Ο καθένας μπορεί να έχει την άποψή του για το εάν έπρεπε να μείνει ο Γιώργος Δώνης ή να φύγει, εάν έκανε καλή δουλειά ή όχι ή εάν ήταν η κατάλληλη στιγμή για να ενημερωθεί από τη διοίκηση για το επερχόμενο τέλος της συνεργασίας τους. Άπαντες, όμως, θα συμφωνήσουν πως έπρεπε επιτέλους να ξεκαθαρίσει το θέμα του προπονητή.
Δεν γινόταν ο Παναθηναϊκός να το σέρνει για τόσους μήνες. Ήταν άρρωστο αυτό που συνέβαινε και δημιουργούσε πρόβλημα και στα αποδυτήρια. Μπορεί λόγω του κορονοϊού να μη φάνηκε αυτό τόσο, όμως, σίγουρα θα έβγαινε στα ματς των πλέι οφ. Όχι ότι τώρα θα είναι εύκολο να δούμε μία ομάδα 100% συγκεντρωμένη. Έχει φροντίσει, άλλωστε, η διοίκηση γι’ αυτό συνολικά με τους χειρισμούς της. Όταν ο προπονητής ξέρει ότι θα φύγει και το ίδιο ισχύει και για αρκετούς παίκτες (ενδεκαδάτους και μη), δεν μπορείς να περιμένεις πολλά. Γιατί να βάλει τα πόδια του στη φωτιά ο Ινσούα ή ο Γιόχανσον; Γιατί να κάνει το κάτι παραπάνω ο Χρήστος Δώνης ή ακόμα και ο Μακέντα που ψάχνεται για μεταγραφή;
Ο Παναθηναϊκός έχει σημαντικά προβλήματα να λύσει. Με κάποια μπορεί να τα καταφέρει, με ένα όμως δεν θα μπορέσει να βρει άκρη, τον τρόπο που διοικείται. Ο Γιάννης Αλαφούζος έχει έναν δικό του τρόπο να κρίνει, να πετάει πλάνα στον κάλαθο των αχρήστων, να αδειάζει ανθρώπους και να το πιάνει πάλι από την αρχή. Έτσι φυσικά στο ποδόσφαιρο μπροστά δεν πας. Και εάν κάνεις λίγα βήματα, θα έρθει η στιγμή για το πισωγύρισμα.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: Παναθηναϊκός: Γιατί ο Ρόκα προτιμά τον Ιραόλα αντί του Ιντιάκεθ
Το βιώνει σταθερά ο Παναθηναϊκός επί εποχής Αλαφούζου αυτό. Ο μεγαλομέτοχος τη μία στιγμή αποφασίζει ότι κάποιος του κάνει, τον στηρίζει για ένα χρονικό διάστημα μέχρι να τον… βαρεθεί και να βρει άλλον αγαπημένο. Σε αυτή την περίπτωση ο Γιώργος Δώνης ήταν νομοτελειακό πως θα αποχωρήσει από τη στιγμή που βγήκε από το κάδρο ο Νίκος Νταμπίζας. Ο τελευταίος απορροφούσε τους περισσότερους κραδασμούς και μετά την αποχώρησή του το βάρος έπεσε στον κόουτς. Αργά ή γρήγορα θα βρισκόταν το σημείο τριβής.
Είναι ένας φαύλος κύκλος όλο αυτό. Τη δεδομένη χρονική στιγμή ο ισχυρός είναι ο Τσάβι Ρόκα, ο… αγαπημένος, εάν θέλετε, του Γιάννη Αλαφούζου. Πόσο θα κρατήσει, όμως, και αυτό; Όσες περισσότερες είναι οι αρμοδιότητες που έχει κανείς, τόσο μεγαλύτερη και η πίεση. Ο Καταλανός τεχνικός διευθυντής χαίρει της απολύτου εμπιστοσύνης του Αλαφούζου, αλλά αυτό είναι πάντα ρευστό. Θα έρθει και η στιγμή που δεν θα κάνει ούτε εκείνος στον μεγαλομέτοχο και θα αποχωρήσει. Δεν αναμένεται να είναι άμεσο αυτό. Το παρελθόν, όμως, έχει δείξει πως στο τέλος ο Αλαφούζος τους αδειάζει όλους. Γι’ αυτό και κανένα διαζύγιο δεν αποτελεί έκπληξη. Έκπληξη θα είναι να στηρίξει επιτέλους ένα πλάνο στο ακέραιο ο Παναθηναϊκός γιατί μόνο έτσι θα πάει μπροστά.
*Το blog είναι αναδημοσίευση από τη σελίδα 24 του σημερινού φύλλου του Sportime.