Με τόσα παιχνίδια να υπάρχουν ακόμη, βαθμολογικά ήταν σημαντικό, αλλά όχι και… τελικός αυτό το ντέρμπι. Ήταν, όμως, μία πρώτης τάξης ευκαιρία για να δείξει ο Παναθηναϊκός σε όλους πως είναι εδώ. Κάποιες φορές δεν αρκεί ένα καλό σερί. Πρέπει να πάρεις και μία νίκη σε μεγάλο παιχνίδι για να δείξεις πως είσαι ικανός για το κάτι παραπάνω.
Ο Παναθηναϊκός δεν είναι απλά ικανός. Αυτή τη στιγμή δείχνει στο καλύτερο φεγγάρι από κάθε άλλη ομάδα που έχει τους ίδιους στόχους με εκείνον. Έχει αποκτήσει την κατάλληλη ψυχολογία και τη νοοτροπία νικητή και σου δίνει την εντύπωση πως με τον έναν ή τον άλλον τρόπο το ματς θα το πάρει. Στο ντέρμπι μπήκε με το μαχαίρι στα δόντια από νωρίς και αυτό ήταν το κλειδί. Το ήθελε περισσότερο από τον αντίπαλό του, είχε σαφές πλάνο για το πώς θα φτάσει στη νίκη και από τη στιγμή που ήρθε το γρήγορο γκολ, το νερό είχε μπει στο αυλάκι.
Με αυτή τη νίκη ο Παναθηναϊκός έστειλε μήνυμα σε όλους. Αρχικά στον Ολυμπιακό ότι δεν γίνεται να τον υποτιμάει και να κάνει rotation σε τέτοιου είδους ματς. Στους υπόλοιπους που θα παλέψουν μαζί του ότι μπορεί ακόμη και δεύτερος. Και φυσικά στον κόσμο του, ο οποίος έχει λόγους να αισιοδοξεί πως το φινάλε της σεζόν να τους βρει ακόμα και να πανηγυρίζουν ένα τρόπαιο.
Ωστόσο, για να υπάρξει ανάλογη συνέχεια, θα πρέπει πρώτα να βελτιωθεί το «τριφύλλι». Υπάρχουν πολλές ατέλειες με πιο τρανταχτή το ποδόσφαιρο δημιουργίας. Όσο, όμως, σκοράρει νωρίς, αυτό δεν φαίνεται. Από εκεί και πέρα, στο ντέρμπι δέχτηκε 20 φάσεις, κόντεψε στο φινάλε να ισοφαριστεί από 2-0, ενώ δεν πήρε όσα θα έπρεπε και από τον πάγκο του. Θα μπορούσε να έχει βοηθήσει περισσότερο ο Λάζλο Μπόλονι. Σε μία τέτοια βραδιά, όμως, δεν έχει νόημα να σταθεί κανείς εκτός κλαμπ τόσο στα αρνητικά. Αλλά για όσους εργάζονται σε αυτό, αυτά πρέπει να δουν προκειμένου να γίνεται διαρκώς καλύτερος ο Παναθηναϊκός.