Η αλήθεια είναι πως έλειψε σε όλους. Είτε τον γουστάρεις είτε όχι, ο Άρης δεν γίνεται να μην παίζει στη Super League. Το ιδανικό -για να έχει ενδιαφέρον το πρωτάθλημα- είναι και να πρωταγωνιστεί. Και φέτος μπορεί να το καταφέρει.
Στην πρεμιέρα με τη Λαμία είδαμε αυτό που λίγο πολύ περιμέναμε. Μία ομάδα καλή, με πλάνο και κάποιους πολύ ποιοτικούς παίκτες. Δεν απειλήθηκε καθόλου και από τη στιγμή που βρήκε το πρώτο γκολ, λύθηκε…
Η ποιότητα του Μπρούνο Γκάμα κάνει… μπαμ! Εννοείται, να τον δούμε και στη συνέχεια. Ένα ματς από μόνο του δεν λέει κάτι. Ωστόσο, όποιος τον παρακολούθησε σε όλο το 90λεπτο, μάλλον θα εντυπωσιάστηκε. Άρεσε και ο Ματέο Γκαρσία. Ντιγκινί και Γιουνές δεν ήταν στην καλύτερή τους μέρα, έστω και αν σκόραρε ο πρώτος, αλλά τους ξέρουμε. Θα βοηθήσουν.
Φυσικά όσο καλή και να είναι μία εμφάνιση, τρεις βαθμούς δίνει. Θα πρέπει να υπάρχει και συνέπεια. Δείχνει ότι θα την έχει, όμως, ο Άρης πολύ απλά γιατί διαθέτει γεμάτο ρόστερ. Και έχει και κάτι ακόμα που θα χρειάζεται στα ματς με τους υποδεέστερους, παίκτες που μπορούν να διασπάσουν τις αντίπαλες άμυνες.
Τι του λείπει; Με τις προσθήκες των Σιώπη και Μαρτίνες ο Άρης γίνεται αρκετά δυνατός. Πόσες ομάδες έχουν Ματέο Γκαρσία, Ντιγκινί, Μπρούνο Γκάμα, Γιουνές, Κολάσο, Σιώπη και Μαρτίνες; Πλην των τριών διεκδικητών του τίτλου, κανείς. Οπότε γιατί να μην μπει τετράδα; Και δεν είναι μόνο οι προαναφερθέντες. Το ρόστερ έχει και βάθος, ενώ θα γίνει σίγουρα και μία προσθήκη στόπερ.
Ο Άρης επέστρεψε και αυτό είναι θετικό για όλους. Θα μας απασχολήσει. Αν έχει βρεθεί και η άκρη προκειμένου να αντέξει οικονομικά την υπέρβαση που γίνεται, τα καλύτερα έρχονται…