Ο ένας πήγε με τη ρέντα, ο άλλος με το πλάνο του
Βλέπεις το ΠΑΣ Γιάννινα – Παναθηναϊκός. Δεν ξέρεις τις ομάδες και τη δυναμική τους. Η μία προσπαθεί να παίξει στρωτό ποδόσφαιρο. Βγάζει συνδυασμούς, κυκλοφορεί την μπάλα, κάνει τελικές, βάζει και δύο γκολ. Η άλλη έχει σκοράρει στην αρχή και έκτοτε τη νοιάζει περισσότερο να κρατήσει το αποτέλεσμα παρά να παίξει. Τι θα σκέφτεσαι; Για όλους...Βλέπεις το ΠΑΣ Γιάννινα – Παναθηναϊκός. Δεν ξέρεις τις ομάδες και τη δυναμική τους. Η μία προσπαθεί να παίξει στρωτό ποδόσφαιρο. Βγάζει συνδυασμούς, κυκλοφορεί την μπάλα, κάνει τελικές, βάζει και δύο γκολ. Η άλλη έχει σκοράρει στην αρχή και έκτοτε τη νοιάζει περισσότερο να κρατήσει το αποτέλεσμα παρά να παίξει. Τι θα σκέφτεσαι;
Για όλους εμάς που γνωρίζουμε ποιος είναι ο ΠΑΣ Γιάννινα και ποιος ο Παναθηναϊκός φέτος, δεν πρέπει να μας κάνει εντύπωση. Κανείς δεν περίμενε αυτό το ματς για να διαπιστώσει ότι οι Ηπειρώτες φέτος είναι μία ομάδα που παίζει ποδόσφαιρο. Τηρουμένων των αναλογιών, μάλιστα, παίζουν πολύ καλύτερα από τους περισσότερους στη Super League 1. Και από την άλλη έχεις μία ομάδα που τον τελευταίο καιρό το μόνο που κάνει είναι να ψάχνει το γρήγορο γκολ. Μετά άμυνα και αντεπιθέσεις.
Εάν χρειάζεται να το επαναλαμβάνουμε μετά από κάθε ματς, ναι ο Λάζλο Μπόλονι βελτίωσε τον Παναθηναϊκό. Βρήκε ένα χάος και έβαλε τάξη. Δεν είναι δική του η ομάδα, δεν ήταν εύκολο να έρθουν τα διαδοχικά θετικά αποτελέσματα. Υπάρχει, πάντως, και ένα μεγάλο “αλλά”. Αυτό έχει να κάνει με τον τρόπο που έρχονται. Όποιος δεν βλέπει ότι ο Παναθηναϊκός έχει ρέντα, εθελοτυφλεί. Και όταν σταματήσει αυτή; Υπάρχει εναλλακτικό πλάνο για τότε;
Το εύκολο είναι να βλέπεις το 7-2-0 μέσα στο 2021 και να μη στέκεσαι σε τίποτα άλλο. Το θέμα, όμως, είναι και το πώς ήρθαν τα αποτελέσματα. Ο Παναθηναϊκός στα μισά του ματς σκόραρε μαξ στη δεύτερη φάση του. Το έκανε στη Ριζούπολη, το έκανε στο «Κλ. Βικελίδης», το έκανε στον Βόλο, το έκανε με τον Ατρόμητο (σ.σ. και μάλιστα και το 1-2 γίνεται από το πουθενά στην πρώτη φάση του δευτέρου ημιχρόνου), το έκανε με τον Ολυμπιακό. Το έκανε και στο Αγρίνιο με τον ΠΑΣ Γιάννινα. Αυτή τη φορά, όμως, η συνταγή δεν πέτυχε. Γιατί θα έρθει και το ματς που θα εκτεθείς δίνοντας τόσο εύκολα την μπάλα στον αντίπαλο.
Και εάν δεν έχει σημασία τι πιστεύουν οι δημοσιογράφοι ή οι οπαδοί γι’ αυτό που παίζει ο Παναθηναϊκός, μάλλον έχει σημασία η άποψη των παικτών. Εάν τους ρωτήσετε τι θεωρείτε ότι θα πουν, πως τους αρέσει αυτό το στυλ ποδοσφαίρου; Ή πως θα προτιμούσαν να έχουν τη φιλοσοφία του ΠΑΣ Γιάννινα; Εξίσου ανησυχητικό και το πώς τοποθετείται στις δηλώσεις του ο Λάζλο Μπόλονι. Όχι μόνο γιατί δεν αναλαμβάνει το μερίδιο ευθύνης που του αναλογεί, αλλά και γιατί διαρκώς προσπαθεί να ρίχνει τον πήχη. Το άρχισε, άλλωστε, από την πρώτη μέρα που ήρθε, όταν χαρακτήριζε στην παρουσίασή του επιτυχία την είσοδο στα πλέι οφ.
Κλείνοντας, ο ΠΑΣ Γιάννινα έδειξε για άλλη μία φορά πως κόντρα στους μεγάλους είναι εξαιρετικός και παίζει το ποδόσφαιρό του, κάτι κάτι που σπάνια βλέπεις στα μέρη μας. Δεν προσαρμόζεται. Αυτή τη φιλοσοφία είχε και στο Αγρίνιο ο Αργύρης Γιαννίκης και του βγήκε. Πολύ καλό κοουτσάρισμα από τον ίδιο και μία… απάντηση από τους παίκτες του. Μετά τις ήττες στους «Ζωσιμάδες» από Βόλο και Ατρόμητο ο 40χρονος τεχνικός δήλωνε πως είναι… θάνατος να βρίσκεσαι πίσω τόσο νωρίς στο σκορ. Να, όμως, που ακόμη και τότε, υπάρχει ο τρόπος να γυρνάς τα ματς.