Όταν, σαν οπαδός του ΠΑΣ Γιάννινα, έχεις ζήσει τόσα φέτος, έχεις κάθε λόγο για να χαμογελάς βλέποντας το πολύτιμο διπλό στη Λιβαδειά. Στο χρωστούσε η ομάδα σου αυτό. Μεγάλη εκτός έδρας νίκη δεν είχε πάρει. Τι άλλαξε και ήρθε αυτή;
Τα πράγματα είναι απλά. Δεν έγινε ξαφνικά ο ΠΑΣ Γιάννινα ομαδάρα. Δεν άφησε πίσω του τα προβλήματα που βγάζει από την αρχή της σεζόν. Κόντρα σε κλειστή άμυνα φάσεις και πάλι δεν μπορούσε να δημιουργήσει. Η αποβολή του Κάργα, όμως, άλλαξε τις ισορροπίες.
Ο Λεβαδειακός αναγκάστηκε να ρισκάρει, να βγει μπροστά. Κάπως έτσι οι παίκτες του Γιάννη Πετράκη βρήκαν χώρους. Αυτό τους βολεύει, αυτό εκμεταλλεύτηκαν.
Από εκεί και πέρα, όμως, αυτό που είδαμε από τον ΠΑΣ Γιάννινα είχε και μία σημαντική διαφορά σε σχέση με άλλα ματς. Οι παίκτες έδειχναν να έχουν καταλάβει την κρισιμότητα του ματς. Βγήκαν για να κάνουν κατάθεση ψυχής. Δεν το βλέπαμε άλλες φορές. Και τελικά επιβραβεύτηκαν με ένα… μάγκικο διπλό.
Κάπως έτσι αποκατέστησαν και την τάξη βαθμολογικά. Από αρκετά νωρίς στη σεζόν έχω γράψει ότι Λεβαδειακός, ΟΦΗ και φυσικά ο Απόλλων Σμύρνης είναι χειρότερες ομάδες. Φαινόταν αυτό. Επιβεβαιώνεται τώρα και στη βαθμολογία.
Το θέμα είναι τώρα να μη μείνει εκεί ο ΠΑΣ Γιάννινα. Να βγάλει το ίδιο πρόσωπο σε Ηράκλειο και Νέα Σμύρνη, να εκμεταλλευτεί την έδρα του με τον Αστέρα Τρίπολης και να αποφύγει και τη 13η θέση. Γιατί να μπει στο τρυπάκι του μπαράζ και να περιμένει τι θα γίνει τελικά με την αναδιάρθρωση; Αφού μπορεί, ας ξεμπερδέψει μία και καλή με αυτό.
Κλείνοντας, το ματς στο Ηράκλειο θα είναι δύσκολο, αλλά αν οι Ηπειρώτες παρουσιαστούν με την ίδια νοοτροπία, θα έχουν πολλές πιθανότητες να τα καταφέρουν. Στην ομάδα, πάντως, υπάρχει η αίσθηση πως η παραμονή θα έρθει με τον έναν ή τον άλλον τρόπο και γι’ αυτό άρχισαν και οι πρώτες επαφές….