Άρης: Ήταν παγωμένο λόγω ψύχους το Κλ. Βικελίδης, ήρθε και μια κρύα ισοπαλία (έμεινε στο 0-0 με τον καλά οργανωμένο αμυντικά Παναιτωλικό).
Με αυτό το αποτέλεσμα ολοκληρώθηκε μια κακή μέρα, ο Αριστείδης Βάτσιος και η διαιτησία γενικά έπαιξαν τον ρόλο τους, επομένως ο Άρης έχασε έδαφος στη Super League 1.
Μια γκέλα που έγινε μετά απ’ το διπλό στο ΟΑΚΑ, μια γκέλα που κανείς δε περίμενε ήταν κάτι που στεναχώρησε πολύ τους πάντες στο στρατόπεδο των κιτρινόμαυρων.
Όπως και να το κάνουμε όταν κερδίζεις εκτός έδρας την ΑΕΚ και φέρνεις ισοπαλία εντός με τον Παναιτωλικό λογικό να υπάρχει στεναχώρια.
Μια συζήτηση που μπορεί να γίνει είναι για το ακυρωθέν γκολ του ΑΡΗ σαν οφσάιντ στα πρώτα λεπτά του παιχνιδιού. Μια φάση που όπως αποδείχθηκε ήταν καθοριστική γιατί αν μετρούσε το γκολ ίσως όλα εξελισσόταν διαφορετικά.
Ο επόπτης-βοηθός που σήκωσε τη σημαία ήταν καθαρά εκτός φάσης, αφού βρισκόταν τουλάχιστον ένα μέτρο πίσω απ τον τελευταίο αμυντικό. Από κει και πέρα η φάση ελέγχθηκε απ’ το VAR και το γκολ ακυρώθηκε γιατί δάκτυλα του χεριού(!) του επιθετικού του ΑΡΗ ήταν πιο μπροστά.
Ο κανονισμός λέει όταν δεν καλύπτεται, μέρος του σώματος με το οποίο δεν επιτρέπεται να σκοράρεις, δηλαδή το χέρι, δεν είναι οφσάιντ!
Δεν ξέρω αν ήταν ή όχι αν είδαν κάτι άλλο οι διαιτητές, ξέρω ότι αυτές οι φάσεις όχι στο συγκεκριμένο αλλά σε όλα τα παιχνίδια δεν γίνεται να ακυρώνονται τα γκολ. Χαλάει το άθλημα και εκνευρίζει τον κόσμο.
Φάσεις που ούτε απ’ το VAR κανείς δεν είναι σίγουρος αν είναι ή όχι παράβαση. Πάντως κανείς δεν μπορεί να πει με σιγουριά αν αυτό το γκολ, το ακύρωναν σε άλλους.
Το VAR που δεν έκανε καν τον κόπο να ελέγξει τη ανατροπή του Γκάμα εκεί που μάλιστα είδε έκπληκτος ο παίχτης του ΑΡΗ κίτρινη για «θέατρο»! Ο καθένας ας βγάλει τα συμπεράσματά του.
Το παιχνίδι λοιπόν αποφασίστηκε να γίνει κυριολεκτικά τη τελευταία στιγμή, μετά από μεγάλες προσπάθειες των ανθρώπων του ΑΡΗ να καθαριστεί απ’ το χιόνι.
Ο ΑΡΗΣ μπήκε δυνατά πίεσε έκανε κάποιες φάσεις αλλά δεν τα κατάφερε να κερδίσει τον αντίπαλο που έπαιξε όπως περίμεναν όλοι πολύ κλειστά για να πάρει έστω κι ένα βαθμό από μια απ’ τις καλύτερες ομάδες του πρωταθλήματος.
Χωρίς καθαρό σέντερ φορ και με αρκετές αλλαγές στο αρχικό σχήμα, ο ΑΡΗΣ ήταν μέτριος. Ούτε οι σωστές αλλαγές του Άκη Μάντζιου στη συνέχεια βοήθησαν ιδιαίτερα πάρα ότι προσπάθησαν.
Ίσως μόνο ο Σίλβα προσπάθησε και φάνηκε λίγο παραπάνω αλλά κι αυτός δε τα κατάφερε στο τέλος. Ο Κώστας Μήτρογλου ίσως θέλει περισσότερο χρόνο συμμετοχής για να βρει ρυθμό και όταν τον βρει όλα θα να πιο εύκολα για την ομάδα.
Το βέβαιο είναι ότι οι γηπεδούχοι πάρα την εδαφική υπέροχη τους και τη κατοχή μπάλας περίπου στο 65% δεν είχαν αρκετές ευκαιρίες και την απόδοση που συνήθως έχουν όταν κερδίζουν.
Η ομάδα φάνηκε κουρασμένη από τον Γολγοθά των 13 συνεχόμενων αγώνων ανά 3 μέρες, σε ένα σαρανταήμερο εντός και εκτός έδρας σε πρωτάθλημα και κύπελο με ταξίδια και κακές γηπεδικές και καιρικές συνθήκες. Δεν είχε φρεσκάδα και το καθαρό μυαλό, αγχώθηκε στη διάρκεια του ενενηντάλεπτου και έμεινε στη λευκή ισοπαλία.
Μπορεί να είναι ένα κακό αποτέλεσμα για τον ΑΡΗ , αλλά δεν είναι και καταστροφικό. Τώρα μετά από πολύ καιρό έχει μια ολόκληρη εβδομάδα να ξεκουραστεί να επιστρέψουν και οι τραυματίες και οι τιμωρημένοι και να συνεχίσει στα επόμενα παιχνίδια να μαζέψει όσους βαθμούς περισσότερους μπορεί, για να μπει δυναμικά και από θέση ισχύος στα πλέι-οφ.
Έτσι κι αλλιώς, όπως εξελίσσεται το πρωτάθλημα, όλα θα κριθούν στα πλέι-οφ όπου εκεί θα είναι η ώρα της αλήθειας για όλους.
Και ο ΑΡΗΣ έχει την ποιότητα την εμπειρία και την αυτοπεποίθηση να κερδίσει όσα παιχνίδια χρειαστούν για να πετύχει τον στόχο του να τερματίσει σε θέση που οδηγεί στην Ευρώπη
Με τιμή
ΑΡΗΣτος
