Κάθε χρόνο και νέο ξεκίνημα, κάθε χρόνο και μία από τα ίδια. Ο Παναθηναϊκός του Ιβάν Γιοβάνοβιτς δείχνει μετά από 9 αγωνιστικές ιδιαίτερα προβληματικός.
Το να υπάρχουν τρεις επαρχιακές ομάδες που έχουν συγκεντρώσει περισσότερους βαθμούς, κάτι λέει. Το μεγαλύτερο πρόβλημα, όμως, είναι πως ο Παναθηναϊκός δεν σε πείθει πλέον πως θα μπει σε οποιοδήποτε ματς και να το καθαρίσει. Παίζει στη Λαμία μετά τη διακοπή. Είναι κανείς σίγουρος για τη νίκη;
Μπορεί να άλλαξαν πράγματα το καλοκαίρι, μπορεί ο Γιοβάνοβιτς να πέρασε τη δική του φιλοσοφία, όμως, οι «πράσινοι» είναι προβλέψιμοι. Έχουν χτυπητές αδυναμίες και αυτές δεν διορθώνονται έως τώρα. Όσο περνούν τα παιχνίδια, ο Σέρβος τεχνικός φαίνεται να είναι και εκείνος μέρος του προβλήματος.
Ας μην αναφερθούμε σε Ντάνι Πογιάτος και Λάζλο Μπόλονι, τέτοιες συγκρίσεις ούτε νόημα έχουν ούτε βοηθούν κάπου. Εννοείται πως ο Γιοβάνοβιτς είναι κανονικός προπονητής. Δουλεύει αρκετά, στο Κορωπί λένε πολύ καλά λόγια και τους περισσότερους τους κέρδισε από νωρίς. Αγωνιστικά, όμως, δεν είναι λίγα τα ματς που δεν δίνει τις λύσεις που θα έπρεπε.
Το «κόλλημα» με το 4-4-2 (είτε 4-4-1-1 εάν προτιμάτε) αρχίζει να μη δικαιολογείται. Το δίδυμο των Αλεξανδρόπουλου και Πέρεθ ταίριαξε για ένα χρονικό διάστημα, αλλά γιατί να μην παίξει κάποια στιγμή και τρίτος χαφ; Με τον ΠΑΟΚ βγήκε ο πρώτος, μπήκε ο Μαουρίσιο και μετά το 1-1 ο έλεγχος χάθηκε.
Παρεμπιπτόντως, δεν είχε λογική σε αυτό το ματς να παραταχθεί ενδεκάδα χωρίς κλασικό εξτρέμ. Ο ΠΑΟΚ είναι προβληματικός αμυντικά. Ούτε τα στόπερ του βγάζουν σιγουριά, ούτε οι πλάγιοι μπακ του. Γιατί να μην ξεκινήσει ο Χατζηγιοβάνης; Βέβαια, το μεγαλύτερο κατόρθωμα εδώ είναι ότι ο Παναθηναϊκός παίρνει ακραίους σε κάθε μεταγραφική περίοδο και καταλήγει να έχει μονίμως έναν winger, τον Μυτιληνιό. Και ναι, δεν νοείται εξτρέμ σε τέτοιου επιπέδου ομάδες να έχει ένα γκολ και καμία ασίστ. Δείτε, όμως, τι κάνουν και οι υπόλοιποι.
Σίγουρα ο Παναθηναϊκός έχει να διορθώσει πολλά προβλήματα. Μέσα σε αυτά και η αμυντική του λειτουργία. Εκεί που τα λάθη διαδέχονται το ένα το άλλο. Ωστόσο, για την όλη κατάσταση εκτός των παικτών, έχει ξεκάθαρο μερίδιο ευθύνης πια και ο προπονητής. Δεν βρισκόμαστε στον Σεπτέμβριο, δέκα επίσημα ματς έχει δώσει το «τριφύλλι». Γι’ αυτό και ο κόουτς θα πρέπει να σκαρφιστεί κάτι διαφορετικό. Αυτό το κάτι σαν 4-4-2 και με τον τρόπο που παίζεται, δεν βγάζει κάπου.
