Αντίο Τεράστιε Κόμπι

Διάσκορπες Σκέψεις για το τραγικό συμβάν που οδήγησε στο χαμό του superstar και της κορούλας του.

Είναι η πρώτη φορά που αποφασίζω να γράψω. Όχι γιατί δεν ήθελα αλλά γιατί πιστεύω οτι για όλα τα θέματα που απασχολούν τη Sportime, υπάρχουν άνθρωποι που που μπορούν να χειριστούν την “πένα” πολύ πιο άρτια από ένα μέλος του εμπορικού τμήματος του ομίλου. Ωστώσο το τραγικό συμβάν που συνέβη λίγο μετα της 9 χτές το βράδυ με έκανε πρώτη  φορά να θέλω να μοιραστώ τις σκέψεις μου.

Όντας ένα παιδί που γεννήθηκε το 1998, οταν ό <<Mr.Basketball>> τελείωνε τη 2η χρονιά του στο NBA,ο Kobe για όλους αλλά κυρίως για εμάς που δεν προλάβαμε τον Air Mike, ήταν ένα σύμβολο. Για αυτούς που παίζανε basket ήταν το είδωλο τους. Αλλεπάλληλες φορές θυμάμαι στο προάυλιο του σχολείου μου να ακούγεται το ‘Kobe για Τρείς’.

Για εμένα που έπαιζα ποδόσφαιρο ο Kobe ήταν μια αστείρευτη πηγή κίνητρου. Το γνωστό σε όλους Mamba Mentality. Σε πιο απλά λόγια, ο Κοbe το είχε εξηγήσει ώς μια νοοτροπία-ιδεολογία που όσοι την κατέχουν είναι διατεθημένοι να ξεπεράσουν τον εαυτό τους.όπως είχε πεί και εκείνος δεν ήταν ο καλύτερος όταν προσγειώθηκε στο ΝΒΑ. Ωστώσο το Mamba Mentality τον οδήγησε εκεί που έπρεπε. Στο Πάνθεον. Πνευματικά δεν μπορώ να πώ πως κατείχα την συγκεκριμένη οπτική. Ωστώσο, ο συγκεκριμένος κύριος με βοηθήσε να την χτίσω.

Θυμάμαι τον εαυτό μου να βλέπει motivational video με συνεντεύξεις του  Kobe και να με σπρώχνει πρός τους στόχους σαν να ήταν εκεί δίπλα μου. Σαν ένας πραγματικός μέντορας.  Βλέποντας τον να κουβαλάει μια όμαδα στις πλάτες του και να την οδηγεί σε back to back δαχτυλίδια, βλέποντας τον να αποσύρεται και στο τελευταίο παιχνίδι του να σκοράρει 62 πόντους, πως μπορεί κάποιος να μην τον έχει τουλάχιστον πνευματικό πρότυπο. Η ολοκλήρωση του Μέντορα Κόμπι ήρθε με την απονομή του Οσκαρ για το ‘Dear Basketball’. Η αποθέωση ενός ανθρώπου που έπιανε άνθρακα και τον έκανε χρυσό. Η αποθέωση ενός αιώνιου πρωταθλητή.

Αγαπητέ Κόμπι σε ευχαριστώ, όχι μόνο για εμένα, αλλά γιατί ήσουν αστείρευτη πηγή κινήτρου για εκατομμύρια παιδιά που αν δεν είχανε το μπασκετάκι θα είχανε τραγική καταλήξη.

Για την μικρή κορούλα σου δεν νομίζω πως κανείς μπορεί να αποδώσει τα συναισθηματά του. Στην ιδέα και μόνο οτι χάθηκε ένας άγγελος τόσο νωρίς,  το μόνο που έρχεται το μυαλό είναι ο πόνος της συζύγου-μαμά Βανέσσα.

Παρ’όλα αυτά, θα ξέρει οτι θα την προσέχεις και οτι θα είστε μαζί. Αν ακούσεις κάποια μπάλα να σκαει στα γύρω γήπεδα του παραδείσου θα είναι ο Ντράζεν και τα άλλα παιδιά που έφυγαν νωρίς.

Σε ευχαριστούμε για όλα.

Κάντε follow στο Sportime

Κάντε like στην σελίδα του Sportime στο Facebook

Ακολουθήστε το Sportime στο Instagram