Όταν καίγεσαι για βαθμούς, το πρώτο που πρέπει να κάνεις είναι να παίρνεις τα ματς στην έδρα σου. Ήττες, όπως αυτή που γνώρισε ο ΠΑΣ Γιάννινα με τον Ατρόμητο, ίσως κοστίσουν. Το πρόγραμμα, βέβαια, στρώνει τώρα, αλλά εύκολο ματς δεν είναι κανένα. Εύκολο το κάνει κανείς με την απόδοσή του στο γήπεδο.
Κόντρα στους Περιστεριώτες βγήκαν σχεδόν όλες οι αδυναμίες της ομάδας του Γιάννη Πετράκη. Μετά το ματς του πρώτου γύρου έγραφα ότι δεν υπάρχει το χαφ που θα κάνει το κάτι παραπάνω δημιουργικά. Άλλαξε κάτι; Μόνο όταν είναι στο 100% ο Πάντελιτς ίσως δούμε κάτι διαφορετικό σε αυτό τον τομέα.
Μέχρι τότε, όμως, όλα εξαρτώνται από τον Γιάκο. Είναι καλά; Θα παίξει και κάθετα ο ΠΑΣ Γιάννινα. Έχει κακή μέρα; Υπάρχει πρόβλημα. Ειδικά με τον Βιδάλ έτσι. Σα να μην έπαιζε ήταν ο Βραζιλιάνος, ο οποίος εξελίσσεται σε μία από τις μεγάλες απογοητεύσεις της σεζόν.
Τι άλλο μας επιβεβαίωσε το ματς με τον Ατρόμητο; Το τρομερό πρόβλημα που υπάρχει φέτος στην άμυνα. Άλλες στιγμές σε καθαρά προσωπικές φάσεις, όπως αυτή του 0-1 (ο Τζημόπουλος χάνει τον Κουλούρη και ο Βελλίδης δεν βγαίνει σωστά), άλλες στην αδυναμία αλληλοκάλυψης και συνεννόησης. Ακόμη και στο τοπικό θα τραβούσε κάποιος τα μαλλιά του αν έβλεπε στόπερ να κάνει κούρσα όπως αυτή του Χατζηισαΐα στο 0-2. Εκεί έχουν γίνει όλα λάθος. Ο Κάστρο με τον Μπουκουβάλα τον αφήνουν χωρίς να κάνουν φάουλ. Ο Λίλα δεν κλίνει προτιμώντας να μείνει στον Μπρούνο, ενώ ο Νικολιάς αργεί να γυρίσει.
Υπάρχει, βέβαια, και το γνωστό πρόβλημα στην επίθεση. Ο Αθανασιάδης ό,τι τελική έκανε, έστελνε την μπάλα εκτός, ενώ ο Μάνος πέταξε αυτή τη φορά δύο μεγάλες ευκαιρίες. Κάπου εκεί φάνηκε και η διαφορά ποιότητας πάντως. Άλλο να έχεις τον Κουλούρη και άλλο τον Κλάους. Δεν έκανε κάτι φοβερό ο Ατρόμητος, αλλά είχε την ουσία. Αυτό θα πρέπει να βάλουν στο παιχνίδι τους και οι Ηπειρώτες για να ξεφύγουν από τις τελευταίες θέσεις.