Ας συμφωνήσουμε σε κάτι. Ένα ματς από μόνο του δεν λέει τίποτα. Το θέμα είναι να υπάρξει και συνέχεια.
Δεν θεωρώ πως πρέπει να αποθεώνεις κάποιον στην πρώτη ευκαιρία και να τον κατακεραυνώνεις στην επόμενη. Ο Παναθηναϊκός, όμως, κόντρα στην ΑΕΚ κατάφερε κάτι δύσκολο. Δεν είναι απλό να παρουσιάζεσαι τόσο συγκροτημένος όταν ουσιαστικά όλα διαλύονται.
Καλώς ή κακώς η διοίκησης της ομάδας επέλεξε για άλλη μία φορά να τινάξει στον αέρα ένα πλάνο που ήταν σε εξέλιξη. Ουδείς γνωρίζει εάν στην τριετία ο στόχος θα είχε επιτευχθεί. Δεν θα μάθουμε από τη στιγμή που δεν θα είναι ο Γιώργος Δώνης του χρόνου στον πάγκο.
Εκείνο που διαπιστώσαμε, όμως, είναι ότι οι παίκτες έπαιξαν για τον προπονητή ή αν θέλετε και την πάρτη τους. Μπορεί οι μισοί να είναι με τη βαλίτσα στο χέρι, αλλά αυτό δεν φάνηκε. Ο Παναθηναϊκός ήταν σοβαρός, έκανε το χρέος του και κοιτάει το επόμενο ματς.
Σε περίπτωση που έχει ανάλογη συνέχεια, μάλιστα, θα έχει στείλει μήνυμα προς πολλές κατευθύνσεις. Εάν εμφανιστεί και με τον ΠΑΟΚ έτσι το «τριφύλλι», θα έχει δείξει από τη μία σε όλους όσους συμμετέχουν στα πλέι οφ πως οφείλουν να τον σέβονται και από την άλλη θα έχει… αδειάσει τη διοίκησή του. Εκείνη που έκρινε πως το καλύτερο είναι να αλλάξει ο προπονητής στο τέλος της σεζόν.