Δεν χρειαζόταν να είσαι Πανιώνιος για να αντιληφθείς πόσο δύσκολη θα ήταν η φετινή χρονιά. Και τα ζόρια μεγάλωσαν μετά την πρεμιέρα.
Ένα από τα συν που είχε αυτή η ομάδα στο παρελθόν ήταν ότι υπήρχε ποδοσφαιρική λογική. Λεφτά ποτέ -τα τελευταία χρόνια- δεν είχε. Έβρισκε τον τρόπο, όμως, έχοντας καλές άκρες -κυρίως με μία ομάδα- ώστε να ενισχυθεί και να επιβιώσει.
Στην πορεία, όμως, όλοι εκείνοι που βοήθησαν για να έρθουν καλοί παίκτες και να μπουν στα ταμεία της ομάδας, έφυγαν. Και η ποδοσφαιρική λογική σταμάτησε να υπάρχει. Το μεγαλύτερο παράδειγμα ήταν η απόλυση του Άκη Μάντζιου. Με αυτό το ρόστερ και αυτές τις συνθήκες φέτος, διώχνεις τον προπονητή μετά από ένα ματς; Γιατί η απόφαση πάρθηκε πριν καν γίνει το ματς στην Τούμπα.
Και εάν δεν έχει τόση σημασία τι θα γράψω εγώ ή τι θα σκεφτείς εσύ που θα το διαβάσεις, έχει νομίζω σημασία τι λένε οι ίδιοι οι παίκτες. Δεν αναφέρομαι φυσικά στα νεαρά παιδιά που πρέπει να λένε και «ευχαριστώ» που παίζουν σε μία ιστορική ομάδα. Αναφέρομαι στους έμπειρους, αυτούς που ξέρουν πράγματα και καταστάσεις. Δεν το πίστευαν ούτε εκείνοι, όταν γνωστοποιήθηκε η αλλαγή προπονητή.
Και δε χρειάζεται να πούμε ποιος πήρε την απόφαση. Αυτός που κάνει τα πάντα στον Πανιώνιο και που τα τελευταία χρόνια φροντίζει ώστε να πέφτει ο πήχης σταθερά. Εκείνος που ήθελε να γίνουν μεταγραφές τον Ιανουάριο και «υπέγραψε» έτσι την αποτυχία στο κομμάτι της αδειοδότησης. Αυτός που με τον Μιχάλη Γρηγορίου προπονητή, είχε φροντίσει να αποκτηθούν τον ακριβώς προηγούμενο Ιανουάριο παίκτες που δε βοήθησαν καθόλου και χρέωσαν μόνο την ομάδα. Όπως τη χρέωσαν και άλλες μεταγραφές του που όσο και να βοήθησαν, εκτίναξαν το τότε μπάτζετ, ενώ τα οικονομικά ήταν ήδη στο κόκκινο.
«Προετοιμάζεται από τώρα ο Πανιώνιος;»
Προσωπικά δεν πιστεύω στο «ουδείς αναντικατάστατος», αλλά δεν θεωρώ και αναντικατάστατο στον Μάντζιο. Βοήθησε πολύ, συμμάζεψε το περσινό χάος του Ζοζέ Ανιγκό και θα έπρεπε να έχει την ευκαιρία να στρώσει στη διακοπή την ομάδα και να κριθεί μετά. Είναι ως έναν βαθμό και ανήθικο να τον αδειάζεις έτσι. Αλλά ας υποθέσουμε πως έβλεπες κάτι που δεν έβλεπε κανείς άλλος. Υπάρχουν και άλλοι αξιόλογοι προπονητές. Ήταν, όμως, ο κόουτς το πραγματικό πρόβλημα ή μήπως ήταν το λειψό ρόστερ; Η απάντηση είναι άλλη. Το πρόβλημα πρωτίστως είναι η διοίκηση. Όσο ο Νίκος Ζαμάνης δεν βρίσκει τρόπο να επιστρέψει η ομαλότητα οικονομικά, τόσο θα ζορίζεται ο Πανιώνιος σε όλους τους τομείς.
Να πάμε και στην πρόσληψη του Νίκκι Παπαβασιλείου; Ποιου; Το άκουσα από κάποιους και αυτό και δικαίως. Το να κάνεις μία καλή σεζόν με τον Εργοτέλη, δε λέει κάτι. Και η καλύτερη επιλογή να αναδειχτεί, αυτή τη στιγμή δεν παύει να είναι ένας προπονητής Β’ Εθνικής που κάνει το παραπάνω βήμα. Ένα πείραμα δηλαδή. «Καλά, στον Πανιώνιο τι κάνουν; Προετοιμάζονται για την επόμενη μέρα;», άκουσα να μου λέει με νόημα άνθρωπος που γνωρίζει πολύ καλά πρόσωπα και καταστάσεις στην Πλατεία.
Δεν καταλαβαίνω και κάτι ακόμη. Έρχεται τώρα το ματς με την ΑΕΛ που είναι κομβικό απ’ όλες τις απόψεις. Πας με νέο προπονητή σε αυτό. Αν δε νικήσει, τον έχεις κάψει με το καλημέρα. Και μαθαίνω, μάλιστα, πως σε περίπτωση αρνητικού αποτελέσματος, θα είναι μεγάλες και οι εξελίξεις. Η πορεία θα δείξει εάν η αλλαγή προπονητή βγει ή όχι. Εκείνο που μπορεί κανείς να πει με όσα γίνονται, πάντως, είναι πως η ομάδα διοικείται ερασιτεχνικά…
Κάντε follow στο Sportime
Κάντε like στην σελίδα του Sportime στο Facebook
Ακολουθήστε το Sportime στο Instagram