Μια καλή ευκαιρία πάλι έχασε ο ΆΡΗΣ να ανέβει στη τρίτη θέση και να βλέπει πιο αισιόδοξα την συνέχεια! Μια συνέχεια όμως που έχει πολύ δουλειά ακόμη!
Σε ένα ηλιόλουστο απόγευμα με ωραία ποδοσφαιρική ατμόσφαιρα που δημιούργησαν οι οπαδοί και των δύο ομάδων, αφού εκτός απ’ τους οπαδούς του ΑΡΗ, υπήρχαν και οπαδοί του ΠΑΣ στο γήπεδο δείχνοντας ότι έτσι πρέπει να γίνεται να συνυπάρχουν οι αντίπαλοι οπαδοί, έγινε ένα μέτριο παιχνίδι που έληξε δυστυχώς χωρίς γκολ.
Φοβερή στιγμή, όταν οι περίπου οι 100 περίπου Γιαννιώτες οπαδοί που βρέθηκαν στη Θεσσαλονίκη , φωνάξανε για τον Άλκη πρώτοι το σύνθημα «ΑΛΚΗ ζωντανος για πάντα αρειανός» και φυσικά καταχειροκροτήθηκαν απ’ όλο το γήπεδο.
Προς τιμή του αείμνηστου ΑΛΚΗ ΚΑΜΠΑΝΟΥ δόθηκε το όνομα του στη θύρα των επισήμων του Κλεάνθης Βικελίδης σε μια σεμνή τελετή της ΠΑΕ ΑΡΗΣ παρουσία των γονιών του παιδιού!
Ο ΑΡΗΣ αγωνιστικά λοιπόν πέταξε στη κυριολεξία στα σκουπίδια το πρώτο ημίχρονο πραγματοποιώντας ίσως το χειρότερο του ημίχρονο στη φετινή σεζόν! Κι αυτό δεν έγινε γιατί τα Γιάννενα κάνανε κάτι σπουδαίο ή κάτι διαφορετικό, ίσα ίσα που παίξανε όπως πάντα δηλαδή, με πολύ σφιχτή άμυνα για να κρατήσουν το μηδέν και με μακρινές μπαλιές, μήπως τους βγει καμία αντεπίθεση και εκμεταλλευτούν την ταχύτητα και την τεχνική του μοναδικού τους προωθημένου του Πέρεα, πράγμα που στο συγκεκριμένο ματς δεν έγινε.
Ο Χέρμαν Μπούργος είχε την ατυχή έμπνευση να παίξει με τρία στόπερ (!) και να δοκιμάσει ένα σχήμα που ποτέ δεν είχε ξαναπαίξει. Έβαλε σε ένα σύστημα 3-5-2, πίσω και δεξι τον Μπεναλουάν δίπλα στους Φαμπιάνο Μπράμπετς και πρώτη φορά τον φιλότιμο Εμπακατά σαν δεξί χαφ εξτρέμ, δίπλα στους Σάσα Ματίγια στον άξονα με τους Γκάνεα Ιτούρμπε αριστερά, και μπροστά τους Εντιαγέ Καμαρά. Άφησε εκτός βασικής εντεκάδας τους Σούντγκρεν, Γκάμα, Μαντσίνι, Ματέο Γκαρσία, Μπερτόγλιο παίχτες που συνήθως παίζουν βασικοί και οι πέντε ή τουλάχιστον οι 4 απ’ τους 5, και παίχτες που είδικα εντός έδρας απέναντι σε ομάδες που παίζουν κλειστά δημιουργούν πολλές φάσεις.
Κάτι που στο πρώτο ημίχρονο δεν έγινε. Αντίθετα εκτός από μια φλύαρη κατοχή της μπάλας δεν έγινε απολύτως τίποτα εκτός από ένα καλό σουτ του Σάσα που έβγαλε σε κόρνερ ο εξαιρετικός Λοντίγκιν τερματοφύλακας του ΠΑΣ.
Ο ΑΡΗΣ δεν μπορούσε ούτε απ’ τα πλάγια ούτε απ’ τον άξονα να επιτεθεί σωστά , ο Καμαρά ήταν αποκομμένος και πάλευε μόνος έξω απ’ τη περιοχή και ούτε ο Εντιαγέ ούτε ο Ιτούρμπε μπορούσαν να κάνουν κάτι ουσιαστικό παρά τις προσπάθειες που κάνανε αφού δεν είχαν καλές συνεργασίες με τους άλλους συμπαίχτες τους. Σάσα και Ματίγια δεν κατάφεραν τίποτε το ιδιαίτερο αφού ήταν καλά μπλοκαρισμένοι και απλά γυρνούσαν τη μπάλα πλάγια και πίσω.
Γενικά η εικόνα του ΑΡΗ στο πρώτο ημίχρονο ήταν αποκαρδιωτική! Μια εικόνα για την οποία έχει μεγάλη ευθύνη ο κόουτς Χέρμαν Μπούργος που μάλλον έλαβε υπόψη του το ματς της κανονικής διάρκειας στο οποίο ο Άρης υπέστει εκείνη την ντροπιαστική ήττα και ίσως να φοβήθηκε το παιχνίδι.
Εκανε όμως λάθος, έχοντας μόνο τη δικαιολογία ότι δεν είναι γνώστης του ελληνικού πρωταθλήματος!
Εκείνο το ματς το 0-5 ήταν ένα αποτέλεσμα που απλά συμβαίνει στο ποδόσφαιρο κάθε 100 χρόνια όταν παίζουν αντίπαλοι ομάδες της δυναμικής και της αξίας που έχουν ΑΡΗΣ και ΠΑΣ. Ένας ΠΑΣ που του βγήκαν όλα τότε.
Έπεσε λοιπόν σ αυτή τη παγίδα ο Χέρμαν Μπούργος, φοβήθηκε το παιχνίδι και πέταξε ένα ημίχρονο κάτι που τελικά στοίχησε στην ομάδα γιατί το δεύτερο ημίχρονο δεν ήταν αρκετό να κερδίσει ο ΑΡΗΣ το παιχνίδι όταν και έπαιξε όπως έπρεπε.
Στο δεύτερο ημίχρονο ο Μπουργος κατάλαβε το λαθος του άλλαξε το σύστημα έγιναν και οι αλλαγές, μπήκαν Μαντσίνι Μπερτόγλιο Ματέο Σούντγκρεν, Ντουκουρέ, κι όλοι όσοι μπήκαν ήταν δραστήριοι. Η ομάδα πίεσε ασφυκτικά τον αντίπαλο της έκανε φάσεις όμως το άγχος όσο περνούσε ο χρόνος ήταν η κύρια αιτία που τελικά δεν κατάφερε να σκοράρει παρά τις αρκετές φάσεις που έγιναν.
Τα Γιάννενα χωρίς να έχουν στην ουσία να χάσουν τίποτε, κάνανε τη δουλειά που ξέρουν να κάνουν, και πήραν το βαθμό. Απ’ την άλλη ο ΑΡΗΣ στις πρώτες τρεις αγωνιστικές των πλέι-οφ έχει μια ήττα στον Πειραιά κι δύο ισοπαλίες εντός έδρας, αποτελέσματα καθόλου αναμενόμενα, και φυσικά καθόλου καλά.
Φυσικά τίποτε δε χάθηκε αφού απομένουν 7 παιχνίδια και η τρίτη ΑΕΚ είναι ένα πόντο μπροστά και ο Παναθηναϊκός με τη νίκη του επί του ΠΑΟΚ μόλις ισοβάθμησε με τον Άρη.
Υπάρχει αρκετός δρόμος ακόμη και τίποτε δεν έχει κριθεί κι από ότι φαίνεται έτσι θα πάει ως το τέλος!
Ίσως μέχρι τη τελευταία αγωνιστική να κριθούν όλα για το ποιοι απ’ τους τρεις τελικά (ΑΕΚ,ΑΡΗ, Παναθηναϊκό)θα πάρουν τα δυο ευρωπαϊκα εισητηρια.
Αυτό είναι και το μοναδικό ενδιαφέρον πλέον των πλέι-οφ!
Μπορεί ο ΑΡΗΣ να έχει χάσει έδαφος και να φαίνεται σήμερα ότι δε θα τα καταφέρει αφού απ’ τα τρία ματς τα δυο ήταν εντός έδρας και δεν κέρδισε φέρνοντας ισοπαλίες, όμως τα πράγματα δεν είναι έτσι.
Όσοι βιαστούν να βγάλουν από τώρα εκτός Ευρώπης τον ΑΡΗ μάλλον κάνουν λάθος γιατί φέτος ο ΑΡΗΣ κερδίζει ευκολότερα εκτός έδρας παρά εντός. Απ’ την άλλη έχει τη ποιότητα να να ανακάμψει και να βγει απ’ τη δύσκολη θέση που είναι τώρα. Το χει ξανακάνει άλλωστε.
Το επόμενο ματς στο ΟΑΚΑ είναι φυσικά πολύ δύσκολο, η ΑΕΚ με την ισοπαλία στο Καραϊσκάκη θα έχει καλή ψυχολογία όμως ο ΑΡΗΣ μπορεί να την κερδίσει.
Σίγουρα και η ισοπαλία δεν θα είναι κακό αποτέλεσμα. Οι λεπτομέρειες θα κάνουν τη διαφορά αφού οι δύο ομάδες είναι σχεδον ισάξιες με τα πλεονεκτήματα και τα μειονέκτηματα τους η κάθε μία.
Ο Θεός του πολέμου λοιπόν μπορεί να κερδίσει, αρκεί να παίξει ορθολογικά και να κάνει τα αυτονόητα και μη κάνει τα λάθη των προηγούμενων παιχνιδιών.
Με καθαρό μυαλό , με ταχύτητα, δύναμη και πάθος, μπορεί να αρχίσει την αντεπίθεση του στα πλέι-οφ απ’ το ΟΑΚΑ!
Με τιμή
ΑΡΗΣτος