Φινάλε στην κανονική περίοδο του πρωταθλήματος και ο Άρης βρίσκεται αντιμέτωπος με τον Ατρόμητο. Ένα παιχνίδι διόλου αδιάφορο κατά την άποψή μου κι ας ακολουθεί μετά ο πολύ σημαντικός ημιτελικός με την ΑΕΚ για το Κύπελλο.
Πρώτον. Μια ομάδα πρέπει να δίνει προτεραιότητες σε μια σεζόν, όμως ένα μεγάλο κλαμπ όπως είναι ο Άρης δεν πρέπει να διαλέγει παιχνίδια. Άλλωστε κάθε ματς, κάθε αποτέλεσμα «χτίζει» την ιστορία σου. Αυτό πρέπει να περάσει γενικότερα ως νοοτροπία στο DNA του συλλόγου.
Δεύτερον. Έχει σημασία η τελευταία εντύπωση που αφήνεις σε έναν «κύκλο» αγώνων. Έτσι ο Άρης πρέπει να κάνει φινάλε αφήνοντας μια ωραία «γλυκιά γεύση» στην ολοκλήρωση των 26 αυτών αγωνιστικών. Υπάρχουν αποτελέσματα που πλήγωσαν. Όπως το 2-3 από την ΑΕΛ, η ήττα από τον προτελευταίο Παναιτωλικό. Ας κλείσει όμορφα η regular season.
Τρίτον. Ο κόσμος της ομάδας που στήριξε και πάλι μαζικά αξίζει να δει την ομάδα του να νικά. Να προσπαθεί. Ανεξαρτήτως του ποιους θα επιλέξει ο Ένινγκ για να αγωνιστούν. Να τη δει να τερματίζει τουλάχιστον στην 5η θέση και όχι πιο κάτω.
Τέταρτον. Ο Ένινγκ και οι παίκτες του αξίζει να δουν ένα γεμάτο «Βικελίδης». Ως ανταμοιβή που από την 9η θέση και με μόλις 5 βαθμούς ενεργητικό (όταν ανέλαβε ο Γερμανός), πέτυχαν τον πρώτο και βασικό στόχο, την είσοδο στα πλέι οφ. Και με τόσες αντιξοότητες, διαιτησία, ban από τη FIFA κτλ.
Επίσης ένα γεμάτο και γιορτινό γήπεδο θα αποτελέσει την καλύτερη ψυχολογική ώθηση ενόψει του ημιτελικού της ερχόμενης Τετάρτης (4/3). Σπρώξτε τον Άρη προς την πρόκριση! Οι τιμές είναι κάτι παραπάνω από προσιτές, οπότε κι αυτό ευνοεί τη μαζική σας παρουσία.
Πέμπτον. Με πέντε βασικούς να μένουν εκτός αποστολής, προκαλείται άμεσα ενδιαφέρον για το τι πρόσωπο θα δείξουν όσοι απόψε πάρουν ευκαιρία. Όπως φαίνεται ο Ένινγκ θα συνεχίσει στην ομάδα και του χρόνου κι έτσι αυτό το ματς προσφέρεται για όσους δεν έχουν πάρει πολλές ευκαιρίες ως τώρα, να δείξουν στον Γερμανό τι αξίζουν. Άλλωστε πολλά από τα συμβόλαια λήγουν το καλοκαίρι και έτσι πρέπει να υπάρχει κίνητρο σε αρκετούς παίκτες.
Έκτον. Ο Άρης έχει εξασφαλίσει σε μεγάλο βαθμό την έξοδό του στην Ευρώπη, καθώς πολύ δύσκολα θα αρθεί η ποινή του Παναθηναϊκού. Από την άλλη όμως μέχρι αυτό να πιστοποιηθεί κι επίσημα, δεν είσαι σίγουρος. Γι’ αυτό ο Άρης πρέπει να νικήσει, καθώς το «τρίποντο» αυτό θα τον βάλει στα πλέι οφ με καλύτερες προϋποθέσεις έναντι της 6ης ομάδας, οποια κι αν είναι αυτή.
Έβδομον. Δεν γίνεται ο χειρότερος Παναθηναϊκός όλων των εποχών και αυτή η μετρίων δυνατοτήτων ΑΕΚ να είναι τόσο μακριά από τον Άρη βαθμολογικά. Αφήνω έξω την διαιτητική αδικία που όντως υπέστη ο «Θεός του πολέμου» και που του στέρησε πολλούς βαθμούς. Πρέπει στα πλέι οφ να προσπαθήσει να προσεγγίσει αυτές τις δύο ομάδες και γιατί όχι να μην «πιάσει» τους «πράσινους» που πλέον αντιμετωπίζουν αρκετά εξωαγωνιστικά προβλήματα.
To «Βικελίδης» πρέπει με τον Ατρόμητο να είναι γεμάτο, γιορτινό και να στείλει μήνυμα. Ότι ο Άρης παραμένει ενωμένος, ότι παγιώνει μια όμορφη εικόνα και ότι πηγαίνει με τις καλύτερες δυνατές προϋποθέσεις για τον δεύτερο μεγάλο στόχο. Την κατάκτηση του Κυπέλλου Ελλάδας.
ΥΓ1: Πραγματικά δεν υπάρχει κουράγιο για να αναφερθώ στο μπάσκετ. Δεν ξέρεις με τι να οργιστείς περισσότερο. Με αυτούς τους παίκτες που δεν μπορούν να νικήσουν ούτε σε… φιλικό, ή με τους διοικούντες (πρώην και νυν) που έχουν φέρει τον «Αυτοκράτορα» σε αυτό το τέλμα; Απελπισία…