Μία ακόμη πέτυχε ο Άρης επί του Ολυμπιακού (2-1), με μια εμφάνισή γεμάτη και ακόμη καλύτερη από αυτή στον Βόλο. Ο «Θεός του πολέμου» έδωσε συνέχεια στην προσπάθειά του, έδειξε περαιτέρω βελτίωση και πάει να τελειώσει τη σεζόν όπως πρέπει.
Βγάζοντας διάθεση, παρουσιάζοντας εικόνα «ομάδας» (που λίγες φορές το έκανε φέτος στη σεζόν), και γενικότερα αποπνέοντας ελπίδα ενόψει της νέας σεζόν.
Κι αν δεν ήταν το αφελές πέναλτι και πιο άνετα θα ερχόταν η νίκη και πιθανότατα με ευρύτερο σκορ.
Το σημαντικότερο όμως ήταν το πώς ο Άρης διαχειρίστηκε το παιχνίδι μετά τη γκολάρα του Λουίς Πάλμα. Δεν κλείστηκε, ζήτησε και δεύτερο γκολ και ακόμη και στα κομμάτια του παιχνιδιού που ο Ολυμπιακός τον πίεσε (και ήταν αρκετά) έδειξε ένα συμπαγές πρόσωπο και λίγες ήταν οι φορές που ανησύχησε. Μάλιστα παρά τα αρκετά στημένα που κέρδισαν οι ερυθρόλευκοι η ομάδα του Τόλη Τερζή δεν απειλήθηκε ουσιαστικά.
Το σημαντικότερο είναι το πώς ο Άρης διαχειρίστηκε το παιχνίδι μετά τη γκολάρα του Πάλμα
Γενικότερα μετά το πρώτο 20λεπτο και όσο ο χρόνος κυλούσε ο Άρης έδειχνε σταθερότητα και ήταν ανώτερος από τον αντίπαλό του ο οποίος πελαγοδρομούσε. Και αυτό παρά το γεγονός από την 11άδα που παρατάχθηκε έλειπε ο βασικός αμυντικός χαφ (Ετέμπο), ενώ ο Πίρσμαν που είναι ακραίος αναγκάστηκε να παίξει και πάλι στόπερ.
Κι αν στο πρώτο κομμάτι του ματς υπήρχε αστάθεια και από τους δυο τους, προοδευτικά ο Άρης κατάφερε να «καμουφλάρει» τα όποια κενά και να πάρει το καλύτερο από αμφότερους.
Από εκεί και πέρα η ομάδα συνέχισε να βγαίνει μπροστά και να φέρνει παίκτες στην περιοχή του Ολυμπιακού και έτσι βρέθηκε ένας μέσος (ο Νταμπό) να μπει με τη μπάλα στα δίχτυα για το 2-1. Ο χαφ από τη Μπουρκίνα Φάσο ήταν και πάλι πολύτιμος, ενώ σε σημείο αναφοράς εξελίσσεται ο Νταρίντα, που δείχνει ότι μόνο τυχαία δεν ήταν η καριέρα του τόσα χρόνια στην Bundesliga.
Στους διακριθέντες ξανά ο Καμαρά που ταλαιπώρησε αμέτρητες φορές τους παίκτες του Ολυμπιακού, είτε είχε αυτός τη μπάλα, είτε εκείνοι.
Νίκη τώρα και στην Τούμπα ώστε να επιβεβαιωθεί αυτό που λέμε όλη τη χρονιά. Οτι βασικός λόγος που ο Άρης δεν διεκδίκησε φέτος την 4άδα, ακόμη και την 3άδα (εκτός από τα δικά του λάθη) είναι η άδικη αντιμετώπιση από την ΚΕΔ του Μπαλτάκου.
ΥΓ: Πάει και ο Ανιγκό. Τρίτη φορά μέσα στην ίδια σεζόν που ο Άρης «αλλάζει» τον προπονητή στον Ολυμπιακό. Έχει ξαναγίνει ποτέ στην ιστορία; Όχι μόνο στη Super League, παγκοσμίως.
ΥΓ1: Τι είναι αυτό το πράγμα με τις καθυστερήσεις στα ματς του Άρη. Όποτε οι κιτρινόμαυροι έχουν αποτέλεσμα που θέλουν στα χέρια τους οι καθυστερήσεις όχι μόνο είναι υπέρογκες αλλά κατά τη διάρκειά τους προστίθενται και 1-2 λεπτά. Οκτώ λεπτά ανακάλυψε αυτή ο Μάκελι και κράτησε 9. Βέβαια τον Μάντεν δεν μπόρεσε να τον ξεπέρασε που πέρσι σε δύο ματς με την ΑΕΚ (σε Βικελίδης και ΟΑΚΑ) «άγγιξε» το δεκάλεπτο! Αυτό δεν είναι καθυστερήσεις αλλά… παράταση!
ΥΓ2: Αυτή τη φορά ο Μάκελι δεν το πήγε γενικότερα καλά. Το έχασε πολύ στον πειθαρχικό έλεγχο χαρίζοντας πολλές κίτρινες στους παίκτες του Ολυμπιακού. Ο Μπα θα μπορούσε να είχε αποβληθεί και σε άλλες περιπτώσεις (με δύο κίτρινες) πέραν του τετ α τετ που ήταν μαρς κόκκινη. Και όμως τελείωσε χωρίς κάρτα!
ΥΓ3: Απαράδεκτος και αχάριστος ο Αβραάμ Παπαδόπουλος που σύμφωνα με μαρτυρίες όσων βρέθηκαν στην ένταση ανάμεσα στους δύο πάγκους καταφερόταν με πολύ άσχημους κατά του Άρη. Και μάλιστα χωρίς τρόπο. Ντροπή για έναν άνθρωπο που ανδρώθηκε στον «Θεό του πολέμου» και που η ομολογουμένως καριέρα του βασίστηκε στις βάσεις και τα ιδανικά που τοΥ έβαλε ο σύλλογος της Μακεδονίας.
YΓ4: Δεν ξέρει από που να μαζέψει τα ψέματα που έλεγε για τον Άρη τόσα χρόνια ο Παπαθεοδώρου και τώρα το πήρε… αλλιώς. Μόνο που ο Άρης ούτε τα προηγούμενα χρονιά έφερνε τα αποτελέσματα που λέγατε. Δύο σερί χρόνια πήγε να χάσει την Ευρώπη χάνοντας από τον αδιάφορο Ολυμπιακό και παράλληλα ήταν εκείνος που έκοψε δύο φορές το αήττητο από την ομάδα του Πειραιά. Καλά φέτος ΑΕΚ και Παναθηναϊκός έμειναν μόνοι τους στην κούρσα του τίτλου επειδή ο Άρης έκοψε το πρωτάθλημα από τους Πειραιώτες με δύο νίκες και 1 ισοπαλία. Οσο για τις μαζεμένες ήττες που έκαναν οι κιτρινόμαυροι από τους Πειραιώτες ήταν απολύτως λογικές για μία ομάδα που είχε πολύ μικρότερο μπάτζετ και που κυρίως προερχόταν από πολλά χρόνια ταλαιπωρίας με δύο σεζόν στη Γ’ και άλλα δύο στη Β’. Η ΑΕΚ του Μελισσανίδη κιόλας που είχε ρεκόρ 0-17 από το 2018, μέχρι να νικήσει φέτος τι να πει. Ο Νίκος Νταμπίζας όμως έβαλε τον Παπαθεωδόρου στη θέση του μέσα σε 1,5 λεπτό και σε πανελλήνια εμβέλεια μέσω του Open.
ΥΓ5: Πρέπει ο Άρης να μην βιαστεί να πουλήσει τον Λουίς Πάλμα αυτό το καλοκαίρι όσο δύσκολο κι αν αυτό είναι Ο παίκτης έχει πολύ ακόμη από το να φτάσει στο ταβάνι του, άρα και πολύ μεγαλύτερο ποσό που θα μπορέσει να πιάσει στην αγορά. Πρέπει λοιπόν η ΠΑΕ να του κάνει μια γερή αναπροσαρμογή και να τον πείσει πως και για το δικό του καλό είναι να συνεχίσει στον Άρη. Σε αυτό περιμένω να παίξει ρόλο ο Παλίκουτσα.