Για οποιονδήποτε φίλαθλο το να δει να ακυρώνονται δύο γκολ μέσω VAR της ομάδας του και τελικά ο αντίπαλος να νικάει με πέναλτι από το VAR είναι περίεργο. Δεν το δέχεσαι εύκολα. Αυτή, όμως, είναι η νέα τάξη πραγμάτων. Για τους φίλους του ΠΑΣ Γιάννινα αυτό το ματς ήταν ίσως το καλύτερο δυνατό μάθημα για δύο λόγους.
Ο πρώτος είναι ότι από τη στιγμή που μπήκε στη ζωή μας το VAR, οφείλουμε να το συνηθίσουμε και να αποδεχόμαστε τουλάχιστον στα οφσάιντ τις αποφάσεις του. Όπως λίγο καιρό πριν ο ΠΑΣ Γιάννινα έπαιρνε έναν βαθμό με το ακυρωθέν γκολ του Ελ Αραμπί, έτσι τώρα βρέθηκε από την άλλη πλευρά. Σωστή και τότε η απόφαση, σωστές και αυτές με την ΑΕΚ. Δεν χρειάζεται να βλέπουμε φαντάσματα και να μπαίνουμε σε συζητήσεις που δεν έχουν νόημα. Στα πέναλτι ευτυχώς ή δυστυχώς θα υπάρχει ακόμα και τώρα σε κάποιες περιπτώσεις η… κρίση του ρέφερι.
Ο δεύτερος λόγος έχει να κάνει με την εικόνα. Θα πρέπει να σταματήσει ο κόσμος να κρίνει πάντα με βάση το τελικό αποτέλεσμα. Στα δικά μου μάτια η ομάδα του Αργύρη Γιαννίκη έκανε το πιο γεμάτο της παιχνίδι κόντρα στην Ένωση και ας έχασε. Πάλεψε και στα δύο ημίχρονα, βρήκε δύο γκολ, είχε ένα δοκάρι και κάποιες ακόμα καλές στιγμές. Πόσα παραπάνω να κάνει δηλαδή απέναντι σε αυτό τον αντίπαλο; Το κυριότερο ήταν πως δεν εξαφανίστηκε στο δεύτερο ημίχρονο. Από την αρχή έως το τέλος ο ΠΑΣ Γιάννινα το πάλεψε παίζοντας το ποδόσφαιρό του.
Έχει σημασία, λοιπόν, η ήττα; Ήταν καλύτερη δηλαδή η εικόνα στη Ριζούπολη ή στο «Βικελίδης», όπου ήρθαν θετικά αποτελέσματα για τους Ηπειρώτες; Το ματς με την ΑΕΚ ήταν το πιο ελπιδοφόρο και η (ακόμα μία) επιβεβαίωση πως κάτι καλό γίνεται. Ας σταματήσουμε, λοιπόν, να τα βλέπουμε όλα βάσει αποτελέσματος. Αυτό μάλλον ήταν το καλύτερο… μάθημα που έδωσε ο Γιαννίκης και οι ποδοσφαιριστές του.
Κλείνοντας, αξίζει να σχολιαστεί πως για δεύτερο ματς ο Ελευθεριάδης ήταν θετικός. Φαίνεται πως ο κόουτς θα έχει μία επιπλέον λύση στα άκρα. Εάν καταφέρει να βγάλει 1-2 λαγούς ακόμα από το καπέλο του, τότε θα κάνει και τη ζωή του πιο εύκολη. Το ρόστερ δεν είναι μεγάλο ούτε το πιο ποιοτικό. Ίσως να κοστίζει και λιγότερο από κάθε άλλο στη Super League 1. Με πλάνο και δουλειά, όμως, όλα γίνονται.
