Στο πρώτο ματς της σεζόν με τον Απόλλωνα Σμύρνης ο Παναθηναϊκός είχε δείξει σημάδια ενθαρρυντικά. Υπήρχε, όμως, και ένας μεγάλος αριστερίσκος. Χρειαζόταν η σωστή αποκωδικοποίηση του 4-0. Φαινόταν πως ο Ιβάν Γιοβάνοβιτς με τις δηλώσεις του είχε μπει στο νόημα.
Βλέποντας, όμως, κανείς το ματς με τον ΠΑΣ Γιάννινα, αναρωτιέται τελικά εάν οι «πράσινοι» είχαν καταλάβει όσα έπρεπε από την πρεμιέρα. Δεύτερο σερί παιχνίδι που μπήκαν χαλαροί. Με τον Απόλλωνα δεν το πλήρωσαν, αυτή τη φορά όμως ήταν αλλιώς. Και από τη στιγμή που το 1-0 έγινε, όλα άλλαξαν. Η πίεση αυξήθηκε και ο ΠΑΣ Γιάννινα βρήκε την ευκαιρία να παίξει όπως και στην Τούμπα, δηλαδή να κλειστεί πίσω.
Έκανε μπαμ πως στην πρεμιέρα όλα ήταν πιο εύκολα και γιατί ο Απόλλων Σμύρνης επέλεξε να δώσει πολλούς χώρους. Ήταν δεδομένο πως ο ΠΑΣ Γιάννινα θα λειτουργήσει διαφορετικά. Το ματς με τον ΠΑΟΚ έδειξε πώς θα παίζουν φέτος οι Ηπειρώτες με τους μεγάλους, φουλ άμυνα και ό,τι βγει μπροστά. O Παναθηναϊκός όφειλε να είναι διαβασμένος.
Αντιθέτως, δεν είχε κανέναν τρόπο να διασπάσει μία πολυπρόσωπη άμυνα. Η μπάλα γύρω – γύρω χωρίς καμία απολύτως ουσία. Αργοί και στη σκέψη και στην εκτέλεση ήταν οι «πράσινοι», όπως και στις αντιδράσεις από τον πάγκο. Ολα αυτά πρέπει να διορθωθούν, όπως θα πρέπει να υπάρξει και μία αναθεώρηση για την αρχική ενδεκάδα.
Εκ του αποτελέσματος πολλά μπορεί να πει κανείς για κάποιες επιλογές, όπως το γιατί δεν μπήκαν νωρίτερα οι Μακέντα και Χατζηγιοβάνης σε ένα ματς που πήγε στις σέντρες, αλλά υπάρχουν πράγματα που ήταν χτυπητά και στα δύο ματς. Το δίδυμο των Μαουρίσιο – Πέρεθ είναι αρκετά αργό και χωρίς μέτρα με την μπάλα, ο Λούντκβιστ ακόμα ψάχνεται και ο Σάρλια δεν πείθει κανέναν.