά που είχε πέρσι. Ειδικά μεσοεπιθετικά είναι χάρμα οφθαλμών και ομάδες επιπέδου ΠΑΣ που έρχονται να κλειστούν και να καταστρέψουν πλέον θα δέχονται γκολ. Αρκετά γκολ!
Ας μπω στο «ψητό» για να επισημάνω όσα μου άρεσαν στο Άρης-ΠΑΣ Γιάννινα 4-1 κυρίως για τους νεοφερμένους.
Πρώτον: «Σουτάρετε, ας έχει παίκτες μπροστά! Έτσι μπαίνει το γκολ!», έλεγε ο μεγάλος Αλκέτα και έχει δίκιο! Επιτέλους ο Άρης διαθέτει παίκτες που σουτάρουν από μακριά και με τη μία! Καμαρά, Λούμορ, Εντιαγέ όποτε έβρισαν την ευκαιρία το «μπουμπούναγαν». Έτσι δημιουργείς ρήγματα και ανισορροπία στην αντίπαλη άμυνα και μπορεί να προκαλέσεις ευκαιρία στην ευκαιρία αν δεν μπει το σουτ σου.
Δεύτερον: Αμπουμπακάρ Καμαρά. Δεν είχα πλήρη εικόνα για τον… τυπάρα από τη Μαυριτανία. Αλλά μου δείχνει ότι διαθέτει όλο το «πακέτο». Μαρκάρει, πιέζει ψηλά, πασάρει και κάνει κάτι πολύ σημαντικό. Τραβιέται στα πλάγια «ανοίγοντας» τον αντίπαλο και πασάροντας την κατάλληλη στιγμή (έτσι έγινε 3-1 του Ματέο). Αυτό είναι «λάντζα» και δεν καταδέχονται να το κάνουν όλοι οι επιθετικοί. Την γκολάρα που πέτυχε την άφησα για το τέλος. Ακόμη κι αν δεν αποδειχθει ο σκόρερ των… 25 γκολ τη σεζόν, ο τρόπος που σκόραρε λέει πολλά για την ποιότητά του.
Τρίτον: Μπαντού Εντιαγέ. Και αυτός έλειπε πολύ πέρσι από την ομάδα. Μου αρέσει πολύ η άμεση σκέψη του και το παίξιμο «με τη μία» που προωθεί την γρήγορη ανάπτυξη της ομάδας. Επίσης βγάζει μεγάλη ένταση στις αντιδράσεις του και συχνά πυκνά διαμαρτύρεται σε αντιπάλους και διαιτή. Αυτό λέγεται πάθος. Μεγάλη αναβάθμιση στο κέντρο με αυτόν ο Άρης, σε συνδυασμό και με το ότι ο πολύτιμος Τζέγκο θα έρχεται φρέσκος από τον πάγκο.
Τέταρτον: Φαμπιάνο Λέισμαν. Πλέον έχουμε ένα ικανό δείγμα του Βραζιλιάνου στόπερ ώστε να μπορούμε να πούμε ότι έχει καλύψει σε αξιόλογο βαθμό το μέγα πρόβλημα που υπήρχε στα στημένα. Με αυτόν ο Άρης απειλεί περισσότερο και απειλείται λιγότερο από τις στατικές φάσεις. Το νέο γκολ που πέτυχε δείχνει οτι διαθέτει και καλή επαφή με τα δίχτυα, τόσο με το κεφάλι όσο και το πόδι (για τη θέση του). Αν ο παρτενέρ του που… έρχεται είναι εξίσου και περισσότερο ικανός, τότε θα είναι μεγάλο συν.
Πέμπτον: Χουάν Ιτούρμπε. Αν και ανέτοιμος έδειξε δείγμα της κλάσης του. Ταχύτατος στον χώρο (κάτι που δεν έχει πλέον ο Γκάμα), και για να τον ρίξεις κάτω μάλλον πρέπει να τον… γκρεμίσεις όπως έκανε ο παίκτης του ΠΑΣ. Επίσης πόσο μας έλειψαν τέτοια τελειώματα.
Έκτον: Λούμορ Αγκμπενιένου: Αρκετά ταχύς και αθλητικός, μπαίνει με δύναμη στις προσωπικές μονομαχίες. Επιπλέον είναι μπακ που τον νιώθει η αντίπαλη άμυνα. Εκεί που δείχνει να έχει ένα θεματάκι ίναι στις τοποθετήσεις. Φέρει ευθύνη στο γκολ (είχε πάει να μαρκάρει στον άξονα) αν και δεν ήταν ο μοναδικός που φταίει καθώς τη φάση έπρεπε πρώτα να είχαν καθαρίσει οι μέσοι.
Έβδομον: Είδα με χαρά από όλα τα νέα αποκτήματα του Άρη να βγάζουν, πάθος, συναισθήματα και ένταση και να σου δίνουν την εντύπωση ότι είναι καιρό στην ομάδα. Οι αγκαλιές δε με παλιούς και νέους και η αλληλοϋποστήριξη σημαίνουν πολλά για τη χημεία και το καλό κλίμα ενός ποδοσφαιρικού συνόλου.
Στα αρνητικά το ότι ο Άρης δέχτηκε και πάλι γκολ. Η ομάδα δείχνει οτι μπροστά θα βγάζει «φωτιές» μεσοεπιθετικά όμως η βάση για να πετύχεις και να φτάσεις ψηλά είναι η άμυνα. Και προς το παρόν δεν είναι στο περσινό επίπεδο.
Περισσότερο είναι όμως θέμα χημείας και συνοχής γιατί και ποιοτική αναβάθμιση υπάρχει και αριθμητικά περισσότερες λύσεις. Λείπει και ο δεύτερος βασικός στόπερ φυσικά.
ΥΓ: Ωραία ατμόσφαιρα στο Βικελίδης, αλλά περίμενα περισσότερο κόσμο. Διακοπές, κορονοϊός εμβόλιο, κρίση, δεκτά όλα αυτά. Όμως δεν συμφωνείτε ότι αυτός ο Άρης αξίζει τη μαζική μας στήριξη; Πιστεύω και οι πλέον επιφυλακτικοί σύντομα θα στηρίξουν και αυτοί με την ψυχή και την καρδιά τους.
ΥΓ: Όπως φαίνεται Ντουάρτε και Ασλανίδης υπολογίζονται κανονικά στο ροτεϊσον.
Αλέξανδρος Κωτάκης: Όλα τα μπλογκ του συντάκτη