Βιαζόμαστε πολύ στην Ελλάδα. Περιμένουμε στη γωνία και κρίνουμε με το παραμικρό. Το είδαμε και στον ΠΑΣ Γιάννινα μετά το ματς στο Φάληρο. Ήρθε η καταστροφή. Ακόμη και στις τάξεις της ομάδας άρχισαν διάφορες σκέψεις…
Και όλα αυτά επειδή είχαν χαθεί δύο ματς εντός προγράμματος. Είχαμε επισημάνει και τότε πως το μεγάλο θέμα ήταν η εικόνα και πως ο Γιάννης Πετράκης θα βρει τη λύση. Έκανε μπαμ πως πρέπει να αλλάξει το σύστημα. Αυτό έγινε.
Η συνέχεια; Δύο νίκες σε δύο ματς. Και αν αυτή με τη χειρότερη ομάδα του πρωταθλήματος, τον Απόλλωνα Σμύρνης, δεν λέει και πολλά, εκείνη με τον Άρη μάλλον κάτι δείχνει. Ο ΠΑΣ Γιάννινα είναι και φέτος στον σωστό δρόμο. Το ταβάνι του δεν το ξέρουμε, θα φανεί στην πορεία. Εκείνο που είναι ξεκάθαρο, όμως, είναι ότι μιλάμε για ομάδα με σωστές βάσεις.
Προσωπικά εκτιμώ πως φέτος θα είναι η χρονιά του Νικολιά. Αν βγει μπροστά και ο Βιδάλ, στη μεσαία γραμμή θα είναι όλα καλά. Πίσω μάλλον θα ξαναδούμε τον Λίλα και φαίνεται πως και αυτό θα λειτουργήσει θετικά. Μόνη μου ένσταση είναι το αριστερό άκρο της άμυνας.
Όσο για την επίθεση; Θα μπουν και οι Αθανασιάδης και Κριζμάν σταδιακά και θα δώσουν και εκείνοι λύσεις, ενώ υπάρχει και ο Λεό. Μη μου πείτε πως τον περιμένατε έτσι τον τελευταίο. Άλλο να πηγαίνεις καλά στη Football League, άλλο να δείχνεις εξίσου θετικά στοιχεία και στη Super League.
Τέλος, ο βασικότερος λόγος για να αισιοδοξούν οι Ηπειρώτες είναι πως η ομάδα μόνο καλύτερη μπορεί να παρουσιαστεί στην πορεία. Κόντρα στον Άρη, άλλωστε, πήγαν και όλα όπως τα ήθελε ο ΠΑΣ Γιάννινα. Δεν έκανε κάποια εντυπωσιακή εμφάνιση. Τα περιθώρια βελτίωσης είναι πολλά. Και με τον προπονητή που έχει και τις επιλογές που του δίνει το φετινό ρόστερ, θα έρθουν και καλύτερες στιγμές.