Είναι πολύ σημαντικό να έχεις καλό προπονητή. Ο Πανιώνιος το ξέρει καλά, άλλωστε. Οι πρώτες επιλογές της διοίκησης Ζαμάνη-Δάρα ήταν εξαιρετικές με αποτέλεσμα και την εκτόξευσή του.
Ο Μαρίνος Ουζουνίδης κατάφερε να του αλλάξει στάτους. Να τον κάνει από ομάδα που παλεύει για την παραμονή -εκείνο τον καιρό- σε ομάδα πεντάδας. Ήρθε μετά ο Βλάνταν Μιλόγεβιτς και τον απογείωσε. Η επιλογή Μιχάλη Γρηγορίου σηκώνει συζήτηση. Όπως και να ‘χει, όμως, η χρονιά δεν ήταν κακή.
Μετά από τρεις… Έλληνες (αφού και ο Μιλόγεβιτς ήξερε τη γλώσσα και την ελληνική πραγματικότητα), αποφασίστηκε η στροφή στον Ζοσέ Ανιγκό. Οι λόγοι για τους οποίους ο Πανιώνιος πήγε σε αυτή την επιλογή ήταν ξεκάθαροι, όπως γιατί άφησε τέτοιες ελευθερίες στον Πιέρ Ισά.
Το αποτέλεσμα, θα μπορούσε να είναι και χειρότερο. Καλό, πάντως, δεν ήταν. Είδαμε έναν προπονητή να φέρνει τα δικά του παιδιά έχοντας πείσει τη διοίκηση πως πιο εύκολα θα πουληθούν οι μέτριοι ξένοι από τους μέτριους Έλληνες. Πιο εύκολα δηλαδή θα έπαιρνε μεταγραφή ο Ντε Ταντεό και ο Σιντί Αλί από τον Μασούρα, τον Χατζηϊσαΐα, τον Τασουλή και τα υπόλοιπα παιδιά που ανέδειξε τα τελευταία χρόνια ο Πανιώνιος από μικρότερες κατηγορίες.
Έχοντας και ρέντα (τρανά παραδείγματα τα ματς με Άρη και Λαμία) τα αποτελέσματα του Ανιγκό δεν ήταν άσχημα. Μάζεψε 17 βαθμούς. Ωστόσο, κατάφερε να εξαφανίσει κάποιους παίκτες έχοντας φυσικά πάρει το ελεύθερο. Πήγε να το κάνει και με άλλους, αλλά δεν του βγήκε γιατί κατάλαβε πως θα χαιρετούσε από τον Σεπτέμβριο.
Όρθιος με Άλμπεργκ
Τουλάχιστον πρέπει να αναγνωρίσει κανείς στη νυν διοίκηση ότι κατάλαβε το λάθος της και το διόρθωσε. Πήρε έναν προπονητή που πονάει την ομάδα και που ενδιαφέρεται. Που δεν θα αφήνει τους παίκτες να παίρνουν άδειες τέτοιες ώστε να ξεχνούν τι σημαίνει προπόνηση και που θα δίνει ευκαιρίες σε όσους αξίζουν.
Ένα ματς δεν γίνεται να αποτελέσει κριτήριο για κανέναν. Ειδικά αυτό με τον Λεβαδειακό. Ο Πανιώνιος κόντρα στη Λαμία ήταν κάκιστος και χθες (10/12) με 20 τελικές δεν μπόρεσε να νικήσει. Είδαμε, όμως, ξανά τον Σαραμαντά, που είναι καλύτερος του Κότσιτς και λίγο έλειψε να χαθεί, είδαμε και τον Άλμπεργκ. Είδαμε και κάτι ακόμα, ότι ο Πανιώνιος πλέον έχει προπονητή. Ο Άκης Μάντζιος κατάφερε ό,τι ο Ανιγκό δεν είχε κάνει μισή σεζόν. Να πάρει έστω και έναν βαθμό με μία αλλαγή του.
Το αν ο Μάντζιος θα τα πάει καλύτερα από τον Ανιγκό είναι συνδυασμός πολλών παραγόντων. Σε εναν μήνα για παράδειγμα φεύγει ο Μασούρας. Θα μπορεί να τον αντικαταστήσει ή δεν θα έχει δικαίωμα μεταγραφών η ομάδα; Θα πειστεί ο Σρνταν Σπιριντόνοβιτς να μείνει; Το βέβαιο, πάντως, είναι πως η ομάδα πλέον έχει προπονητή και αυτό φυσικά το πιστώνεται και η διοίκηση, όπως χρεώνεται και το προηγούμενο λάθος της.