Ο Άρης δεν έδωσε το φινάλε που θα ήθελε στην κανονική περίοδο του πρωταθλήματος. Έκτη θέση, με αρκετές απώλειες βαθμών, είτε από δικό του φταίξιμο είτε από εξωγενείς παράγοντες.
Το σημαντικό είναι όμως οτι η ομάδα του Μίχαελ Ένινγκ. Πέτυχε τον στόχο της. Και στα πλέι οφ μπήκε και την έξοδό της στην Ευρώπη εξασφάλισε (εκτός συγκλονιστικού απροόπτου).
Και τώρα έχει μπροστά της τον έτερο στόχο της σεζόν. Το Κύπελλο Ελλάδας. Και η νοοτροπία που έχει περάσει στην ομάδα είναι η κατάκτησή του. Οχι απλώς να το διεκδικήσουμε ή να πάμε τελικό.
Η κληρωτίδα έφερε τον «Θεό του πολέμου» με τον πιο βατό αντίπαλο από τους τρεις. Την ΑΕΚ. Έναν αντίπαλο που και στα δύο παιχνίδι που τον αντιμέτωπισε φέτος ο Άρης ήταν καλύτερος. Ο απολογισμός έδειξε 4 βαθμούς για την «Ένωση», μόλις 1 για την ομάδα του Ένινγκ η οποία δικαιούτα να έχει σοβαρά παράπονα για τη διαιτησία.
Μακάρι επίσης η ομάδα του Καρέρα να έχει μείνει με την εντύπωση οτι ήταν εκείνη ανώτερη από τους Θεσσαλονικείς.
Αυτό βεβαίως δεν σημαίνει οτι επί ημερών του Ιταλού τεχνικού η ΑΕΚ δεν έχει βελτιωθεί αισθητά σε σχέση με αυτό που παρουσίαζε επί Κωστένογλου.
Πολύ σημαντικό για τον Άρη, είναι οτι η πρώτη αναμέτρηση διεξάγεται στο ΟΑΚΑ. Αυτό σημαίνει οτι η αντίπαλός του δεν θα μπορέσει να παίξει όπως στο πρόσφατο ματς του «Βικελίδης». Δηλαδή μαζική άμυνα (στα όρια του αντιαθλητικού) και από εκεί και πέρα αν μπορέσουμε να πετύχουμε ένα γκολάκι ώστε να «κλέψουμε» το αποτέλεσμα.
Η ΑΕΚ παίζοντας στην έδρα της καλείται να κάνει… παιχνίδι. Ξέρει οτι πρέπει να πετύχει τουλάχιστον ένα γκολ, αν όχι περισσότερα για να καταφέρει να αντέξει, εν συνεχεία, στο «Βικελίδης». Ακριβώς εκεί πάνω πρέπει ο Άρης να βασίσει τη στρατηγική του.
Το συγκρότημα του Ένινγκ θα βρει χώρους και φέτος έχει δείξει οτι διαθέτει την ποιότητα και την ικανότητα να τους εκμεταλλευθεί. Εφόσον ο «Θεός του πολέμου» σκοράρει, θεωρώ ότι θα έχει κάνει μεγάλο βήμα πρόκρισης. Ακόμη κι αν πχ ηττηθεί με 2-1 ή και 1-0 θα έχει πολλές πιθανότητες να «διορθώσει» την κατάσταση στην έδρα του.
Θα πρέπει ο Άρης να είναι πολύ κακός, να ηττηθεί με κάνα 3-0 για να πει κανείς ότι κρίθηκε κάτι από το πρώτο ματς.
Όταν μια πρόκριση κρίνεται σε διπλά παιχνίδια, χρειάζεται υπομονή και διαχείριση. Είδατε για παράδειγμα πως προκρίθηκε ο Ολυμπιακός επί της Άρσεναλ. Παρά την εντός έδρας ήττα, πήρε το εισιτήρια για την επόμενη φάση στο φινάλε της παράτασης και παρότι από ένα σημείο και μετά οι Άγγλοι τον έπαιζαν σχεδόν μονότερμα.
Θέλει πάντως προσοχή, καθώς η ΑΕΚ έχει αποκτήσει ένα πολή σκληρό, μεσοαμυντικό σύνολο, ικανό να «χτυπήσει» ξαφνικά και να σου κάνει το γκολ. Πρέπει οι παίκτες του Άρη να αποφύγουν πάση θυσία κάποια «χοντρά» λάθη που κάνουν είτε ατομικά είτε συνεννόησης μεσοαμυντικά.
Ο Ένινγκ και οι παίκτες του έχουν όλες τις προϋποθέσεις ώστε να πάρουν ένα καλό αποτέλεσα που θα αποτελέσει και το «κλειδί» πρόκρισης κατά 70%.
Αν αυτό έρθει, τότε στον επαναληπτικό, σε ένα κατάμεστο «Κλεάνθης Βικελίδης», που θα θυμίζε… παλιό καλό Χαριλάου, οι πιθανότητες πρόκρισης θα είναι υπέρ του Άρη…
ΥΓ: Ούτε Ευαγγέλου, ούτε Καραντώνης, ευτυχώς. Η ΚΕΔ όρισε τον Πορτογάλο Ριμπέιρο Σοάρες Ντίας (Elite). Ο 40χρονος διαιτητής θεωρείται από το πάνω «ράφι» με 523 παιχνίδια στο ενεργητικό του και με ευρωπαϊκή εμπειρία (16 παιχνίδια στο Champions League kai 30 στο Europa League). Το θετικό είναι ότι αρέσκεται στο να αφήνει το παιχνίδι να παίζεται -σφυρίζει όσο χρειάζεται- γεγονός που αν ισχύσει ευνοεί τον Άρη.
ΥΓ1: Βεβαίως ας ελπίσουμε ο συμπατριώτης του και αρχιδιαιτητής στην Ελλάδα Μέλο Περέιρα να μην έχει την οποιαδήποτε επιρροή επάνω του…