Premier League: Αυτοί ήταν οι καλύτεροι και οι χειρότεροι
Ο Αντώνης Τσιράκης γράφει για εκείνους που ξεχώρισαν και όσους απογοήτευσανΗ καλύτερη Premier League των τελευταίων ετών ολοκληρώθηκε… Η Μάντσεστερ Σίτι το σήκωσε ξανά έχοντας έναν βαθμό παραπάνω από η Λίβερπουλ. Όλα κρίθηκαν στις λεπτομέρειες.
Όταν δύο ομάδες κάνουν τέτοια εκπληκτική σεζόν, μόνο σε αυτές μπορείς να σταθείς, όπως τις ισοπαλίες της Λίβερπουλ εκτός με Γουέστ Χαμ, Έβερτον και Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ ή τις ήττες της Σίτι με ανατροπή (Πάλας, Λέστερ, Νιούκαστλ). Στο χαμένο πέναλτι του Μαχρέζ στο «Άνφιλντ» και το πλασέ του Μανέ στο «Έτιχαντ» που δεν πέρασε τη γραμμή.
Οι δύο που πάλεψαν για τον τίτλο είχαν μεγάλη απόσταση από τους άλλους. Το Big 6 δεν έσπασε, φυσικά, αλλά οι υπόλοιποι τέσσερις ήταν αρκετά προβληματικοί. Η Τότεναμ, που έκανε κάτι εντυπωσιακό δεδομένης της έλλειψης μεταγραφών, ήταν πιο ομάδα, αλλά κάπου το παράτησε λόγω Champions League. Τσέλσι και Άρσεναλ είχαν θέματα, ενώ η Γιουνάιτεντ έσωσε λίγο τα προσχήματα με τον Όλε Γκούναρ Σόλσκιερ. Δεν κράτησε πάρα πολύ και αυτό πάντως.
Από εκεί και πέρα, η Γουλβς ήταν η πιο σοβαρή ομάδα και ένα κλικ κάτω οι Έβερτον, Γουέστ Χαμ, Λέστερ και Γουότφορντ. Η διαφορά είναι πως οι δύο πρώτες όφειλαν να είναι καλύτερες με τα λεφτά που είχαν δώσει. Ωραίο ποδόσφαιρο έπαιξε η Μπόρνμουθ που κάπου ξεφούσκωσε, απογοητευτική η Μπράιτον από κάποια φάση και μετά. Δικαίως έπεσαν Κάρντιφ, Φούλαμ και Χάντερσφιλντ. Η πρώτη ήταν από τις πιο άτεχνες ομάδες που έχουμε δει τα τελευταία χρόνια. Η δεύτερη δεν ήξερε πώς να αμύνεται και η Χάντερσφιλντ δεν είχε τίποτα. Θύμισε… Άστον Βίλα τη χρονιά που έπεφτε, δηλαδή μία από τις χειρότερες ομάδες των τελευταίων ετών στην Premier League.
Καλύτερος παίκτης
Η μονομαχία ουσιαστικά ήταν ανάμεσα στους Βίρτζιλ Φαν Ντάικ και Ραχίμ Στέρλινγκ. Ο πρώτος αναδείχτηκε καλύτερος παίκτης από τους ποδοσφαιριστές, ο δεύτερος από τους δημοσιογράφους. Ίσως έπαιξε ρόλο και που ήταν Άγγλος. Ποια ήταν η διαφορά τους; Ο Φαν Ντάικ είχε τέτοια επίδραση που άλλαξε την εικόνα μίας ολόκληρης άμυνας. Ο Στέρλινγκ είχε τρομερά νούμερα, αλλά σε μία ομάδα που ούτως ή άλλως ξέρει πώς να αξιοποιεί τα εξτρέμ της. Δείτε για παράδειγμα τα στατιστικά του Λιρόι Σανέ, που δεν έπαιζε τόσο φέτος, και θα καταλάβετε. Συνεπώς Φαν Ντάικ!
Καλύτερος νέος παίκτης
Ψηφίστηκε ο Στέρλινγκ. Το θέμα είναι πώς ορίζεται το… «νέος». Ο Στέρλινγκ γίνεται 25 τον Δεκέμβριο και αυτή είναι η μόνη μου διαφωνία. Διαφορετικά ήταν απολύτως λογική επιλογή. Από τους νεαρούς δύο ήταν εκείνοι που έβγαλαν μάτια. Τρεντ Αλεξάρντερ Άρνολντ και Γουάν Μπισάκα. Τρομερός ο δεύτερος στην πρώτη του χρονιά που τον μάθαμε. Γίνεται, όμως, να μην πάμε με τον Άρνολντ; Μέσα σε όλα έγραψε και ιστορία στην Premier League ο 20χρονος, αφού έγινε ο πρώτος αμυντικός που κάνει 12 ασίστ! Ρίχτε μία ματιά και στους Ντουάιτ ΜακΛιν και Χάρβεϊ Λιούις Μπαρνς. Φέτος έκαναν το ξεπέταγμά τους και αναμένεται να απασχολήσουν. Ειδικά ο πρώτος. Εννοείται και στον Φιλ Φόντεν. Με τον Γκουαρντιόλα προπονητή ο μικρός στα επόμενα χρόνια ίσως κάνει θαύματα.
Καλύτερος προπονητής
Τι είναι πιο δύσκολο, να κάνεις για δεύτερη χρονιά στη σειρά το τέλειο στην Premier League, όπως ο Πεπ Γκουαρντιόλα ή να αλλάζεις εντελώς μία ομάδα και να την οδηγείς στην καλύτερη συγκομιδή της ιστορίας της, όπως ο Γιούργκεν Κλοπ; Κάποιοι θα πουν ότι ακόμη πιο δύσκολο ήταν αυτό που έκανε ο Μαουρίσιο Ποτσετίνο. Χωρίς μεταγραφές, μπήκε τετράδα και πήγε στον τελικό του Champions League. Μήπως ο Νούνο Εσπίριτο Σάντο δεν δικαιούται τα εύσημα; Μία ομάδα που προερχόταν από την Championship πήρε το… πρωτάθλημα πίσω από το Big 6 και πήγε ημιτελικά Κυπέλλου. Οι 198 βαθμοί, όμως, σε δύο σεζόν είναι κάτι ασύλληπτο, επομένως Γκουαρντιόλα.
Καλύτερη και χειρότερη ενδεκάδα της Premier League
Όλοι δεν γίνεται να μπουν. Είναι αδύνατον. Κάποιοι αδικούνται. Για παράδειγμα δεν υπήρχε χώρος για τους δύο από τους τρεις πρώτους σκόρερ της φετινής σεζόν, Μοχάμεντ Σαλάχ και Πιέρ Εμερίκ Ομπαμεγιάνγκ. Τζέιμι Βάρντι, Ραούλ Χιμένες και Έντερσον έκαναν επίσης εξαιρετική σεζόν και φυσικά ο Σον. Υπήρχαν ματς που τραβούσε μόνος του την Τότεναμ.
Έτοιμοι για την ενδεκάδα; Άλισον Μπέκερ (Λίβερπουλ), Τρεντ Αλεξάντερ Άρνολντ (Λίβερπουλ), Βίρτζιλ Φαν Ντάικ (Λίβερπουλ), Εμερίκ Λαπόρτ (Μάντσεστερ Σίτι), Άντι Ρόμπερτσον (Λίβερπουλ), Φερναντίνιο (Μάντσεστερ Σίτι), Μπερνάρντο Σίλβα (Μάντσεστερ Σίτι), Εντέν Αζάρ (Τσέλσι), Ραχίμ Στέρλινγκ (Μάντσεστερ Σίτι), Σαντιό Μανέ (Λίβερπουλ), Σέρχιο Αγκουέρο (Μάντσεστερ Σίτι).
Ας πάμε και στους χειρότερους. Εδώ δεν βάζουμε αυτούς που ήταν οι χειρότεροι παίκτες σε όλη τη σεζόν. Αλλιώς θα ήταν μόνο ποδοσφαιριστές των Χάντερσφιλντ, Φούλαμ και Κάρντιφ. Το θέμα ήταν τι απαιτήσεις υπήρχαν. Επομένως, Ασμίρ Μπέγκοβιτς (Μπόρνμουθ), Άσλεϊ Γιανγκ (Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ), Γέρι Μίνα (Έβερτον), Σερντάν Μουστάφι (Άρσεναλ), Μπεν Ντέιβις (Τότεναμ), Φρεντ (Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ), Ζαν Μικαέλ Σερί (Φούλαμ), Αντρέ Γκόμες (Έβερτον), Ρασίντ Γκεζάλ (Λέστερ), Αλέξις Σάντσες (Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ), Κριστιάν Μπεντέκε (Κρίσταλ Πάλας). Η αλήθεια είναι πως το πάλεψαν και άλλοι για να μπουν. Για παράδειγμα η Μπράιτον έκανε τον Αλιρεζά Γιάχανμπακς την πιο ακριβή της μεταγραφή. Τι έκανε ο Ιρανός; Μηδέν γκολ, μηδέν ασίστ. Αλλά στο νήμα τον κέρδισε ο Γκεζάλ, ο παίκτης που αποκτήθηκε για να αντικαταστήσει τον Μαχρέζ και τελείωσε με ένα γκολ και καμία ασίστ στην σαφώς καλύτερη της Μπράιτον Λέστερ. Και τον Μοχάμεντ Ελιουνούσι (Σαουθάμπτον) ψάχναμε, όπως και τον Αντρέ Σίρλε (Φούλαμ). Τραγικός και ο Αντρέ Ζαμπό Ανγκισά (δόθηκαν 22,5 εκ. λίρες από τη Φούλαμ), αλλά τον κέρδισε ο συμπαίκτης του Σερί που και πιο ακριβός ήταν και είχε ακουστεί κάποτε για την Μπαρτσελόνα!
Ο πιο βελτιωμένος παίκτης
Από τις πιο δύσκολες κατηγορίες. Εκπληκτική σεζόν από τον Ράιαν Φρέιζερ (Μπόρνμουθ). Πέρυσι τελείωσε με πέντε γκολ και τρεις ασίστ και φέτος είχε 7 τέρματα και 14 ασίστ (μόλις μία λιγότερη από τον πρώτο Αζάρ). Ο συμπαίκτης του Κάλουμ Γουίλσον κλήθηκε και στην εθνική. Πέρυσι είχε οκτώ γκολ και δύο ασίστ και φέτος έκλεισε με 14-10. Εάν δεν είχε και έναν τραυματισμό που τον έβγαλε εκτός ρυθμού, θα πήγαινε ακόμα καλύτερα. Άρνολντ και Τζίνι Βαϊνάλντουμ της Λίβερπουλ ήταν άλλοι παίκτης. Ο πιο βελτιωμένος, όμως, ήταν ο Μπερνάρντο Σίλβα (Μάντσεστερ Σίτι). Και είναι από τις φορές που δεν το δείχνουν οι αριθμοί. Πέρυσι τελείωσε με 6-5 και φέτος με 7-8. Έβλεπες, όμως, άλλον παίκτη. Έκανε τα πάντα στο γήπεδο. Έφτασε να βγάλε τον Σανέ εκτός ενδεκάδας, ενώ όσο χρειαζόταν, κάλυπτε το κενό του Κέβιν Ντε Μπρόινε. Μας έκανε να ξεχάσουμε ότι έλειπε ο Βέλγος από τη Σίτι. Από τους παίκτες-κλειδιά για να πάρει η ομάδα του Πεπ Γκουαρντιόλα τον τίτλο.
Καλύτερη και χειρότερη μεταγραφή
Αρχικά υπάρχουν περιορισμοί. Όποιος ήταν δανεικός και απλά αγοράστηκε (τύπου Ντιόγκο Ζότα) δεν μπαίνει σε αυτή την κατηγορία γιατί ήξερε την ομάδα. Δεν μετράμε ούτε τους απλούς δανεισμούς, όπως του Γιούρι Τίλεμανς (που έκανε όργια μπαίνοντας αμέσως στο νόημα τον Ιανουάριο). Ψάχνουμε ένα… bargain. Εξαιρετική μεταγραφή ο Άλισον, αλλά δόθηκαν και 56 εκ. λίρες. Αν ο Φαμπίνιο εγκλιματιζόταν κατευθείαν, ίσως ήταν αυτός. Ίσως η πιο έξυπνη επιλογή να ήταν ο Τζέιμς Μάντισον. Δεν ήταν λίγα τα 22,5 εκ. λίρες, αλλά θα τα βγάλει η Λέστερ στην πορεία. Στα 22 του είχε στην πρώτη του σεζόν στην Premier League 7 γκολ και 7 ασίστ και σχεδόν όλες οι επιθέσεις περνούσαν από εκείνον. Στις καλές προσθήκες οι Φελίπε Άντερσον και Ριτσάρλισον (αλλά πολλά τα λεφτά), όπως και Λούκας Τορέιρα. Ο τελευταίος, όμως, κάπου το έχασε μέσα στη σεζόν.
bwin Παίξε νόμιμα στοίχημα με καθημερινές προσφορές! 21+ *Ισχύουν όροι & προϋποθέσεις
Για τη χειρότερη μεταγραφή το κριτήριο είναι το ποσό που δόθηκε. Αναφερθήκαμε και πιο πάνω σε παίκτες που πληρώθηκαν ακριβά και δεν έκαναν τίποτα όπως οι Γιάχανμπακς, Ελιουνούσι, Γκεζάλ, Ανγκισά, Σερί. Ούτε ο Ναμπί Κεϊτά δικαιολόγησε στην πρώτη του χρονιά τα λεφτά που δαπανήθηκαν, αλλά έδειξε πως έχει προοπτική και μπορεί να προσφέρει όταν προσαρμοστεί. Η απόλυτη απογοήτευση ήταν ο Φρεντ. Η Γιουνάιτεντ έδωσε 53 εκ. λίρες και τον έκλεψε από τη Σίτι. Τι έκανε ο Βραζιλιάνος; Δεν μπορούσε καν να καθιερωθεί στην ενδεκάδα τη στιγμή που η ομάδα του έκανε μία από τις χειρότερες σεζόν στην ιστορία της στην Premier League!
Η απογοήτευση της χρονιάς
Η μεγαλύτερη όλων ήταν φυσικά η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ. Φαινόταν πως αυτό το ρόστερ δεν τραβάει με τον Ζοζέ Μουρίνιο, αλλά και με τον Σόλσκιερ η βελτίωση ήταν προσωρινή. Το τελείωμα απογοήτευσε τους πάντες. Μία ομάδα που έμοιαζε παρατημένη με παίκτες αδιάφορους που έπαιζαν όποτε ήθελαν. Απογοήτευση ήταν η Μπράιτον, ενώ λίγα πράγματα είδαμε και από την Μπέρνλι έναν χρόνο μετά τη φανταστική της σεζόν που την οδήγησε στο Europa League. Δεν ενθουσιαστήκαμε με την Έβερτον, ούτε με την Άρσεναλ. Στην πρώτη χρονιά του Ουνάι Έμερι κάθε εκτός έδρας ματς έμοιαζε με εφιάλτης. Και η άμυνά της δεχόταν σταθερά γκολ με μεγάλη ευκολία.