Ας αρχίσουμε κάπως… ανάποδα, στο αποτέλεσμα του αγώνα! Σημασία έχει ότι ο Ολυμπιακός είχε την ουσία.
Ποια είναι αυτή; Ότι ο Ολυμπιακός σκόραρε και πήρε τη νίκη που ήθελε απέναντι στον Παναθηναϊκό, μέσα στο Καραϊσκάκη, και συνέχισε μόνος πρώτος. Αυτό έχει σημασία, όσον αφορά το μετά τον αγώνα και το μέλλον του…
Από εκεί και πέρα συζητήσεις μπορούν να γίνουν πολλές, αναφορικά με την εμφάνιση των «ερυθρόλευκων», αλλά και την απόδοση συγκεκριμένων παικτών. Πάμε λοιπόν τώρα από την αρχή.
Πριν τον αγώνα στο blog που γράφτηκε λίγες ώρες πριν τη σέντρα εδώ στο sportime.gr, είχε τίτλο «ντέρμπι αίμα και άμμος». Έτσι ακριβώς πήγε το ματς στο Καραϊσκάκη. Ο Ολυμπιακός έπαιξε με όσες δυνάμεις είχε και ο Παναθηναϊκός όταν κατάλαβε ότι μπορούσε να πάρει κάτι, το κυνήγησε και έφτασε κοντά στον έναν βαθμό.
Η ομάδα του Πειραιά αναγκάστηκε να αγωνιστεί χωρίς βασικούς της ποδοσφαιριστές. Έμεινε χωρίς αριστερό μπακ, χωρίς επιθετικός, χωρίς εξτρέμ επί της ουσίας.
Ελ Αραμπί, Βαλμπουενά, Χασάν είναι τρεις ποδοσφαιριστές οι οποίοι μπορούν να αλλάξουν τη ροή ενός αγώνα. Είχε δύο αριστερά μπακ στο ρόστερ εκτός και οι δύο (Χολέμπας, Βινάγρκες). Και ο Μπρούμα την τελευταία στιγμή επίσης έμεινε εκτός, αφού δεν μπορούσε να παίξει. Παίκτης ο οποίος μπορούσε να δώσει καλές λύσεις στα εξτρέμ.
Άλλωστε μην ξεχνά κανείς πως αν ο Μπρούμα ήταν καλά, δεν θα έπαιζε ο Ραντζέλοβιτς. Ο Σέρβος μπήκε ενδεκάδα, ναι μεν με ενοχλήσεις, αλλά δεν βοήθησε πουθενά στο παιχνίδι. Σε αυτά τα ματς και σε αυτή την ηλικία μπαίνεις μέσα και «τρως σίδερα» κανονικά…
Το θέμα όμως σε όλη αυτή τη συζήτηση για τους τραυματισμούς είναι πως ο Πέδρο Μαρτίνς για ακόμη μία φορά κατάφερε να διαχειριστεί το ρόστερ που έχει στα χέρια του. Αυτήείναι η ουσία μετά το ματς και το αποτέλεσμα της νίκης.
Πάμε παρακάτω…
Στο πρώτο ημίχρονο ο Ολυμπιακός ήταν κυρίαρχος. Δεν κατάλαβε ούτε από απουσίες, ούτε τίποτα. Έβαλε τον Παναθηναϊκό κάτω, τον έπαιξε στο μισό γήπεδο και μπόρεσε να προηγηθεί. Έπρεπε όμως σε αυτό το καλό του διάστημα να βάλει και ένα δεύτερο γκολ.
Δεν το έκανε και στο δεύτερο ημίχρονο ο Παναθηναϊκός προφανώς και είδε τα σημάδια που του έδωσε η ομάδα του Πειραιά. Τα σημάδια κούρασης. Αρκετοί διεθνείς μέσα στην ενδεκάδα (Σεμέδο, Ντρέγκερ, Μπουχαλάκης, Μασούρας, Καμαρά, Φορτούνης, Ραντζέλοβιτς).
Οπότε όσο περνούσε ο χρόνος όλο και έριχνε ρυθμό ο Ολυμπιακός. Γεγονός το οποίο ο Παναθηναϊκός το εκμεταλλεύτηκε. Πίεσε, έτρεξε, απείλησε. Αλλά ο Σα ήταν εκεί, ξανά…
Υπήρξε καθίζηση στον Ολυμπιακό στο δεύτερο μέρος και αυτό δεν ήταν ωραίο όσον αφορά την εικόνα της ομάδας. Από την άλλη όμως ήταν μία λογική καθίζηση.
Έβγαλαν κούραση οι «ερυθρόλευκοι», έπαιξαν με ενδεκάδα ανάγκης και έτσι έδωσαν δικαίωμα και στον Παναθηναϊκό.
ΥΓ: Τώρα ακολουθεί η Μάντσεστερ Σίτι. Ματς με μεγαλύτερη ένταση και ρυθμό αρκετά επίπεδα πιο πάνω απ’ αυτό με τον Παναθηναϊκό.
ΥΓ2: Ο Φορτούνης είναι ο πιο ολοκληρωμένος Έλληνας ποδοσφαιριστής εδώ και χρόνια. Το θέμα είναι ο ίδιος να το αποδεχτει αυτό και να καταλάβει ότι πάντα θα υπάρχει η πίεση γύρω από το δικό του όνομα. Γιατί είναι ποδοσφαιριστής από τον οποίο όλοι περιμένουν πολλά. Όταν κάνει ματς όπως τα τελευταία με Εθνική και Ολυμπιακό, τότε όλα θα είναι καλά…
ΥΓ3: Ο Σουντανί έδειξε γιατί δεν ξεκίνησε βασικός. Έχει επιστρέψει, αλλά δεν είναι έτοιμος ακόμα. Του λείπει η φυσική κατάσταση, φάνηκε από το γήπεδό αυτό μετά από ένα σπριντ που έκανε, οι ανάσες του ήταν δυνατές. Θέλει ρυθμό, θα τον αποκτήσει φυσικά και θα δώσει περισσότερα.
ΥΓ4: Η χρησιμοποίηση του Ανδρούτσου σε αυτό το ματς δείχνει πολλά από πλευράς Πέδρο Μαρτίνς. Ότι δεν έχει κανέναν ξεγραμμένο στο ρόστερ και τους υπολογίζει όλους.